موانع تشکیل دولت وفاق ملی

مصطفی ایزدی تحلیلگر مسائل سیاسی در این روزها مطرح است که دولت سیزدهم، دولت وفاق ملی است و در دولت مردمی جناح‌های سیاسی و دسته‌بندی‌های قومی و نژادی رنگ می‌بازد و همه برای خدمت دور هم جمع می‌شوند. مسئولان دولت عنوان می‌کنند امروز از همه اقوام، مذاهب، نژادها و اقشار و دانشجویان و پیر و جوان می‌‌خواهند دولت مردمی را دولت خود بدانند و همه بیایند تا دست در دست هم به‌پاخیزیم و آرمان ایران قوی را محقق کنیم، اما برخلاف این گفته‌ها به‌نظر می‌رسد روند به‌گونه‌ای دیگر است و باز هم چهره‌هایی از یک جناح خاص در دولت حاضر می‌شوند. انتصاب محمد مخبر به‌عنوان معاون‌اول رئیس‌جمهوری قطعی شده است. ایشان در ستاد اجرایی فرمان امام‌ عملکرد خوبی داشته و توانسته این ارگان را رو به جلو پیش ببرد، اما یک شخصیت کاملا اصولگرا و نزدیک به دولت است و این رویه در سایر گزینه‌های احتمالی نیز دیده می‌شود که همگی از جریان نزدیک به دولت هستند و این به آن علت است که اساسا اصولگرایان علاقه‌مند به این نیستند تا در درون خود از شخصیت‌هایی با تفکرات متفاوت استفاده کنند. مشخصا انتظار نمی‌رفت چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب در کابینه دولت سیزدهم جای داشته باشند، اما حضور چند چهره میانه‌رو و اعتدالی حداقل انتظار ممکن است که به‌نظر می‌رسد این امر نیز محقق نشود. از سوی دیگر این مقوله که عنوان می‌شود امروز نظام یکدست شده است و بدون‌اختلاف بهتر می‌توانند کار کنند، نیز بعید است تحقق یابد؛ زیرا از همین امروز اختلاف میان اصولگرایان در‌خصوص تقسیم قدرت آغاز شده است و این نیز در ادامه تداوم پیدا می‌کند. دعواهای سیاسی همواره به‌علت اختلاف عقیده نیست، بلکه بعضا جنگ قدرت است که به شکل و ظاهر دیگری خود را نشان می‌دهد. در همین راستا بعید به‌نظر می‌رسد ما شاهد دولت وفاق ملی در حد مطلوب در کشور باشیم یا شاهد دولتی باشیم که از گروه‌های مختلف شکل بگیرد. این احتمال وجود دارد که گروه پایداری اگر در دولت سهمی نداشته باشد، از فردای تشکیل دولت شروع به انتقادات تندی کنند؛ زیرا نمی‌خواهند بدون‌نقش‌آفرینی این برهه زمانی را سپری کنند. تجربه پس از انقلاب نشان می‌دهد هرگاه یک گروه از جریان قدرت حذف شده است، تتمه آن‌ها نیز درگیر اختلاف می‌شوند و یک انشعاب نیز در آن‌ها به‌وجود می‌آید. این انشعاب نیز امروز در جریان اصولگرا به‌وجود آمده است و در ادامه نیز به احتمال زیاد انشعاب دیگری در این جریان به‌وجود آید. حتی در دوره‌های گذشته نیز شاهد بوده‌ایم که جریان‌های اصولگرا در مجلس همواره نظرات مختلفی داشته‌اند. این رویه احتمالا در ماه‌های آینده تشدید شود و این خود تبدیل به یک آفت می‌شود که کار را برای دولت تا حدودی سخت می‌کند.