روزنامه ابتکار
1400/12/01
ژوبین صفاری خشم و نفرت، دارایی‌های خطرناک تحلیل
آسیب‌شناسی بسیاری از پدیده‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در کشور همواره بر محور موج‌هایی از خبرها و رویدادهایی سوار است که به سرعت در فضای رسانه‌ای کشور و شبکه‌های اجتماعی ظاهر شده و به زودی فروکش می‌کند. عمر این پدیده‌ها حتی آنقدر کوتاه شده که درنهایت با یک تصویر با مدت زمان ۲۴ ساعت در شبکه‌های اجتماعی موجی ایجاد شده و دوباره رویداد بعدی جایش را پر می‌کند. در این وضعیت شاید اصلاً افکار عمومی فرصتی نداشته باشد تا درخصوص ریشه رویداد و بازتاب‌های آن تامل و تفکر کند. نمونه آن ماجرای تبری جستن فرزندان یک مسئول سابق از پدر خود و حواشی مربوط به یک بازیگر است که آنقدر با واکنش های متعددی روبه‌رو شده که هر جای فضای شبکه اجتماعی را باز کنید صحبت از آن است. اما نگارنده در این نوشتار قصد ندارد تا به اصل موضوع پیش آمده بپردازد که در جای خود قابل بررسی است. آنچه از این فرآیند قابل تامل و درنگ است واکنش برخی از افرادی است که از اتفاق دارای مخاطب و بازخورد زیاد هستند و نسبت به هر رویدادی، بعد از چند ساعت از وقوع، تحلیل‌های مفصلی ارائه می‌کنند. صرف ارائه نظر و تحلیل هم محل نقد نیست بلکه موضوع اصلی وجه اشتراک این واکنش‌ها است که حجم زیادی از انزجار، خشم و عصبانیت در خود جای داده است. این خشم شاید از دیدگاهی ناشی از انباشت بی‌عدالتی‌ها و نارسایی‌هایی باشد که بسیاری از ما به عنوان درد مشترک آن را تحمل کرده‌ایم اما واقعیت آن است که نتیجه انعکاس مداوم آن، چیزی جز بازتولید خشونت و خشم بیشتر در سایرین نخواهد بود. درواقع نقدی که به طبقه «روشنفکر» از نوع فعال آن وارد است نبود مدارا و باز گذاشتن درهای گفت‌وگو درخصوص پرداختن به پدیده‌هاست. قلم های گاه گیرا و شیوای این طیف از عزیزان آن چنان بر مدار هیجان مانند یک هواداری تیم فوتبال به کار می افتد که جز بازنشر هیجانی توسط کاربران دنبال کننده نتیجه‌ای در پی ندارد. این نقد به معنای زیر سوال بردن عملکرد این طیف به طور کلی نیست چرا که فعالیت این افراد در بسیاری از موارد در قامت یک مطالبه گر از اتفاق مثمر ثمر هم بوده است. اما باید پذیرفت که حلقه گمشده این روزهای جامعه به شدت خسته و عصبانی دعوت به تعمق، گفت و گو و نتیجه گیری منطقی است که در تحلیل های این افراد غایب است. در عین حال پرداختن به موضوعات از دریچه تک بعدی بدون باز گذاشتن درهای تعامل اساسا نتیجه منطقی در بر نخواهد داشت.آنچه مشخص است همه مردم نسبت به پدیده‌هایی مانند تزویر، بی‌عدالتی و فساد عمیقا ناراحتند اما لازم است تا فارغ از این ایده که تنها دارایی‌مان نفرت و خشم است نسبت به آن منتقد، مطالبه‌گر و معترض باشیم. بی‌تردید رسیدن به نقطه ایده آل در سپهر اجتماعی کشور از منظر خشم و نفرت عبور نکرده و از دل آن منطق محوری بیرون نخواهد آمد.
سایر اخبار این روزنامه
در راستای حمایت از تولید ابلاغ شد
۹ فرمان رئیسی برای پیشگیری از قاچاق کالا و ارز
ژوبین صفاری
خشم و نفرت، دارایی‌های خطرناک تحلیل
گام های نهایی برای رسیدن به توافق
زنگ‌ها برای از سرگیری اجرای برجام به صدا درآمد
رئیس انستیتوپاستور ایران مطرح کرد
احتمال پایان غیرمنتظره ویروس
آیا اسفندماه «طرح ساماندهی استخدام کارکنان دولت» به تصویب می‌رسد؟
شمارش معکوس برای تصمیم‌گیری نهایی
«جامعه بی‌سر» آینده سیاسی ایران را تهدید می‌کند
زنگ خطر عبور مردم از چهره‌ها و گروه‌های مرجع
انتقاد یک عضو کمیسیون ویژه طرح صیانت از بررسی غیرکارشناسی این طرح
طرح صیانت باید در فضایی شفاف بررسی شود
«ابتکار» وضعیت بازار خودرو در سال آینده را بررسی کرد
راه خودرو جدا از راه برجام؟
امیرعبداللهیان:
غرب تصمیم نهایی‌اش را بگیرد
صدراعظم آلمان:
همه عناصر یک توافق در وین روی میز است
اعلام بسیج عمومی در مناطق جدایی طلب اوکراین
دستور پوتین برای رسیدگی و اسکان آوارگان دونباس
دبیر کل ناتو:
روزهای خطرناکی برای اروپاست
رئیس جمهوری خطاب به مسئولان:
بالا رفتن آمار مبتلایان و قربانیان نباید عادی شود
جانسون، غرب را به اتحاد مقابل پوتین فراخواند
