خواست اسرائیل ،‌گستاخی به منتخب ملت

آرمان: رفتارهای خودسرانه پیامدهای نامطلوبی برای کشور دارد و همواره بزرگان و مصلحان جامعه سعی دارند با گفتار و رفتار خود شرایطی را ایجاد کنند که افراد خودسر به مسیر میانه‌روی و عقل‌گرایی بازگردند. گروه‌های خودسر زاییده امروز و دیروز جامعه نیستند، بلکه سال‌هاست افرادی برای نیل به اهدافشان که تناسبی با خواست اکثریت جامعه ندارد، از اقدامی دریغ نمی‌کنند. حجاریان که خود قربانی رفتار گروه‌های خودسر در سال 78 است، ماهیت آنها را چنین شرح می‌دهد: «خودسر یعنی وقتی گروهی در مورد موضوعی به نتیجه‌ای می‌رسد، به هر شکلی کارش را انجام می‌دهد و خود را مستقل از قانون می‌داند. معمولا اعضای این گروه‌ها افراد بی‌مایه‌، بدون تفکر، بدون هویت و در یک کلام وسیله‌ برخی جریان‌ها برای رسیدن به هدف هستند.» عبدا... نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات که البته پیش از ترور حجاریان از سوی مجلس استیضاح و برکنار شد، به‌خوبی با ریشه‌های تشکیل و اهداف خودسرها آشناست و از سوی دیگر از دلسوزانی است که تلاش دارد تندروی و خودسری محو شود. روز جمعه راهپیمایی روز قدس در سراسر کشور برگزار شد؛ مراسمی که محور آن بر مبنای «وحدت» است، اما گروه‌های خودسر با اقداماتی علیه رئیس‌جمهور مهر تاییدی بر «وحدت‌شکنی» خود زدند. این اقدام به‌طور حتم تبعاتی برای کشور دارد که عبدا... نوری روز گذشته در بیانیه‌ای به تشریح آنچه پرداخت که باید برای مقابله با خودسرها انجام شود.
وظیفه همگانی
در ابتدای این بیانیه آمده است: «اقدام گروهی انقلابی‌نما در مراسم روز جهانی قدس امسال، در توهین و هتاکی به ‏‏رئیس محترم جمهور، جناب آقای دکتر روحانی و دیگر عزیزان ملت، بسیار انزجارآور و تاسفبار بود‎.‎ روز قدس که نمایش زیبای اتحاد مسلمانان در دفاع از مظلومیت فلسطین و ایستادگی ‏در ‏برابر اسرائیل است، در سایه این هتاکی‌ها به صحنه تکراری و زشت توهین به ملت ‏‏شریف ایران تبدیل شد و بهانه‌ای برای ریشخند و تضعیف ایران در اختیار اسرائیل و دیگر ‏‏بدخواهان قرار داد‎.‎ جمعی محدود به جای اینکه در پیشگاه رأی ملت سر تعظیم ‏فرود آورند، به نام روز ‏قدس، گرد هم آمدند تا به جای فریاد زدن بر سر اسرائیل، با ‏اهانت به رئیس‌جمهور منتخب ده‌ها‌میلیون ایرانی، کام اسرائیل را شیرین کنند.‏ در ‏تجمع «همه با ‏هم علیه اسرائیل»، شرکت کردند و در جهت تفرقه امت اسلامی تلاش ‏‏نمودند، تا اسرائیل ‏سرمستِ روز قدس باشد‏‎.‎‏ تعدادشان اندک، دهانشان آلوده و ‏شعارشان در راستای ‏براندازی قانون اساسی و معیارهای آن ‏بود‎.‎» در ادامه این بیانیه به تفاوت میان نقد و توهین پرداخته شده و آمده است: «انتقاد از حاکمان و امر به معروف و نهی از منکر، نه‌تنها از حقوق ‏ملت، که وظیفه همگانی است، آنگاه که مولای متقیان امیر مومنان(ع) می‌فرماید: «از گفتن حق و مشورت دادن به من در مسیر عدالت خوددارى نکنید، ‏که خود را برتر از آنکه اشتباه کنم و از آن ایمن باشم، نمی‌دانم، مگر آنکه خداوند مرا ‏حفظ فرماید»، دیگران که جای خود دارند، اما حوادثی از این دست با ریشه‌های مشترک، به‌وضوح بیانگر این موضوع است که تنها ‏چیزی که در اندیشه این جماعت نیست، نقد و پرسشگری است و هدف، تنها تخریب ‏و توهین و بلواست.»
رفتار ناپسند با منتخبان


نوری در ادامه سوالاتی را مطرح کرده است: «آیا توهین به کسی که به ‏پشتیبانی رأی اکثریت این ملت برای دومین‌بار به ‏ریاست‌‏‏جمهوری برگزیده شد و اهانت به شخصیت‌هایی که برای اعلام انزجار از اسرائیل در ‏‏راهپیمائی حضور یافتند، خواست بدخواهان این ملت و در رأس آن اسرائیل نیست؟ به‌راستی چگونه است که گروهی اندک می‌توانند تمامی اصول اساسی ملتی بزرگ را ‏‏به تمسخر بگیرند؟ به‌راستی، به پشتیبانی کدام نیرو جرات گستاخی به چهره‌های برگزیده این ملت را ‏دارند؟ به‌راستی، این‌گونه رفتارها، برای ملتی که ساعت‌ها در صف رأی ایستادند تا اکثریت بودنشان را، ‏باز هم اثبات کنند، چه پیامی دارد؟ ‏و به‌راستی، تا چه زمانی قرار است عده‌ای خاص که بارها دست رد از ‏سوی اکثریت ‏ملت فهیم ایران به سینه آنها زده شده است، با حیثیت، ارزش‌ها و منتخبان کشور ‏‏این‌گونه رفتار ‏کنند؟ آیا این افراد که جرات یافته‌اند با ‏گستاخی تمام با رئیس قوه مجریه و در روز جهانی ‏‏قدس چنین ‏رفتار کنند، از همان طیفی نیستند که در نماز جمعه اصفهان به مرحوم آیت‏‌ا... طاهری جسارت و توهین کردند و به بیوت مراجع بزرگوار‏‎ حمله ‏کردند؟ آنان که روزی به سفارت انگلستان حمله نمودند و دیگر روز، سفارت عربستان را به ‏آتش ‏‏کشیدند و قدرت بر هم زدن سخنرانی‌ها و کنسرت‌ها را دارند؟‏ چگونه است جمع خاصی احساس می‌کنند برای اجرای منویات خود نیاز به قوای سه‌گانه ندارند‏؟ خود را هم قانونگذار می‌پندارند و هم مجری قانون و هم قاضی محکمه؟ ‏آیا زمان آن نرسیده است که مسئولان، یک بار برای همیشه، با این جریانات مخرب، تفرقه‌افکن و برهم‌‏زننده آرامش و امنیت ملی، برخورد قانونی و حقوقی کنند؟»
از بین رفتن آرامش
وزیر اسبق کشور در ادامه به پیامدهای این رفتارهای خودسرانه اشاره کرده است‌: «‏تداوم این رفتارها که بیشتر برخاسته از پایبند نبودن بخشی از اقلیت، به قواعد ‏دموکراسی و ناشی از رویگردانی اکثریت ملت از آنان است، نتیجه‌ای جز برهم ریختن ‏آرامش و امنیت کشور و بغرنج‌تر شدن دشواری‌ها و گرفتاری‌های ‏مردم نخواهد داشت ‏و پیامدهای زیانبار آن دامان همه را خواهد گرفت؛ از فتنه‏‌اى که تنها دامنگیر ستمکاران نمى‏‌شود، بلکه همه را فرا ‏خواهد گرفت، بترسید‎. مسئولیت ریشه‌یابی و پیشگیری از این وقایع بیش از پیش بر دوش منادیان وحدت و ‏‏انسجام و کسانی است که از گسترش تفرقه و آشوب در این کشور اظهار نگرانی می‌‏‏کنند.‎