روزنامه آرمان ملی
1400/11/11
تجمع‌ها روز به روز بيشتر مي‌شود
آرمان ملی – مطهره شفیعی: هشدار می‌دهند، مدت‌هاست که هشدار می‌دهند اما ظاهرا هنوز باوری برای پذیرش این هشدارها نیست. همگان می‌دانند که سفره‌های مردم نزدیک به خالی شدن است و حقوق دریافتی سرپرست خانواده کفاف هزینه زندگی در بخش‌های مختلف را نمی‌دهد. هزینه‌هایی که هر روز افزایش پیدا می‌کند اما حقوق پرداختی تغییری ندارد. روز گذشته باز هم هشدار داده شد و این بار از سوی یک نماینده مجلس که اصولگراست. احمد نادری، نماینده تهران یکی از آن‌دست اصولگرایانی است که می‌گوید اگر برخی رویه‌ها تغییر نکند، کیان نظام به خطر می‌افتد. او گفت: آواربرداری از فجایعی که دولت نئولیبرال آقای روحانی در هشت سال به بار آورد، نیاز به زمان دارد و طبیعی است که دولت سیزدهم در شش ماه نمی‌تواند معجزه کند، اما موضوع حائز اهمیت این است که دولت نوپا باید ریل‌گذاری‌هایش درست باشد. نایب‌رئیس کمیسیون آموزش مجلس افزود: وقتی نگاهی به لایحه بودجه ۱۴۰۱ می‌اندازیم، می‌بینیم که ریل‌گذاری در برخی جاها درست نیست. مثلاً در بحث بودجه آسیب‌های اجتماعی درصد کمی به این حوزه اختصاص داده شده و یا در موضوع مهم و حساس ارز ترجیحی، دولت دچار اشتباه شده است. این چهره اصولگرای مجلس یازدهم اظهار داشت: هشدار می‌دهم این رویکردها اگر ادامه پیدا کند، به سمتی خواهیم رفت که سال ۱۴۰۱ شاهد شورش‌های عظیم اجتماعی باشیم. وی در پایان خاطرنشان کرد: ضرورت دارد تا دیر نشده است، تجدیدنظر جدی در رویه‌ها شود. اگر کارها با خردجمعی و برنامه جلو برود و مجلس و دولت با کمک هم، ریل‌های درستی را مخصوصاً در حوزه اقتصادی جاگذاری کنند، روزهای بهتری برای همه مردم در پیش خواهد بود. نگرانی از افزایش تجمعات تجمع همیشه بوده و در سال‌های اخیر هم ماهیت اقتصادی داشته است. اما اظهارات یک نماینده درباره افزایش تجمعات سبب نگرانی میشود. احمد علیرضابیگی نماینده تبریز در مجلس می‌گوید: «الان آمار تجمعاتی که در کشور چه در سال گذشته و در سال جاری برگزار شده آمار قابل توجهی است، که شاید بیش از ۹۳ درصد این تجمعات، تجمعات صنفی و کارگری بوده است و در این جریان هم شرایط موجود فقط اداره شده است. مشکلاتی هم در جریان آنها پیش آمده، مثلا شما در تجمع اصفهان می‌بینید که مشکلات جدی پیش آمده، با وجود صبر و بردباری که در ابتدا هم مردم و هم دستگاه حکومتی از خود نشان داده، اما بعد از آن به خشونت تبدیل شد.» رخدادهای اجتماعی زاییده فقر آنچه نادری نماینده اصولگرای مجلس بیان کرد در سطح بالاتری به جنبش اجتماعی تعبیر میشود. جنبش‌های اجتماعی که آن را به‌عنوان یکی از نمودهای زندگی بشر در دوران مدرن قلمداد می‌کنند، مجموعه‌ای از بازیگران هستند که می‌خواهند با کنش و اقدامات خود بر مراجع تصمیم‌گیرنده تأثیرگذار باشند. گیدنز جنبش‌های اجتماعی را یکی از انواع کنش‌های جمعی برای دست یافتن به دگرگونی در برخی از جنبه‌های نظم موجود در جامعه می‌داند. همچنین آلن تورین نیز ضمن توجه به تغییرات فرهنگی ناشی از عوامل گوناگون و وجود تضادهای متنوع در ابعاد مختلف زندگی بشری در جامعه مدرن، جنبش‌های اجتماعی را محصول تقابل بین نظم موجود و تحولات فرهنگی می‌داند. جنبش اجتماعى به این معنی است که گروهى از افراد به‌گونه‌اى سازمان‌یافته (خودآگاه یا ناخودآگاه) برای تغییر و یا حتی حفظ برخى از عناصر جامعه تلاش کنند. اساتید زیادی در گذشته درباره اتفاقات اجتماعی که روز گذشته یک نماینده مجلس نسبت به وقوع آن هشدار داده بود، سخن گفته بودند مانند مرحوم فریبرز رئیس‌دانا که معتقد بود: «تعریف دقيق کمي و کيفي براي بحران ممکن نيست. معمولا پژوهشگران بر نشانه‌هاي بحران تکيه مي کنند؛ اما اين نشانه‌ها ممکن است از بحران پنهان چيزي به دست ندهند. بحران‌ها تهديدهاي همه جانبه و يک طرفه اي نيستند. در مواردي تهديدها عليه مناسبات و ساخت قدرت فاسد شکل مي گيرند. بحران و تهديد دو مقوله متمايزند.» وی ادامه داد: «در تشخيص بحران بايد جنبه سرعت، همه‌گيري، انگيزه‌مند بودن، سازمان و رهبري هر چند اندک را مورد توجه قرار داد. اين‌ها مي‌توانند جلوه‌هايي از بروز بحران باشند، گرچه طبقه حاکم به عنوان برچسب زني گاه از کنارشان مي‌گذرد.» وی اظهار داشت: «انگيزه‌هاي بحران ممکن است اجتماعي مشخص، اجتماعي عمومي، فقري، فرهنگي، سياسي، اقتصادي يا واکنشي باشد. اما بحران‌ها ممکن است اين انگيزه‌ها را به يکديگر تبديل يا با هم ترکيب کنند. از ميان عوامل اصلي که از سازوکار نظام بحران‌زا بيرون مي‌آيد، اختلاف طبقاتي، خواست‌هاي اقتصادي، مشکلات و تعارض‌هاي اجتماعي مهم‌ترند. اين عوامل ممکن است ناگهاني کار کنند يا آشکار و پنهان بحران را ريشه‌دار و گسترده سازند.» رئیس دانا گفته بود: «در دنياي امروز اگر حکومت‌ها نتوانند با مديريت‌هاي مقتدر و مردمي با بحران مقابله و از آن پيشگيري کنند آن را به دست عوامل محرک خارجي يا عوامل سوءاستفاده‌گر مي‌سپارند که آنها نيز از ناآگاهي‌ها بهره مي‌برند.» دکتر مصطفی اقلیما هم می‌گوید: «پاسخگو نبودن برخی مسئولان نسبت به مشکلات مردم از دلایل اصلی اعتراضات است. از سوی دیگر فشارهای روانی زیادی روی شهروندان است که به آنها پاسخ مناسب داده نشده و همچنان لاینحل مانده و فرد آن را با خود حمل می‌کند. مغز انسان ظرفیت محدودی برای تحمل مشکلات و فشارهای روانی دارد و از یک میزان معین که عبور کرد به شکل‌های مختلف واکنش نشان می‌دهد. حال با شیوع کرونا تاب و تحمل مردم بسیار کمتر از قبل شده است. این روزها تمام دنیا با بحران کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند اما هیچ فردی معضلات یک ایرانی را در هیچ جای دنیا ندارد زیرا ما سال‌هاست تحریم هستیم و این مشکل خود صدها مشکل دیگر را به وجود آورده است. مسئولان دولتی هیچ ایده‌ای برای مهار این بحران اعلام نکرده‌اند بلکه فقط همچون سال‌های قبل گاهی از مشکلات شانه خالی می‌کنند.»
سایر اخبار این روزنامه
٥٠ ميليون ايراني در معرض اُميكرون
مذاكره ايران و آمريكا راه برجام را می‌گشايد
پیمان جبلی در مسیر محمد سرافراز
آقای هميشه ناراضی!
«توافق موقت» راه رسيدن آمريكا به «مكانيسم ماشه» است
از شرطی کردن اقتصاد کشور پرهیز شود
روزه شک‌دار ارزی دولت و وتوی مجلس!
تجمع‌ها روز به روز بيشتر مي‌شود
افزايش٢٤٠٠ درصدي خريد خدمت سربازي
بازار سرمایه و تصمیمات ناکارآمد دولتی
رقابت در تولید، راهبرد اقتصاد ایران
حكمي كه اجرا نشد...
چگونه شک به تزریق واکسن مرتفع میشود؟!
