جاده لغزنده است!

علی اکبرسبزیان‪-‬ تابلوهای راهنمائی و رانندگی در جاده‌ها، هر یک پیام خاصّی دارند. برخی توجّه می‌دهند و برخی اخطار. برخی دیگر نیز یادآوری‌کننده و تاکیدکننده اند. تعدادی هم از راننده می‌خواهند که خود را نسبت به وقوع هر گونه حادثه احتمالی پیش رو مجهّز سازد.
در واقع تمام این تابلوها، دست در دست یکدیگر، می‌خواهند به گونه‌ای راننده را سالم به مقصد برسانند و خطر لغزنده بودن جاده را به اطلاع رانندگان برسانند.
«جاده لغزنده است»، از همان تابلوهای راهنمائی است امّا فرا روی
دولتمردان وکارگزارانی که قصد دارند در مسیر پرپیچ و خمِ خدمت به مردم و تصمیم‌گیری برای نظام اسلامی حرکت کنند.


این تابلوها، پیام‌های ابرمردی است که حکومت کوتاه ۵ساله‌اش الگویی تمام عیار، برای همه‌ی عدالت پیشگان وآزادگان عالم، به ویژه کارگزاران و مدیران نظام اسلامی است.
این تابلوها با پیام‌های خود می‌کوشند، مسئولان را در جهت پیمودن مسیر خدمتگزاری به ملّت، یاری کنند.
پس لطفا برای سلامت راندن در مسیر خدمت در دوران مسئولیت، یک بار هم که شده این تابلوها را که برگرفته از نامه‌های ۲۶، ۲۷ و ۵۳ نهج البلاغه امیرالمومنین علی (ع) است باهم مرور کنیم.
جناب مدیر؛
> واجباتت را با اخلاص انجام بده!
> فراوان یاد قیامت کن!
> مراقب هجوم شیطان باش!
> خویشتن دار و منصف باش!
> با خودسازی، مردم را تربیت کن!
> مردمی باش ودرجمع مردم حضور پیداکن و باآنان گفتگو کن!
> با مردم رو راست و شفاف باش!
> با مردم مهربان و دوست باش!
> دربرخورد با مردم حوصله کن و با آن‌ها با عدل و انصاف رفتار کن!
> با مردم تند خو نباش و به آن‌ها دروغ نگو!
> به ملّت خیانت نکن!
> خشنودی خدا را با خشنودی مردم عوض نکن!
> بر سرمردم منّت نگذار!
> به فکر مشکلات محرومان باش واز آنان روی برمگردان!
> رعایت حال محرومان و طبقات پائین جامعه را بکن!
> حقّ را به حقّ دار بده!
> تا می‌توانی با پرهیزکاران و راستگویان بپیوند!
> از خشم عمومی مردم بترس!
> مراقب مسئولان دفترت باش!
> مراقب نزدیکانت باش!
> سهم خواهی و ویژه خواری نکن!
> هرگز شتاب زده عمل نکن!
> در انعقاد قراردادها و پیمان‌ها دقّت کن!
> در مقابله با دشمن، دوراندیش باش!
> همیشه در دسترس مردم باش!
ودر پایان این فراز از نامه ۵۳امیرالمومنین علی (ع) می‌تواند دعای همه مدیران و کارگزاران باشد؛
«از خداوند بزرگ، با رحمت گسترده و قدرت برترش در انجام تمام خواسته ها، درخواست می‌کنیم که به آن چه موجب خشنودی اوست، من و تو را موفّق فرماید، که نزد او وخلق او، دارای عذری روشن باشیم. برخوردار از ستایش بندگان، یادگار نیک در شهرها، رسیدن به همه نعمت‌ها و کرامت‌ها بوده و این که پایان عمر من و تو را به شهادت و رستگاری ختم فرماید، که همانا ما به سوی او باز می‌گردیم».