طلای کشتی‌گیر ایرانی با طعم تلخِ تلخِ تلخ!

حسین جمشیدی| فرنگی‌کار 26 ساله آملی که سال‌هاست جزو مدعیان کشتی فرنگی ایران به شمار می‌رود، اما هیچ‌وقت نتوانسته به مسابقات جهانی راه پیدا کند و فقط یک برنز آسیایی در کارنامه‌اش دارد، از چندی پیش تصمیم گرفت به صربستان مهاجرت کند و برای این کشور کشتی بگیرد. تصمیم او البته با واکنش‌های زیادی همراه بود، اما فدراسیون کشتی از تصمیم ارسلان تقریبا حمایت کرد و حتی بعد از این اتفاق، دبیر نشستی با این فرنگی‌کار برگزار کرد.
حالا اما به فاصله کوتاهی، اتفاق مشابهی که قبلا در تکواندو و شاید برخی رشته‌های دیگر شاهد آن بودیم، رخ داده است. یک ایرانی با پیراهن یک کشور دیگر برابر هموطن خود به پیروزی رسید. این اتفاق در جریان تورنمنت دانکلوف بلغارستان رخ داد؛ جایی که ارسلان در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل علیرضا عبدولی از ایران با نتیجه 9 بر صفر به برتری رسید. او البته در ادامه نیز برابر اوتار ابولادزه از گرجستان با نتیجه 8 بر 3 پیروز و مقتدرانه راهی فینال شد.
ارسلان در دیدار نهایی نیز مقابل رابرت فریچ، دارنده مدال نقره زیر 23 سال جهان 2017 از مجارستان با نتیجه قاطع 8 بر صفر به برتری رسید و صاحب مدال طلا شد تا در نخستین رویداد معتبر پس از پیوستن به تیم صربستان، برای این کشور صاحب عنوان قهرمانی شود.
این فرنگی‌کار ایرانی سال گذشته نیز برای ایران در این تورنمنت در وزن 72 کیلوگرم صاحب مدال طلا شد و پس از آن نیز در تورنمنت صربستان به مدال طلا رسید، اما فرصتی برای حضور در تیم ملی پیدا نکرد و در نهایت در اعتراض به تصمیمات کادر فنی تیم ملی 2 ماه پیش به تابعیت صربستان درآمد. ارسلان قرار است اوایل فروردین سال آینده در رقابت‌های قهرمانی اروپا برای صربستان به میدان برود تا شاید اولین طلای خود را در یک رقابت قاره‌ای به گردن بیاویزد.



این اتفاق در المپیک توکیو برای کیمیا علیزاده برابر ناهید کیانی رخ داد؛ جایی که تکواندوکار سابق ایران هموطن خود را شکست داد. البته در المپیک ریو نیز میلاد بیگی با ملیت جمهوری آذربایجان توانسته بود مهدی خدابخشی را از پیش رو بردارد و به مدال هم برسد. شاید در آینده هم این ارسلان باشد که در المپیک هم مجبور شود برابر یک ایرانی بایستد.

ارسلان: حس خیلی بدی داشتم

به بهانه اتفاقاتی که برای علی ارسلان در بلغارستان رخ داد، دقایقی با او همکلام شدیم. این فرنگی‌کار ایرانی که اهداف بزرگی در سر دارد، درباره قهرمانی‌اش در جام دانکلوف بعد از شکست دادن یک کشتی‌گیر ایرانی به «شهروند» می‌گوید: «در یکی، دو ماه اخیر دائما برای گرفتن پاسپورتم درگیر بودم و به ایران رفت و آمد داشتم. خیلی تمرکزم روی تمرینات کشتی نبود و بیشتر دنبال این بودم که کارهای قانونی‌ام درست شود. شاید با آمادگی صددرصدی به بلغارستان نرفتم، اما اطمینان داشتم که می‌توانم طلا بگیرم. البته رقبای سرسختی که مدال جهانی و المپیک داشتند، در وزن من بودند، اما خدا را شکر سربلند شدم و روی سکوی نخست قرار گرفتم.»
وی همچنین می‌افزاید: «همه اتفاقات در این تورنمنت برای من خوب و خوش بود، به جز مسابقه‌ای که با علیرضا عبدولی داشتم. قرعه باعث شد که من مقابل هموطنم قرار بگیرم، اما بعد از پیروزی اصلا خوشحال نبودم و حس بدی داشتم. با خانواده عبدولی دوست هستم و می‌دانم که او هم کشتی‌گیر آینده‌داری است. به هر حال این هم بخشی از ورزش حرفه‌ای است و کسی نباید از دست من ناراحت باشد. همه ما در هر کجای دنیا که باشیم، ایرانی هستیم و ریشه در این آب و خاک داریم. من هیچ‌وقت نمی‌توانم گذشته‌ام را فراموش کنم. هر وقت کشتی‌گیران ایران را ببینم احساس خوبی دارم و در اینجا هم خیلی بیشتر از کشتی‌گیران صرب با میثم دلخانی که از ایران آمده بود، تمرین می‌کردم.»
ارسلان همچنین در خصوص وضعیتی که در صربستان دارد و اینکه چه امکاناتی برایش در این کشور فراهم شده،‌ می‌گوید: «در صربستان هم شرایط خوبی دارم، تا جایی که دیگر دغدغه‌ای برای آینده‌ام ندارم. یک حقوق ماهیانه دارم که فدراسیون کشتی صربستان به من پرداخت می‌کند و در کنار آن نیز یک حقوق دیگر از باشگاهی که با آن قرارداد دارم و استفانک مدیر آن است، دریافت می‌کنم. اگر مدال هم بیاورم از کمیته المپیک و وزارت ورزش هر کدام حقوق جداگانه می‌گیرم. امکاناتی مثل ماشین با راننده و آپارتمان نیز در اختیارم است و خوشبختانه مشکلی ندارم.»
این فرنگی‌کار ایرانی در پایان نیز می‌افزاید: «از مردم هم می‌خواهم که شرایط مرا درک کنند. متاسفانه در ایران با من بازی کردند اما اینجا از این خبرها نیست و همه چیز روشن و شفاف است. سرمربی یک برنامه مشخص ارائه می‌کند و هیچ کشتی‌گیری را بازی نمی‌دهد.»