بازهم موضوع هرندی ودروازه غار

مجید ابهری‪-‬ ظاهرا یکبار دیگر موضوع کهنه ودل آزار محلات هرندی و اطراف به سوژه تبدیل شده است. بدون اغراق این مناطق، میلیاردها تومان بودجه مردم وکشور رابلعیده اما هنوز هیچ تغییر به خصوصی در آن ایجاد نشده است. میدان راه آهن، پل جوادیه، هرندی و محلات وابسته، غم‌انگیز‌ترین تابلوهای تراژیک دست بشراست که هرکس سهمی در آن دارد. این محلات از پاتوقهای معروف تهران هستند که از فرحزاد تا بزرگراه شهید چمران و بزرگراه یادگار امام و... به نامهای مختلف دربین معتادان از مصرف کنندگان و فروشندگان شناخته میشود. صادقانه بعد از صرف چهل سال از عمر وجوانی وانرژی در این مسائل و این مناطق به دو نکته
واقعی رسیدم:
الف: نیروهای انتظامی ومبارزه با مواد مخدر قادر هستند ظرف ۴۸ساعت تمام این عناصر را ازسطح تهران جمع آوری کنند. سوالی که در اینجا مطرح است اینکه بعدا آن‌ها را کجا ببرند وتحویل چه کسی دهند؟ در زمان تخریب محله خاک سفید تهرانپارس گفتم و نوشتم که عزیزان این عفونت هارا از محل دملهای عفونی پراکنده نکنید. کسی گوش نکرد و ساکنان خاک‌سفید در تهران پخش شدند وهمان شد که گفتیم. حالا هم میگوییم این کاربا شعار و عجله و بگیر و ببند
درست نمی‌شود.یک کارگروه ناظر متشکل از نخبگان و آسیب‌شناسان و کارشناسان تشکیل، و در ابتدا مطالعه و برنامه‌ریزی وسپس عمل کنند.
ب: نمایندگان بهزیستی، وزارت بهداشت، نیروی انتظامی، قوه قضاییه، (معاونت پیشگیری)و سمن‌های مرتبط که سالها انرژی و سرمایه در این محلات صرف کرده اند، در قالب یک تیم حرکت را ‌آغاز کنند وگرنه بدون این گامها فقط اتلاف وقت و سرمایه کشور را خواهیم داشت. شخص مطلع وتلاشگری بنام آقای دیلمی‌زاده که سالها عمر وجوانی خودرا در این مسیرها صرف کرده منبعی ارزشمند از تجارب و تکنیکهاست. به وی و امثالش میدان و اختیار دهند سپس آثار آنرا ملاحظه نمایند.جناب دکتر زاکانی! جنابعالی که فردی مومن و‌پیرو اوامر رهبری معظم هستید اجازه ندهید که امور تجربه شده دوباره مورد آزمایش قرار گیرند که: هرکس بخواهد کار تجربه شده ای را دو باره تجربه کند؛رواست که به حال او افسوس بخورند.