آرزو بر جوانان عیب نیست

محمدرضا خباز نماینده ادوار مجلس وزرای دولت سیزدهم مطالبی را قبل از انتخاب شدن برای ایجاد جاذبه در دل رئیس‌جمهور و به منظور کسب رای نمایندگان بیان کردند که تعدادی از آنها نه‌تنها قابل درک نیست بلکه پر از ابهام است. نه قابل اجرا و نه واقعیت است و از حقیقت به دور است. مثلا وزیر کار قبل از معرفی گفته بود که به ازای هر یک میلیون تومان می‌توانیم یک ردیف شغلی ایجاد کنیم. این گوی و این میدان چه بهتر از این؟! اگر چنین هنری دارند که بسیار غیرمحتمل است، عمل کنند. به افراد بیکار اعلام کنند تا به اداره کار شهرستان خود مراجعه و یک میلیون تومان به حساب اداره کار واریز کنند تا بعد از یک هفته شغلی به فرد متقاضی معرفی کنند یا سرمایه‌ای در اختیار فرد بگذارند که حداقل حقوق و دستمزد را دریافت کند. حال که ریش و قیچی دست خودشان است. ضمن اینکه می‌دانیم این سخن یک ادعای بدون استدلال است ولی اگر همچنان بر سخن خود پافشاری دارند، لازمه‌اش این است که دستورالعملی به ادارات کل صادر کنند تا از آنجا به شهرستان اعلام کنند که افراد جویای شغل با این شرایط شاغل شوند. با اینکه این کار با هیچ معیاری منطبق نیست ولی شاید آقایان اهل معجزه‌اند و ما بی‌خبریم! وزیر محترم دیگری بیان کرده بود چنانچه انتخاب شود ظرف یک هفته مشکل بورس را حل می‌کند. الان با گذشت بیش از سه ماه قدمی که برنداشته‌اند بلکه بورس سقوط آزاد کرده. ادعای دیگر مربوط به رئیس سازمان برنامه و بودجه مبنی بر تک نرخی ارز در سال آینده است که به‌زودی مشخص خواهد شد قابل قبول نیست و درنهایت به جز همراه کردن برخی افکار عمومی به مدت کوتاهی خاصیت دیگری نخواهد داشت. دستپخت اولیه ایشان بودجه کشور است که نشان می‌دهد بعد از انقلاب همه عیوبی که بودجه‌های گذشته قبلی داشتند، این بودجه به تنهایی داراست. حال چگونه می‌خواهند ارز را تک نرخی کنند؟ بنده خدایی گفت که شب گذشته هزار ضربه شلاق خورده است! شنونده گفت یا شمارش بلد نیستید یا شلاق نخوردید. اگر شمارش شما درست بود و هزار تا شلاق خورده بودی، الان زنده نبودی که بتوانی حرف بزنی! حال آقایان یا نمی‌دانند تک نرخی کردن ارز چگونه است یا اینکه می‌خواهند نرخ ارز بازار آزاد را حاکم کنند که در اینصورت درست است که فقط یک نرخ داشته باشیم و آن را چهارراه استانبول مشخص کند. آن موقع دیگر باید فاتحه اقتصاد کشور را خواند. اگر منظور آقایان از تک نرخی کردن فقط نرخ بازار آزاد است که الان بالای 30 هزار تومان است که دیگر آوردن 23 هزار تومان هر دلار در بودجه 1401 معنا ندارد ولی اگر می‌خواهند نرخ را به 23 هزار تومانی که در بودجه قرار است، تصویب شود، برسانند و چنین هنری دارند، واقعا قدردان هستیم، برایشان هورا می‌کشیم. تک نرخی کردن پیش فرض‌هایی دارد که نه می‌توانند و نه دارند. بعد از انقلاب فقط یکبار آن‌هم در دولت آقای خاتمی تک نرخی کردن اتفاق افتاد ولی به محض اینکه دولت الگوی دولت فعلی یعنی دولت احمدی‌نژاد سر کار آمد، فاتحه تک نرخی را خواند و مجددا آب را به همان مسیر خلافی برگرداند که ادامه پیدا می‌کرد و چندنرخی شد. دولت روحانی هم ادعا کرد ولی نتوانست. این دولت به طریق اولی نمی‌تواند مگر اینکه برجام احیا شود. اگر برجام به نتیجه برسد و تحریم‌ها برداشته شود، طبیعتا مبادلات اقتصادی فراهم خواهد شد و به سوی تک نرخی پیش می‌رویم. البته باز هم در یکسال ممکن و میسر نخواهد بود ولی فاصله بین نرخ‌های مختلف کاهش پیدا خواهد کرد. اما از آنجا که آقایان وزرا و مسئولان فعلی دولت برخی مطالب را بیان می‌کنند که آقای رئیس‌جمهور هم بعضا نظرات کارشناسان را در مجامع بیان می‌کنند، حیفم می‌آید که اینگونه در معرض سوال قرار می‌گیرند. به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور حداقل چنـــد کارشناس مستقل از بخش خصوصی داشته باشند که وقتی می‌خواهند پیشنهاد دولتی‌ها را بیان کنند با آن مجموعه هم مشورت کنند تا از اطمینان بیشتری برخوردار شوند. این‌طور نباشد که رئیس‌جمهور سخنی بگوید و بعد احساس شود که عملیاتی نیست. امیدوارم از نظرات کسانی که عملا در میدان اقتصادی استخوان خرد کرده و از تجربه و اطلاعات بالایی برخوردارند، استفاده کنند. دولتمردان ما خود را مستغنی از مشورت ندانند و گمان نکنند جامع همه علوم هستند و نیاز به مشورت با کسی ندارند. هرچه هستند و هرکه هستند، نیاز به مشورت دارند که مشورت استفاده از عقول هست و مخصوصا برای تصمیم‌گیران کشور واجب و ضروری است.