جناب ورزشکار! شما الگویی

موفقیت‌ها، قهرمانی‌ها، مدال‌آوری‌ها در کنار شور و نشانطی که به جامعه تزریق می‌کنند دلیل خوبی است تا همواره به شدت زیر ذره‌بین باشند و در چشم. این ویژگی خاص ورزش است و نتیجه تلاش‌های بی‌وقفه‌ای که نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند و مردم را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد، خصوصاً نسل جوانی را که شیفته قهرمانی‌هایی است که حاصل سال‌ها تمرین و تلاش است. توجهی که تنها متأثر از برد و باخت نیست و رفتار‌های ورزشکاران و قهرمانان را نیز شامل می‌شود و همین مسئولیت اجتماعی آن‌ها را سنگین‌تر می‌کند.
با وجود پیشرفت فناوری و روی کار آمدن شبکه‌های اجتماعی که نقش پررنگی در تغییر خلق و خوی جوامع دارند، اما ورزش همچنان می‌تواند تأثیر بسزایی در جلب توجه افراد جامعه و نهال‌های نوپایی که سازنده‌های فردا هستند داشته باشد. نکته حائز اهمیتی که هجوم نسل جوان به سالن‌های ورزشی در پی کسب موفقیت‌های مختلف مهر تأییدی بر آن است و ثابت می‌کند قهرمانان ورزشی تا چه اندازه مورد توجه نسل آینده‌ساز هستند و می‌توانند روی آن‌ها تأثیر داشته باشند. مسئله‌ای که ضرورت توجه به رفتار‌های اجتماعی قهرمانان ورزشی را صدچندان می‌کند.
ورزش بی‌شک در تمرین سخت و تلاش برای رفتن روی سکو یا کسب مدال و به اهتزاز درآوردن پرچم پرافتخار ایران خلاصه نمی‌شود. نیل به این موفقیت‌ها تازه ابتدای راهی به مراتب دشوارتر از کسب مدال و عنوان‌های مختلفی، چون قهرمانی است، چراکه در کسب عنوان قهرمانی همه داستان جدا از حمایت‌ها و ضرورت مهیا بودن زیرساخت‌ها به تلاش فرد بستگی دارد، اما بعد از آن همچون یک الگو برای جامعه زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. الگویی رفتاری که جوانان جامعه با تبعیت از او در مسیری گام برمی‌دارند که می‌تواند به قله ختم شود اگر همه توجه‌ها معطوف به کسب مدال نشده باشد و خصوصیات اخلاقی و رفتار‌های اجتماعی نیز در این مسیر تحت تعلیم و آموزش قرار گرفته باشد.
جوانان جامعه همواره در پی الگو‌سازی برای خود هستند. الگو‌هایی که می‌تواند سبک زندگی آن‌ها را بسازد و توجه به این مسئله در کنار پرورش فرهنگ غنی ایران می‌تواند نتیجه‌ای فراتر از قهرمانی‌های متعدد داشته باشد اگر در این مسیر خصایص اخلاقی و لزوم اهمیت آن نادیده گرفته نشود و حواس‌شان به رفتارشان باشد.
اگرچه با نگاهی گذرا به کلیت ورزش می‌توان به خوبی دریافت که قهرمانان و ورزشکاران ایرانی از خصایص خوب اخلاقی غافل نماندند و در این مسیر هم مانند موفقیت‌های ورزشی گام‌های بلندی برداشته‌اند، اما با وجود این نادیده گرفتن ضعف‌ها در این راستا به معنای تغییر سبک زندگی و تنزل ارزش‌ها و فرهنگ غنی ایران - اسلامی است. مسئله‌ای که می‌تواند نشان‌دهنده اهمیت و لزوم برنامه‌ریزی‌های تأثیر‌گذار در آموزش مسائل اخلاقی باشد. در واقع تکیه بر جذب مربی فنی و طراز اول به معنای پایان کار برای گام برداشتن در مسیر موفقیت نیست و باید گام به گام تمرینات ورزشی برای ارتقای مسائل اخلاقی و آموزش آن به ورزشکاران برنامه داشت تا نتیجه به دست آمده به حلاوت و شیرینی ایستادن بر سکو‌های قهرمانی و دستیابی به مدال‌های رنگارنگ باشد، وقتی پرواضح است که با کسب هر موفقیتی توجه جوانان جامعه به ورزش و قهرمانان آن بیش از پیش جلب می‌شود و این توجه خواسته یا ناخواسته باعث الگوبرداری از قهرمانان می‌شود. قهرمانانی که می‌توانند علاوه بر الگو‌هایی مناسب برای گام برداشتن در مسیر قهرمانی، الگو‌های قابل اتکایی نیز برای رسیدن به سبک زندگی ایده‌آل و همچنین نماینده‌هایی برای اشاعه فرهنگ غنی ایران به تک‌تک جوانان این مرز و بوم باشند.