پیام های«ذوالفقار 1400»

این روزها در سواحل جنوب شرقی کشور موسوم به سواحل مکران و شمال اقیانوس هند شاهد رزمایش مشترک نیروهای چهارگانه ارتش جمهوری اسلامی ایران با عنوان  «ذوالفقار 1400 »هستیم که اگرچه رزمایشی از قبل برنامه ریزی شده بود اما فاصله کم این رزمایش با عملیات موفق سپاه پاسداران در دریای عمان و بازپس گیری نفت سرقتی ایران نشان دهنده این مطلب مهم است که نیروهای مسلح کشورمان قادرند به بهترین نحو امنیت مرزها و حریم ایران را حفظ کنند و از تعدی دشمنان و نگاه بد رقیبان دور نگه دارند . موضوعی که در کنار استفاده تقریبا صددرصدی این نیروها از توانمندی و دانش بومی می تواند افقی روشن را برای ثبات امنیتی به عنوان گران ترین کالای این روزهای جهان  ترسیم سازد . تجهیزاتی که در این رزمایش نیز از آن‌ها بهره‌برداری شد، می‌توانند موجب تحول شگرف و چشم‌گیری در قدرت آفندی و پدافندی سریع جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدات بیگانگان شوند. اما نکته ای که در ادامه به آن می پردازیم، توجه و علاقه تهران به کمک برای ایجاد ثبات امنیتی در منطقه پیرامونی مرزهای خود است . همه می دانند که از حفظ امنیت مرزها بهتر و کم هزینه تر حفظ امنیت در فرامرزهاست و این مهم بدون همکاری و هماهنگی همه کشورهای یک منطقه امکان پذیر نیست .ایران در چند سال اخیر ثابت کرده که حتی در اوج قدرت لجستیک و مردمی خود هم چشم طمع به کشورهای دیگر به ویژه همسایگان نداشته و همواره سعی کرده لنگرگاه امنیت و ثبات در منطقه باشد . شاید به جرئت بتوان گفت بیش از دو قرن است که هیچ تعرضی از سوی ایران به همسایگانش وجود نداشته است .رویکردی که جمهوری اسلامی نیز آن را ادامه داد با این تفاوت که ایران امروز به دنبال یک «امنیت دسته جمعی» با اتکا به نیروهای داخل منطقه و نه قدرت های فرامنطقه ای از نوع شرق و غرب است . حرکت به این سمت البته نیازمند شجاعت و اراده همه کشورهای منطقه ماست ، کشورهایی که باید از نقش «گاو شیرده» برای قدرت های فرامنطقه ای خارج شوند و با همپوشانی و هم افزایی میان خود امنیت را برپا سازند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز در این حوزه در چارچوب سیاست های اصولی نظام حرکت و هرگونه توسعه تجهیزات و تسلیحات نظامی خود یا برگزاری رزمایش های نظامی را بر دو پایه متعارف و دفاعی بودن بنا کرده اند تا علاوه بر شعارهای خود مبنی بر امنیت دسته جمعی و همکاری میان کشورهای منطقه در جهت تامین امنیت منطقه ، در عمل نیز چنین رفتاری از خود نشان دهند . برگزاری رزمایش های مشترک با عمان ، سوریه و پاکستان از جمله این اقدامات است که می تواند با گسترش به کشورهای عربی حوزه جنوبی خلیج فارس، ثمرات بیشتری داشته باشد . همچنین تقویت نهاد نظامی موسوم به «آیونس» که میان نیروهای دریایی کشورهای حاشیه اقیانوس هند تشکیل شده ، نوع دیگری از تلاش ایران و نیروهای مسلح آن برای رسیدن به هدف امنیت دسته جمعی در منطقه پر تنش ماست. این روزها ایران و کشورهای 4+1 و آمریکا آماده می شوند تا مستقیم یا غیر مستقیم گفت وگوها درباره رفع تحریم های ایران را آغاز کنند ، در حاشیه این گفت وگوها همواره طرف های مقابل بر اجرای گفت وگوهای منطقه ای تاکید کرده اند و البته پاسخ ایران نیز این بوده که گفت وگوی منطقه ای فقط با حضور کشورهای منطقه امکان پذیر است  نه دیگران . برگزاری رزمایش های نظامی همچون رزمایش ذوالفقار 1400 و تقویت ارتباطات نظامی میان نیروهای مسلح کشورهای منطقه می تواند یکی از پایه های اصلی چنین تفکری باشد و عملا نشان دهد ایران در خصوص گفت وگوهای منطقه ای با کشورهای منطقه و ایجاد ثبات و امنیت توسط همین کشورها و در چارچوب یک مدل امنیت دسته جمعی مشکلی ندارد و اتفاقا آماده هرگونه همکاری است.