جامعه در جست و جوی امید

شادان کریمی‪-‬ اگر کمی دقت کنید متوجه خواهید شد که آمار ازدواج، طلاق و حتی فرزندآوری در دوران کرونا افزایش یافته است، درباره چرایی این مسئله لازم است سری به تاریخ و اصول جامعه‌شناسی بزنیم تا دلایل آن را مورد توجه قرار بدهیم. براساس آمار منتشر شده از کشورهای مختلف ازدواج، طلاق و فرزندآوری در جوامع مختلف در زمان بحران‌های اقتصادی به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد اما همان تعداد محدودی که ازدواج صورت می‌گیرد از تداوم بیشتری برخوردار است. یعنی افرادی که در شرایط سخت با یکدیگر ازدواج می‌کنند، زندگی مشترکشان از تداوم بیشتری برخوردار است. از طرف دیگر طبق بررسی‌های صورت گرفته آمار ازدواج و طلاق در سالهای بعد از جنگ به طور چشمگیری افزایش می‌یابد، برای مثال در فرانسه قبل از جنگ جهانی اول، از بین هر هزار نفر، در سال تنها ۴ نفر ازدواج می‌کردند اما بعد از جنگ جهانی اول ازدواج‌ها به طور چشمگیری افزایش یافت و این آمار به ۳۲ نفر رسید، البته این را هم باید گفت که در کنار آمار ازدواج ها، آمار طلاق نیز به طور چشمگیری افزایش یافت و دلیل آن هم این بود که افراد در شرایط سخت شناخت بیشتری نسبت به یکدیگر پیدا می‌کنند و اولویت‌های افراد نیز تغییر می‌یابد. از طرف دیگر بررسی‌ها نشان می‌دهد در زمان بحران‌های طبیعی مثل سیل و زلزله نیز آمار ازدواج و طلاق و حتی فرزندآوری افزایش می‌یابد برای مثال در زلزله‌ای که سال ۱۹۰۶ در سانفرانسیسکو اتفاق افتاد، مردم زلزله زده در کمپ‌های پناهندگی در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند و همین موضوع نیز سبب شد تا ازدواج‌ها افزایش یابد. حالا شاهدیم که طی دو سال گذشته که کرونا همه کشورها را تحت سلطه خود در آورده است و نفس کشیدن را برایمان سخت و دشوار ساخته، آمار ازدواج‌ها و حتی فرزند آوری‌ها افزایش یافته است، دلیل این موضوع تنها یک چیز است؛ مردم در تمام جوامع دنیا در شرایط سخت و نا امیدی به دنبال امید هستند و چه امیدی بالاتر از ازدواج و فرزند آوری.