روزنامه خراسان
1400/06/13
شاه نقش معادی با لهجه کردی، برد با چاشنی شانس و ۲رقمی شدن مدال پاراالمپیکی ها
شاه‌نقش «پیمان معادی» با لهجه کردی
به بهانه آغاز اکران «درخت گردو»، از عوامل جذابیت فیلم محمدحسین مهدویان درباره فاجعه سردشت، نوشته‌ایم
نویسنده: مائده کاشیان
فیلم «درخت گردو» در سی‌وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر رونمایی شد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. این فیلم یکی از شانس‌های گیشه به حساب می‌‌آمد، اما شیوع کرونا باعث شد سال 99 اکران نشود و اکنون پس از گذشت یک سال و نیم روی پرده سینما برود. قرار بود فیلم سوم شهریورماه به نمایش دربیاید، اما به دلیل آماده نبودن برای اکران، نمایش آن یک هفته به تعویق افتاد. تاثیرگذار و واقعی فیلم «درخت گردو» واقعه تلخ بمباران شیمیایی سردشت را به تصویر می‌کشد و برشی از زندگی واقعی فردی به نام «قادر مولان‌پور» را در سال 1366 روایت می‌کند. این شخصیت در بمباران شیمیایی خانواده خود را از دست می‌دهد و یکی از قربانیان این فاجعه است. محمدحسین مهدویان در این فیلم مانند آثار قبلی‌اش، روایتی مستندگونه از واقعه غم‌انگیز بمباران شیمیایی سردشت دارد و با فضاسازی خوب و باورپذیر، این جنایت را به تصویر می‌کشد. مهدویان موفق میشود مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد و احساسات او را بر‌انگیزد، در نتیجه تماشاگر کاملا از ابتدا تا انتها با فیلم همراه میشود. یک بازی درخشان و یک حضور متفاوت یکی از نقاط قوت «درخت گردو» گریم خوب بازیگران است. گریم پیمان معادی و هیبت او کاملا یادآور چهره یک مرد کُرد است و مهران مدیری با چهره جدیدی در فیلم دیده میشود. در باره پیمان معادی، بازی درخشان او نیز به باورپذیری شخصیت اش کمک کرده است. اولین چالش معادی برای ایفای این نقش سخت، ادای لهجه کردی بوده که بسیار خوب از این چالش عبور کرده. او که در فیلم بیشتر به زبان فارسی و با لهجه کردی صحبت می‌کند، به اندازه‌ای روی لهجه‌اش تسلط دارد که مخاطب فراموش می‌کند واقعا کُرد نیست. معادی با بازی فوق‌العاده‌اش بی‌قراری و تلاش «قادر» برای نجات فرزندانش را به خوبی به نمایش می‌گذارد و به تاثیرگذاری فیلم کمک زیادی می‌کند. او با بازی مسلط خود، فروپاشی تدریجی یک پدر پس از اتفاقاتی که برای خانواده‌اش رخ می‌دهد را نشان می‌دهد. برخلاف او، مهران مدیری در نقش پزشک قصه حضور چشمگیری در فیلم ندارد. او نتوانسته لکنت زبان این شخصیت را به درستی نشان بدهد و بازی تصنعی‌اش انتظارات را برآورده نمی‌کند. مینا ساداتی نیز علاوه بر بازیگر به عنوان راوی در این فیلم حضور دارد و نریشن فیلم با صدای او ضبط شده است، هرچند این نریشن کمک زیادی به روایت فیلم نمی‌کند. نقطه ضعف فیلم یکی از ضعف‌های مهم «درخت گردو» در روایت چنین جنایت دردناکی، نپرداختن به عاملان آن و دیدگاه فیلم درباره آن‌هاست. همان ابتدا «هما» در نریشن خود، روایت عجیبی از شروع این فاجعه و ریختن بمب‌های شیمیایی توسط هواپیماهای عراقی بر سر مردم دارد. در بخش‌هایی از این نریشن، ماجرا طوری گفته میشود که انگار جنگنده‌های بعثی ناچار به بمباران بودند و بمب‌های شیمیایی اتفاقی در منطقه سردشت فرود آمده است! در بخشی دیگر نیز اشاره میشود که حتما این خلبانان هم خانواده‌ای داشته‌اند که منتظرشان بوده‌اند. توجیه اقدام آنان و روایت خنثی فیلم از اقدام عاملان فاجعه سردشت، نقطه ضعف مهمی برای به تصویر کشیدن این واقعه تاریخی است. نمایش نگران‌کننده یوزها مقابل سوریه برد با چاشنی شانس! تیم ملی فوتبال کشورمان در اولین بازی خود در دور سوم انتخابی جام‌جهانی با یک گل از سد سوریه گذشت؛ بردی که ارزشمند بود اما نگرانی‌های زیادی را به دنبال داشت. در بازی مقابل سوریه تیم ملی آشفته بود و بدون برنامه، بدون حمله تاثیرگذار و بدون آنکه حریف نه‌چندان قدرتمند را در ورزشگاه آزادی به زحمت بیندازد. عوامل این بد بودن هم زیاد بودند؛ عواملی که اگر فدراسیون فوتبال به موقع برای حل آنها اقدام نکند در دیدار با عراق که فاصله‌اش هم با این بازی زیاد نیست به مشکل خواهیم خورد و در همین ابتدای راه کارمان به بن‌بست می‌رسد. دراگان اسکوچیچ که در دیدار با سوریه به دلیل ابتلا به کرونا حضور نداشت هنوز مشخص نیست که به دیدار با عراق هم برسد یا نه. بالاخره یکی باید پاسخ بدهد که چرا سرمربی تیم ملی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نکرد که کرونا بگیرد و اولین بازی مهم را از دست بدهد. چه کسی مسئول قرنطینه کردن سرمربی تیم ملی است؟ آیا او این اجاره را دارد که بدون ماسک در یک برنامه تلویزیونی حاضر شود و چند ساعت با علاقه‌مندان به فوتبال عکس بگیرد و گپ بزند؟ به هر حال نمایشی که تیم ملی برابر سوریه داشت نگرانی‌ها را برای آینده زیاد کرده است؛ نگرانی‌هایی که اگر در فاصله باقی مانده تا دیدار با عراق برطرف نشود کار تیم ملی را به بن‌بست و دردسر خواهد کشاند. فراموش نکنید که سوریه رقیب اصلی تیم ملی در دور سوم انتخابی جام‌جهانی نیست و ما مقابل عراق و کره‌جنوبی بازی‌های به مراتب سخت‌تری خواهیم داشت. مسلما با نمایشی که تیم ملی پنج‌شنبه شب در ورزشگاه آزادی داشت کسب نتیجه مشابه مقابل عراق و به خصوص کره‌جنوبی غیرممکن خواهد بود. مقابل سوریه در جریان بازی هرگز خطرساز نشدیم و حتی یک شوت هم از پشت 18قدم نداشتیم. اگر اشتباه مدافع سوریه نبود به همان یک گل هم نمی‌رسیدیم. ضمن این‌که سوری‌ها در ایجاد خطر روی دروازه ما بهتر عمل کردند و به خصوص در دقایق پایانی بازی اگر اعتمادبه‌نفس و جسارت داشتند، بازی را به تساوی می‌کشاندند که البته خوشبختانه اینگونه نشد. چیزی که نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند این است که حتی ما روی ضربات ایستگاهی یا کرنرها هم هیچ برنامه‌ای نداشتیم و تنها ضربات را به امید اتفاقات می‌زدیم. ضمن این‌که بازیکنان ما بی‌محابا خطا می‌کردند و به راحتی هم کارت زرد می‌گرفتند که این خارج از اصول داشتن استراتژی برای چنین دیدارهای فرسایشی است. بی‌شک باید در شیوه تیم ملی یک بازنگری صورت گیرد چون در غیر این صورت برای صعود به جام‌جهانی قطعا به مشکل می‌خوریم. از دست دادن امتیاز در بازی‌های مستقیم مقابل رقبای اصلی کار تیم ملی را برای صعود به جام‌جهانی قطر بسیار سخت خواهد کرد و در فاصله کمی که تا بازی‌های حساس‌تر باقی مانده کادر فنی باید فکری به حال هماهنگی بازیکنان به خصوص در فاز تهاجمی بکنند. دو‌رقمی شدن طلاهای کاروان ایران پارالمپیکی‌ها۲۰ مداله شدند دهمین روز از رقابت‌های پارالمپیک توکیو مصادف شد با20 مداله شدن کاروان ایران؛ این بار اما با 10 طلا، 9 نقره و یک برنز. دهمین طلای ایران به نام حامد امیری ملی‌پوش پرتاب دیسک ایران به ثبت رسید؛ آن هم در ماده پرتاب نیزه کلاس54 f. امیری 6 پرتاب انجام داد که بهترین رکوردش 31.35 بود تا مدال طلای خود را در توکیو قطعی کند. نقره تاریخی مهدی پوررهنما در پاراتکواندوکار وزن منهای ٧۵ کیلوگرم هم چاشنی موفقیت‌های کاروان ایران شد تا تعداد مدال‌ها به عدد 20 برسد. پوررهنما درحالی به فینال رقابت‌های کلاس 44k رسید که در این مرحله موفق شد لوپز گارسیا از مکزیک را با نتیجه ٢۶ - ٢٠ شکست دهد و روی سکوی نایب‌قهرمانی بایستد. نکته قابل‌تامل این‌که رقابت‌های پاراتکواندو برای نخستین بار در پارالمپیک برگزار شد و نقره پوررهنما اولین مدال تاریخ پارالمپیک ایران محسوب میشود. روز نهم رقابت‌های پارالمپیک توکیو اما یک روز خاص و حائز اهمیت برای ایران بود؛ روزی که زهرا نعمتی هت‌تریک کرد تا نخستین زن در تاریخ ورزش ایران باشد که موفق به کسب مدال طلا در 3پارالمپیک پیاپی شامل لندن ٢٠١٢،ریو ٢٠١۶ و توکیو ٢٠٢٠ شده است. نعمتی در فینال ماده ریکرو انفرادی زنان در توکیو و در یک رقابت نفس‌گیر با نتیجه ۶ -۵ و در تیر طلایی وینسنزا پتریلی حریف ایتالیایی خود را شکست داد و طلایی شد تا در واکنش به این اتفاق بگوید: «خدا برایم آن تیر را طلایی کرد.» او افزود: «این یک لحظه تاریخی بود. من تنها کسی بودم که هم پرچمدار المپیک و هم پرچمدار پارالمپیک بودم. اکنون نیز در تیروکمان پارالمپیک تاریخ‌سازی کردم و تنها ورزشکاری هستم در تاریخ تیروکمان که هت‌تریک کرده‌ام.»
سایر اخبار این روزنامه
چرا غرب 17 هزار قربانی ترور سازمان منافقین را نادیده می‌گیرد؟
مشقت‌های آقای روزنامه‌رسان
تکاپوی وزارت نفت برای جبران کسری نجومی گاز در زمستان!
چرا اعلام کابینه طالبان به تعویق افتاد؟
آتش زمین خواران به جان تالاب !
چرا ماجرای پنجشیر مهم است؟
انهدام شبکه بزرگ کودک ربایی
دلجویی از محروم ترین ها
شاه نقش معادی با لهجه کردی، برد با چاشنی شانس و ۲رقمی شدن مدال پاراالمپیکی ها
پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی درگذشت سرلشکر فیروزآبادی
رکورد واردات واکسن شکسته شد
ماجرای نامه اینستاگرامی خانواده یک زندانی به اژه ای
ساخت کمربند جنوبی رسما منتفی شد
