نفرین اینستاگرامی فوتبال همه علیه پرسپولیس و اشتیاق همکاری با خالق زی زی گولو


 
 
نفرین اینستاگرامی  فوتبال ایران


برخی فوتبالیست‌های ایرانی درک صحیحی از شبکه های اجتماعی ندارند و این ابزار، اهرمی شده برای افزایش  مبلغ قرارداد، خط و نشان کشیدن و...
سورنا ساداتی| روزنامه نگار
خانمی دلخوری شدیدی از یکی از اقوام شوهرش دارد و به‌جای رفع ماجرا، یا فراموش کردنش مدام در فضای عمومی که تمام فامیل هستند و کنایه‌ها را هم می‌فهمند استوری می‌گذارد تا در نهایت طرف مقابل هم شروع کند به پاسخ. در ظاهر اسمی از هم نمی‌آورند اما باران کنایه‌ها سرازیر و ماجرا علنی‌تر و گره‌مشکل کورتر می شود. خب چه‌ربطی به‌فوتبال داشت؟ عرض می‌کنیم. آقایی در محل کار خود مشکل دارد و برای تخلیه روانی از اینستاگرام استفاده می‌کند؛ زدن انواع گوشه‌کنایه‌ها به همکاران و محل کارش. حالا برسیم سر بحث فوتبال، بازیکنی را که قراردادش به‌طور فرضی 10 میلیارد تومان بوده در نظر بگیرید، با دو میلیون فالوئر که بیشترشان طبیعتاً هواداران تیم خودی هستند. بازیکن پیشنهاد 15 میلیاردی برای فصل جدید به باشگاه می‌دهد، باشگاه قبول نمی‌کند، بازیکن یک پست خداحافظی در اینستاگرام می‌گذارد و مدعی می‌شود قصد تمدید داشته اما باشگاه قبول نکرده و مجبور است برود. حالا باشگاه با هجوم کامنت‌های هواداران خشمگین مواجه می‌شود که چرا قرارداد بازیکن تمدید نشده، فردایش بازیکنی که دیروز خداحافظی کرده بود با اهرم شبکه های اجتماعی و هواداری که مقابل باشگاه قرارداده است با عدد مدنظرش تمدید می‌کند. این اتفاق بارها در همین فصل نقل و انتقالات افتاد به‌خصوص از جانب بازیکنان یکی از تیم‌های بزرگ پایتخت. مثال‌هایی که از رفتار مردم معمولی زدیم نمونه‌های ساده‌ای از استفاده نادرست از شبکه‌های اجتماعی بود که حالا درباره خیلی از سلبریتی‌ها به‌خصوص بازیکنان فوتبال هم صدق می‌کند. اما زوج جوانی را در نظر بگیرید که از هم جدا شده‌اند؛ بعد از طلاق تمام عکس‌های مشترک‌شان را حذف می‌کنند. طبیعی هم هست، دیگر نیازی به مرور آن خاطرات نیست. خب در این مورد چنین رفتاری عجیب و نامتعارف نیست. طلاق پدیده تلخی است اما بعد از آن، دو نفر برای شروع زندگی دوباره بهتر است با گذشته کنار بیایند و خاطراتی را که یادآور آن مقطع بوده، پاک کنند. ماجرا وقتی وارد اشکال می‌شود که آن دو نفر سعی کنند یک جنگ در فضای‌مجازی راه بیندازند و با متهم کردن یکدیگر، مدام متلک بار هم کنند، کاری که جایش فضای مجازی نیست و با حل صحیح یک مشکل منافات دارد.اما باز هم  برگردیم به سراغ فوتبال، دیروز در اتفاقی نادر «شهریار مغانلو» بازیکن سابق سپاهان بعد از جدایی از پرسپولیس تمام عکس‌هایش با لباس قرمزها را پاک کرد. شهریار در پرتغال نیمکت نشین بود. با پرسپولیس احیا شد و به چشم آمد به طوری که به تیم‌ملی دعوت شد. جدایی‌اش از قرمزها هم توام با حاشیه نبود؛ سپاهان تیم متمول‌تری است و توانست رضایت نامه او را از باشگاه پرتغالی بگیرد، به‌همین سادگی. اما چرا شهریار باید بخشی از خاطرات ورزشی‌اش را نادیده بگیرد و به تیم و هواداران پرسپولیس با این رفتار توهین کند؟ اگر قرار باشد خاطرات یک ورزشکار با هر قرارداد و هر لباس تازه‌ای کلاً ری‌استارت شود آن فرد تبدیل به آدمی می‌شود که مهارت‌های لازم حل مسئله و مواجهه با شرایط را ندارد. این رفتار به هواداران سپاهان هم خاطر نشان می‌کند با قرارداد گران تر بعدی خاطراتم با شما را هم فراموش می‌کنم. فرض کنید یک نفر بدون خاطرات بد، محل کارش را ترک کند، چه ضرورتی دارد تمام روزهای خوب قبلی را فراموش کند؟ مگر با محل کارش متارکه کرده؟ متاسفانه شبکه‌های اجتماعی غیر از آن‌که برای خیلی‌ها ابزار خودپسندی و خودنمایی هستند، گاهی تبدیل به ابزار جنگ برای عده دیگری می‌شوند و همین مثال‌ها از آدم‌های معمولی تا ورزشکاران نشان می‌دهد ما هنوز یاد نگرفته ایم که مسائل‌مان را حل کنیم. تصور می‌کنیم با بیرون ریختن مشکلات، چالش‌ها و اختلاف سلیقه‌ها، با اهرم احساسات دوستان، فامیل و گاهی هواداران یک تیم می‌توانیم جلب توجه کنیم و شرایط را به نفع خودمان رقم بزنیم، در حالی که زندگی مسابقه طناب‌کشی نیست که هر کسی کفه ترازویش سنگین‌تر است، برنده باشد. شاید عده زیادی مثل دوست و آشنا و فامیل و در مثال فوتبالی هوادار حق را به ما بدهند اما دلیل نمی‌شود کار درست را انجام داده باشیم. اجازه بدهیم شبکه اجتماعی به دادگاه و مخاطب به هیئت منصفه تبدیل نشود و مشاورانی امین زندگی ما را رصد کنند. البته عجیب نیست وقتی ورزشکاری که گروه مرجع بخشی از جامعه است و حتماً مشاور رسانه‌ای و... دارد این‌طور رفتار می‌کند، بدنه جامعه هم گاهی دچار خطا در استفاده از این رسانه شوند.
 
 
 
اوساگونا و کالدرون باهم علیه پرسپولیس!
بدهی 18 میلیاردی و خطر بسته شدن پنجره
 
در‌حالی که چندی پیش حکم دادگاه عالی ورزش درباره پرونده شکایت گابریل کالدرون سرمربی سابق و آرژانتینی پرسپولیس صادر و این باشگاه به پرداخت‌580 هزار دلار طلب او طی یک ماه محکوم شد، به تازگی فیفا حکم دیگری را علیه پرسپولیس صادر کرد. فدراسیون جهانی فوتبال، رای کمیته تعیین‌وضعیت بر‌اساس شکایت کریستین اوساگونا بازیکن سابق و نیجریه‌ای پرسپولیس‌ را دوم شهریور‌ماه‌1400 مطابق با 24 آگوست 2021 به  این باشگاه ابلاغ کرد. البته این رای دهم تیر‌ماه صادر شده‌، اما ملاک عمل از تاریخ ابلاغ خواهد بود. این رای در چند بخش صادر شده‌ و بر‌اساس آن، عنوان شده بخشی از ادعای کریستین اوساگونا قابل قبول است و باشگاه پرسپولیس به عنوان خوانده باید 96 هزار و 72 دلار را به علاوه 5 درصد سود سالیانه که از نهم دسامبر‌2020 مطابق با 19 آذر‌ماه 1399 محاسبه می‌شود، به خواهان پرداخت نماید. ضمن آن‌که هر‌گونه شکایت آتی از سوی کریستین اوساگونا مردود خواهد بود. بر‌اساس ماده 24 از قوانین وضعیت بازیکنان فیفا، اگر وجه مندرج طی 45 روز از تاریخ ابلاغ رای واریز نشود، باشگاه پرسپولیس با محرومیت از نقل‌و انتقالات روبه‌رو می‌گردد. همچنین اگر تا 3 پنجره نقل‌و‌انتقالات این وجه واریز نگردد، به خواست خواهان، پرونده به کمیته انضباطی فیفا برای اخذ تصمیم‌های بعدی ارجاع داده خواهد شد. این بدان معناست که پنجره نقل‌و انتقالاتی باشگاه پرسپولیس در صورت پرداخت نکردن مطالبات کریستین اوساگونا بسته می‌شود، بازیکنی که در دی ماه 1398 و در نقل و انتقالات زمستانی به درخواست یحیی گل‌محمدی از ذوب‌آهن به پرسپولیس پیوست و در پایان همان فصل هم از جمع سرخ‌پوشان جدا شد. ضربه پنالتی مشهور او در دیدار نیمه‌نهایی جام‌حذفی بین پرسپولیس و استقلال که این بازیکن با ارتفاع زیادی به بیرون زد تا مدت‌ها سوژه هواداران استقلال در فضای مجازی بود و هواداران پرسپولیس هم بابت خرید این بازیکن بی‌کیفیت بارها به کادرفنی و مسئولان باشگاه معترض شدند.    با توجه به رای صادره از سوی فیفا، پرسپولیس 45 روز فرصت دارد تا طلب 96 هزار دلاری اوساگونا را که با دلار 27هزار تومانی بازار ارز بیش از 2 میلیارد و‌500 میلیون تومان می‌شود، بپرداز‌د در غیر این صورت باشگاه با جرایم و تنبیهاتی چون بسته شدن پنجره نقل‌و انتقالات مواجه خواهد شد. این در حالی است که پرسپولیس اواسط مرداد‌ماه با حکم محکومیت کاس در پرونده کالدرون سرمربی سابق و آرژانتینی‌اش مواجه شد اما مسئولان باشگاه با وجود این‌که تاکید شده بود فقط یک ماه فرصت دارند تا با این مربی تسویه‌حساب کنند، پرداخت طلب کالدرون را از دستور کار خارج کردند تا پیش از پایان فرصت یک ماهه‌ به امور نقل‌و انتقالات برسند و بازیکنان قدیمی را حفظ و بازیکنان مورد‌نظر یحیی گل‌محمدی را جذب کنند و اگر هم پنجره نقل‌و انتقالات بسته شد مشکلی بابت تقویت تیم نداشته باشند! حالا دو حکم رسمی مراجع قانونی و بین‌المللی فوتبال و ورزش پرسپولیس را تهدید می‌کند و مسئولان این باشگاه باید در کمتر از 45 روز، بیش از 18 میلیارد تومان تهیه و با دو طلبکار خارجی‌شان تسویه‌حساب کنند. موضوعی که با استناد به مصاحبه مسئولان باشگاه و تاکید ویژه‌شان بر خالی بودن حساب باشگاه غیرممکن به نظر می‌رسد، حداقل در بازه 45 روزه! بنابراین احتمال بسته شدن پنجره نقل‌و انتقالات پرسپولیس جدی است، هرچند با توجه به فعالیت شبانه‌روزی سرخ‌ها در نقل‌و انتقالات و تمدید قرارداد ستاره‌های قرارداد‌تمام و جذب ستاره‌های مورد‌نظر سرمربی تیم به نظر نمی‌رسد آن‌ها بابت بسته شدن پنجره نگرانی خاصی داشته باشند.    
 
 
گفت‌وگوی خراسان با امیرحسین صدیق ،بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون
اشتیاق «آقای پدر» برای همکاری مجدد با خالق «زی‌زی گولو»
از وقتی برای زندگی به روستا آمدم، 450 درخت کاشته ام
نویسنده:  مریم ضیغمی 
 
اگرچه در 2 سال اخیر که همه درگیر کرونا بودند، نسبت به گذشته کم کارتر شده است اما  در چند اثر نمایشی طراحی عروسک و صداپیشگی برای مرضیه برومند انجام داده و سریال «نوار زرد» را هم در نوبت پخش دارد. امیرحسین صدیق که سال هاست در روستای کمرد زندگی آرامی دارد، از وضعیت موجود و بی برنامگی در پی شیوع ویروس کرونا، بیکاری هنرمندان و... گلایه دارد گر چه از حاشیه گریزان است. در این گفت و گو به بهانه طراحی عروسک سریال مرضیه برومند با او از هر دری سخن گفتیم.   دلیل کم کاری تان در 2 سال اخیر، شیوع ویروس کروناست؟ بخشی به آن برمی گردد و بخشی هم به کم شدن تولیدات. سینماها تعطیل شده اند و کمتر کار تولید می شود. البته در این مدت بیکار نبودم و طراحی عروسک و صداپیشگی چند شخصیت اصلی «مجتمع مسکونی کلیله و دمنه» مرضیه برومند را برای شبکه نمایش خانگی انجام دادم. در سریال «نوار زرد» و فیلم سینمایی «بابا سیبیلو» هم بازی داشتم.   همه مخاطبان شما را با نام آقای پدر مجموعه «زی زی گولو» می شناسند. دلیل این ماندگاری را در چه می دانید؟ معتقدم بیشترش را مرهون زحمت و استعداد خانم برومند هستم تا خودم، چون آن موقع من جوان و جویای نام بودم. خیلی خوشحالم که این شانس نصیبم شد، البته وقتی نام ساخته های مرضیه برومند به میان می آید، همه یک خاطره دارند. چه خوب بود که این بستر فراهم تر بود که خانم برومند نه هر 6-7 سال بلکه با توجه به خلاقیت، طرح های نوشته شده و متن های آماده ای که دارند هر یک ، دو سال یک اثر تولید کنند.   دقیقا همین طور است، مگر ما چند تا مرضیه برومند یا زنده یاد فرشته طائرپور داریم. متاسفانه هیچ فردی جای آن هایی را که داریم و دانه دانه از دست می دهیم، نمی گیرد و این شخصیت ها سر کار نیستند و افرادی سر کار هستند که توانایی اش را ندارند.    اغلب مخاطبان شما را با نقش های طنز می شناسند، دوست ندارید نقش های جدی بیشتری را تجربه کنید؟ نقش های طنز و کمدی به یاد می مانند و مردم دوست دارند یک بازیگر همچنان در همان ژانر کارش را ادامه دهد، ولی در سال های اخیر در این ژانر اثر خوبی ساخته نشده است. این ژانر سخت است ولی معمولاً پیشنهادها به همان سمت و سو می رود. فعالیت ام را با کار کودک شروع و بعد بیشتر در کار طنز و کودک بازی کردم، البته در کار جدی هم زیاد بازی کردم و شاید کمتر دیده شده است.   به گذشته برگردیم. چند سال پیش در گفت و گویی که در دوران مجردی تان با هم داشتیم، گفتید که در روستای کمرد زندگی می کنید. آیا اکنون هم همان جا ساکن هستید؟ بله، همین جا زندگی می کنیم و یکی از آپشن های من زندگی به دور از مردم و شهر بود که همسرم پذیرفت. از وقتی که به این جا آمده ام، سعی کرده‌ام درخت بکارم و حدود 450 درخت کاشته ام.   سام قریبیان در مصاحبه اخیر خود گفته بود که به دفتر تهیه کننده ای مراجعه کرده و تهیه کننده چند نقش را جلویش گذاشته و گفته برای این نقش فلان دستمزد را می دهیم و برای آن نقش این قدر دستمزد. می خواهم درباره نقش فروشی صحبت کنیم. مطمئناً این وجود دارد که نقش با توجه به میزان زحمت و کاری که دارد، دستمزدش فرق کند. برای من چنین اتفاقی نیفتاده است، اما درباره نقش فروشی شنیده بودم. برای همین شاهد چهره های ناشناخته و نابازیگر زیادی هستیم. در یکی، دو سال پیش در پروژه ای با دوست عزیزی سر قراردادم صحبت می کردم که عزیز بازیگر پول داد و نقش اصلی را بازی کرد.   متاسفانه هیچ نهادی برای رسیدگی به این مشکلات وجود ندارد. متاسفانه امنیت شغلی وجود ندارد وکار ما که بیمه و بازنشستگی هم ندارد که بدتر است. وقتی برنامه های وزیر پیشنهادی به سمت و سوی تعطیلی خانه سینما سوق داده شده چه می شود کرد؟ حتی یک کارگر ساده هم در کشور امنیت شغلی ندارد.   البته شیوع ویروس کرونا در بیکاری و نداشتن امنیت شغلی مزید بر علت شد. دقیقاً. این روزها برخلاف میل خودم به دلیل قطع بودن اینترنت، مشکلات بیمه تامین اجتماعی، اظهارنامه مالیاتی و... در حال رفت و آمد به ادارات دولتی هستم و این گونه اطرافیانم هم در معرض خطر قرار می گیرند و این ها نشان می دهد که   مدیریتی در کشور صورت نمی گیرد.   سال هاست که شما را می شناسم و می دانم که بازیگر کم حاشیه ای هستید اما قبول دارید که اگر هم نخواهید ناخواسته برای شمای هنرمند حاشیه به وجود می آورند؟ درست است و برایم اتفاق افتاده چون از این طریق کسب درآمد می کنند که حاشیه ها را به بعضی ها بچسبانند. به من هم سعی کردند بچسبانند ولی خوشبختانه تیرشان به خطا رفت. فکر کنم اندکی دنیای امروز دچار حاشیه است. حاشیه ای در سال گذشته برایم به وجود آوردند و من در سکوت آن را رد کردم ولی سخت آدم را می آزارد وقتی می بینی اگر حاشیه نداشته باشی برایت می سازند.   در پایان بدون اغراق بفرمایید در مدتی که پیشنهادهای بازی تان کمتر شده، چگونه زندگی کرده اید؟ سعی کردم کوچک تر زندگی کنم. دلیل مهاجرتم به روستا همین بود که زندگی کم هزینه تری داشته باشم.