روزنامه خراسان

یاد سال های خوش با علی آقا و منصورخان و مادری برای «جیران تجریشی»


 
 
به‌‌‌‌‌یاد سال‌‌‌‌‌های خوشی که با علی‌‌‌‌‌آقا و منصورخان داشتیم


حال و روز فوتبال برای هواداران این‌‌‌‌‌روزها شیرین نیست، مربیان و مدیران 2تیم محبوب پایتخت با ادبیاتی نامناسب و بیانیه های  پشت سرهم به کُری‌‌‌‌‌های هواداری هم جهتی خشن و زشت می‌‌‌‌‌دهند
سیدسورنا ساداتی | روزنامه‌نگار موفقیت
بخشی از دهه60 و بخش زیادی از دهه70 دو تیم محبوب پایتخت توسط دو چهره ثابت هدایت می‌‌‌‌‌شدند، علی پروین در بیشتر آن سال‌‌‌‌‌ها روی نیمکت قرمزها بود و واقعاً بود، چون حتی وقتی تیمش گل می‌‌‌‌‌زد یا داور اشتباهی علیه تیمش مرتکب می‌‌‌‌‌شد علی پروین از جایش تکان نمی‌‌‌‌‌خورد. منصورخان پورحیدری هم در آن طرف بیشتر مواقع رفتار مشابهی داشت. دو تیم جدی و محکم مقابل هم بازی می‌‌‌‌‌کردند اما نه قبل بازی خبری از کُری‌‌‌‌‌های سطحی بود، نه بعد بازی خط و نشان و بیانیه نثار هم می‌‌‌‌‌کردند اما این‌‌‌‌‌روزها که فضای مجازی روی بیشتر جنبه‌‌‌‌‌های زندگی ما سایه انداخته، فوتبال هم شده چیزی شبیه فضای مجازی که کارکرد صحیح آن را نمی دانیم. فضای مجازی ادبیات هواداری فوتبال ما را سخیف کرد و از آن بدتر، پیش کسوتان، باشگاه‌‌‌‌‌ها و مربیان و مدیران، به‌‌‌‌‌جای آن‌‌‌‌‌که بتوانند فرهنگ اشتباه هواداری که در شبکه‌‌‌‌‌های اجتماعی قالب شده را تغییر دهند بخشی از چرخه کُری‌‌‌‌‌خوانی و رفتارهای محبوب برای فالوئرهای مجازی شدند و شروع کردند به نوشتن بیانیه‌‌‌‌‌ علیه تیم مقابل. از نظر مدیران و مربیان و بیشتر پیش کسوتان هر دوتیم محبوب پایتخت، فوتبال ایران فاسد است و همه موفقیت‌‌‌‌‌های حریف‌‌‌‌‌شان در همین چرخه فساد و تبانی رقم خورده است. لذت فوتبال هیچ و نابود می‌‌‌‌‌شود وقتی به‌‌‌‌‌جای جنگ در زمین، مدام بخواهیم بیانیه بخوانیم و آن‌‌‌‌‌قدر این رفتارها را ادامه بدهیم که باورمان شود فوتبال‌‌‌‌‌مان تباه است که اگر این تباهی حقیقت داشته باشد چرا باید دنبالش کنیم؟ فوتبالی که باید ابزاری می‌‌‌‌‌شد برای هیجان و رفاقت در دل رقابت، تبدیل شده به مزرعه‌‌‌‌‌ای که فقط در آن تخم تهمت، دشمنی و جنگ کاشته می‌‌‌‌‌شود و امثال مربیان دو تیم نمی‌‌‌‌‌دانند بادی که امروز می‌‌‌‌‌کارند در آینده چه توفانی از آن درو می‌‌‌‌‌شود. حالا به سبک و سیاق مدیران و مربیان دو تیم، در کُری‌‌‌‌‌های فوتبالی خانوادگی، در جمع‌‌‌‌‌های دوستانه یا بین همکاران، دیگر هوادار یک تیم دیگر بودن فقط یک انتخاب متفاوت نیست. یک دشمنی بزرگ است و هر دو طرف باید به سبک بیانیه‌‌‌‌‌های سطحی دو باشگاه به هم ثابت کنند که برحق هستند. جذب عضو و فالوئر تلگرامی و اینستاگرامی برای کسب درآمد بیشتر جز از راه افشاگری علیه تیم رقیب و سوت‌‌‌‌‌های داوری به نفع آن‌‌‌‌‌ها ممکن نبود، بعد هم که به سیاق کانال‌‌‌‌‌ها و پیج‌‌‌‌‌های هواداری، ادبیات خود فوتبالی‌‌‌‌‌ها تغییر کرد و حالا کار به جایی رسیده که خشم و عصبانیت شده بخش اصلی گپ‌‌‌‌‌های فوتبالی هواداران ما که دنباله‌‌‌‌‌رو کانال‌‌‌‌‌ها و باشگاه‌‌‌‌‌ها هستند. برای همین دیگر در کُری‌‌‌‌‌های فوتبالی مردم خبری از شوخی و کنایه‌‌‌‌‌های قدیمی نیست بلکه با برچسب و توهین طرفیم که بی‌‌‌‌‌پاسخ هم نمی‌‌‌‌‌ماند و یک چرخه زشت از رفتارهای غلطی تولید می‌‌‌‌‌کند که تمامی ندارد و نتیجه‌‌‌‌‌اش کام تلخ هوادارانی است که می‌‌‌‌‌خواستند از فوتبال لذت ببرند اما خودشان هم حلقه دیگری از زنجیره زشت فوتبال این‌‌‌‌‌روزها هستند. برای همین است که دلمان برای روزهایی که بزرگانی مثل علی پروین و منصور خان پورحیدری روی نیمکت‌‌‌‌‌ها بودند، تنگ می‌‌‌‌‌شود. مربیانی که بازیکن و باشگاه و هوادار رفتار درست را از آن‌‌‌‌‌ها یاد می‌‌‌‌‌گرفتند.
 
 
مادری برای «جیران تجریشی» با هدایت سخت‌گیرانه حسن فتحی
گفت ‌و گوی خراسان با نسرین نکیسا بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون که این روزها در نمایش خانگی دیده می‌شود
   مریم ضیغمی 
 
از زمان ورودش به عرصه هنر نقش مادران متعددی را بازی کرده و این بار در قامت مادر «جیران»، سریال پربیننده شبکه نمایش خانگی ظاهر شده است. نسرین نکیسا بازیگر بااخلاق و حرفه ای سینما،‌ تئاتر و تلویزیون به تازگی پاسخ گوی سوالات روزنامه خراسان درباره نقش آفرینی اش در سریال جدید حسن فتحی شد. دامنه گفت‌وگو البته به کارهای دیگر او نیز کشید که او در سریال‌های متعددی مانند «گاندو» و «احضار»، نقش مادر کاراکتر اصلی را ایفا کرده است. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.   نقش خدیجه در سریال «جیران» چطور به شما پیشنهاد داده شد؟ برای نقش مادر «جیران» مانند همه آثار دیگر دعوت شدم، البته به لطف آرش حسن پور، پسر هنرمند عزیز سیروس حسن پور، به تیم حسن فتحی برای بازی معرفی شدم‌، بعد از دیدار و گپ و گفت در نهایت نقش را پذیرفتم، چون برایم جذاب و نخستین تجربه همکاری ام با حسن فتحی بود.   این شخصیت در فیلم نامه اصلی چه ویژگی داشت و چه اندازه در جریان تمرین و تولید دستخوش تغییر و تحول شد؟ مادر «جیران» یا همان «خدیجه تجریشی» یک زن روستایی است با خلق و خوی روستایی و روحیه ساده زیستی که در فیلم نامه هم اولین ویژگی او سادگی و روستایی بودنش است و در مواجهه با شاه و خواستگاری او از دخترش کاملاً قابل پیش بینی بود که چه واکنشی خواهد داشت. هنگام تمرین و اجرای نقش، حسن فتحی بسیار بر لحن و رفتار تمام اعضای خانواده «خدیجه» تاکید داشت، به خصوص مادرش که به عنوان یک زن ساده روستایی باید مورد قبول مخاطب قرار گیرد. طبیعی است که هنگام اجرا بین بازیگر و کارگردان همیشه تعامل وجود دارد که باعث می شود کاراکتر به نحوی که در فیلم نامه به آن پرداخته شده است، رفتار کند، از جمله گفتار و لحن ادای کلام و کردار و همه کنش ها و واکنش هایی که از کاراکتر در هر موقعیتی که قرار دارد، انتظار می رود.   با توجه به سخت گیری هایی که از حسن فتحی سراغ داریم، چه اندازه دست بازیگران را در اجرای نقش‌ها باز می‌گذارد؟ قطعاً هر کارگردان آگاه و حرفه ای برای این که به مقصود نهایی و قابل قبولش برسد، سخت گیری هایی دارد. آقای «فتحی» با مدیریت منحصر به ‌فرد خودش در همه مراحل، حواسش به بازیگران بود و غیر از این هم انتظار نمی رفت. با همه این ها اگر از طرف بازیگر پیشنهادی ارائه می شد که از نظر او صحیح بود، می پذیرفت و به کار گرفته می شد.   نظر بینندگان تاکنون درباره سریال و نقش تان چه بوده است؟ خوشبختانه تاکنون همه واکنش ها، چه در فضای مجازی و چه حقیقی عالی بوده است. مخاطبان آثار آقای فتحی با شناخت قبلی که از او و سریال ها و فیلم هایش دارند، این بار هم مشتاقانه «جیران» را می بینند و به نظر می رسد خیلی خوب به دلشان نشسته و خوشبختانه این توفیق نصیب من هم شده که در این اثر حضور داشته باشم و از این بابت بسیار خرسندم.   چقدر بازیگران سریال به لحاظ ظاهری به شخصیت های واقعی در دل تاریخ نزدیک هستند؟ به تازگی در فضای مجازی تصاویری از شخصیت های دربار ناصرالدین شاه از جمله خود ناصرالدین شاه، مهد علیا، جیران، تاجی و بعضی از خواجه های حرم منتشر شده که به نظر می رسد شباهت هایی با بازیگران این نقش ها وجود دارد، ولی نمی توان تصور کرد که ملاک و معیار قطعی برای انتخاب بازیگران شبیه بودن‌شان است، حداقل این که معیار اولیه و اصلی نمی تواند باشد. در نهایت پاسخ قطعی این پرسش را باید از آقای فتحی گرفت چون انتخاب بازیگران توسط او صورت گرفته است.   آیا «جیران» هم مثل «شهرزاد» پربیننده ترین سریال شبکه نمایش خانگی خواهد شد؟ یکی از معیارهای اشتیاق برای دیدن «جیران»، همان دیدگاه خاص آقای فتحی در آثار سابقش است؛ ویژگی منحصر به فردی که در نگاه آقای فتحی وجود داشته و آثارش هنرمندانه به دل ها نشسته و به ذائقه مخاطب خوش آمده است و این دلیل محکم و قطعی است برای این که همه، ساخته هایش را مشتاقانه دنبال کنند و دوست داشته باشند. انتظار می رود «جیران» هم مانند آثار قبلی او مثل «شهرزاد» خیلی خوب جای خودش را در دل مخاطبان باز کند.   با توجه به این که از زمان ورودتان تاکنون نقش مادران بسیاری را بازی کرده اید، کدام نقش تان از نظر شما ماندگار شده است؟ واقعاً نمی دانم چه بگویم، جز این که کلیشه سازی همواره در سینما و تلویزیون وجود داشته. کمترین حضور فیزیکی من در فیلم «آژانس شیشه ای» است که به طور یقین به دلیل پرداخت درست فیلم نامه، ابداً این حضور فیزیکی کم رنگ تاثیر منفی نداشته و همچنان «فاطمه» در اذهان جاودان و ماندگار است. با همه این ها به عنوان بازیگر معتقدم هر کاراکتری بنا به موقعیتش در فیلم نامه باید به اندازه معقول و کارشناسی شده دیده شود، نه کمتر و نه بیشتر.   با توجه به این که اغلب نقش های مکمل و کوتاه به شما پیشنهاد می شود، آیا کوتاهی و بلندی نقش برای تان حائز اهمیت است؟ بعد از بازی در نقش «فاطمه» در فیلم «آژانس شیشه ای» و ماندگاری این نقش در اذهان، با توجه به استقبالی که از چندین سریال سال های اخیرم انجام شده، خوشبختانه بازخوردهای خیلی خوبی گرفتم. در سریال «کیمیا» نقش مادر «پیمان» با بازی مهدی پاکدل، در «گاندو» در نقش مادر «محمد» با بازی وحید رهبانی و در «ممنوعه» در نقش مادر «برکه» و در «احضار» در نقش مادر «مائده» و به تازگی هم با پخش «جیران» و استقبالی که از این مجموعه می شود، تصور می کنم اتفاقات عالی رخ داده. همین که یک بازیگر با نقشی که ظاهر می شود در اذهان تعریف می شود، معنی اش این است که بازیگر نمره قبولی اش را گرفته، با همه این ها تصور می کنم سریال «گاندو» در مدیوم تلویزیون و «ممنوعه» در مدیوم نمایش خانگی به تازگی خیلی بر سر زبان ها افتاده و باعث خرسندی مخاطبان شده و نقش هایم را دوست داشتند و ارتباط خوبی بین مان برقرار شده است.          
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
عشق و خیانت در «قطب شمال » «مست عشق » عام هپسند و صعود سخت فوتسال (خراسان) طوفانی که پرده از چهره غرب کنار زد  (یادداشت روز) (کيهان) پزشکی به شرط کسب درآمد  (جوان)رسوایی دموکراسی و آزادی بیان آمریکایی در دانشگاه‌ها (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
ریزگردها و همسایگان بی خیال! گفت‌وگوی اختصاصی خراسان با شهید صیاد شیرازی ضرورت به رسمیت شناختن مالکیت فکری دانش بنیان ها همه چیز درباره نان کارتی نامه نگاری های سربسته تهران- واشنگتن تهدید نوین صهیونیست ها دولت، ترمز اوراق فروشی را کشید پیام قاطع رئیسی از تهران به وین یاد سال های خوش با علی آقا و منصورخان و مادری برای «جیران تجریشی» جیب خالی فدراسیون 430 میلیاردی در سال جام جهانی چاقی؛ بلای‌ جان یک سوم دانش‌آموزان ایرانی راه دشوار ماکرون برای راهیابی دوباره به الیزه میوه عید، خودکفا از تنظیم بازار