چرایی تاخیر دولت در مذاکرات؟

فواد ایزدی تحلیلگر مسائل آمریکا اگر امروز تاخیری در احیای مذاکرات وجود دارد به دلیل زیاده‌خواهی ایالات‌متحده آمریکاست. بنابراین منطقی است که ایران در مذاکراتی حاضر نشود که ذیل آن یک نگاه یک طرفه، درست ضد منافع ملی ایران وجود دارد. در ضمن اگر بخواهیم منطقی با مسأله برخورد کنیم در شرایط اقتصادی و معیشتی فعلی نباید پای میز مذاکره‌ای حاضر شویم که نهایتاً نتیجه مطلوبی برای ما در پی ندارد. ما باید با منطق، هوشمندی و برنامه‌ای همه‌جانبه به سمت مذاکره پیش برویم. یعنی اگر مذاکره منافع ما را تامین می‌کند انجام آن ضرری ندارد، در غیر این صورت نباید اقتصاد و معیشت را معطل مذاکره و توافق بکنیم، باید واقعیت‌ها را به مردم گوشزد کنیم که چرا دولت رئیسی تاخیری در بازگشت به میز مذاکره دارد؟ یکی از چالش‌هایی که وجود دارد این است که آمریکا در سایه همان سیاست زیاد‌ه‌خواهانه خود در شش دور مذاکرات وین هیچ‌گونه تضمینی به ایران نداده است که با تغییر دولت جو بایدن و روی کارآمدن دولت دیگری، آمریکا از توافق جدید هم خارج نخواهد شد. در صورت توافق، احتمالا باید مذاکرات جدی با دولت آتی آمریکا در دستور کار قرار گیرد. پس مشکل ایران نیست، بلکه مشکل فقط آمریکایی‌ها هستند. اگر به همین دولت جو بایدن هم نگاه کنید، می‌بینید که آمریکا درخصوص احیای برجام هم صادق نیست. چون اگر صادق بود، بایدن می‌توانست با حکمی دوباره آمریکا را به توافق هسته‌ای بازگرداند، چنانی که بایدن با یک حکم، ایالات‌متحده را به توافق آب و هوایی پاریس بازگرداند.
 متاسفانه برجام، چه در دولت اوباما، چه در دوره ترامپ، چه در دوره جو بایدن و چه در دولت‌های بعدی آمریکا هیچ ضمانت اجرایی برای ایالات متحده ندارد، این مشکل جدی برجام است که نمی‌تواند یک ضمانت حقوقی، اجرایی و دیپلماتیک جدی برای آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و دیگر طرف‌های برجام ایجاد کند که نمی‌توانند هر گاه بخواهند از توافق خارج شوند. این مشکلی است که هنوز هم حل نشده است و بعید هم هست که حل شود. نباید با مذاکراتی که نتیجه آن از قبل هم مشخص است امید واهی در دل مردم بکاریم.