چرا گسترش دیپلماسی دفاعی ضرورت دارد؟

جیک سالیوان مشاور امنیت ملی ایالات متحده روز گذشته در یک نشست خبری از فروش صدها پرنده هدایت پذیر از راه دور(پهپاد) با قابلیت حمل سلاح و برخی تسلیحات انتحاری ایرانی به کشور روسیه خبر داد.گرچه صحت این خبر به طور رسمی و مستقیم تایید نشده است اما احتمالا با توجه به سفر هفته آینده پوتین به تهران و عدم موفقیت ایالات متحده در تحمیل نظرات خود به طرف ایرانی در مذاکرات هسته‌ای، طرف آمریکایی مجبور به انتشار این خبر  به صورت قطره‌چکانی برای فضا سازی علیه کشورمان شده است و شاید در هفته‌های بعد شاهد لفاظی‌های متوهمانه جدیدی از طرف آمریکا و ناتو درباره توانایی‌های دفاعی کشورمان باشیم. در این بین،سخنگوی وزارت خارجه کشورمان نیز به ادعاهای مشاور امنیت ملی آمریکا درباره فروش فناوری‌های نوین ایرانی به روسیه واکنش نشان داد، واکنشی دیپلماتیک و حرفه‌ای تا جایی که ادعای مقام آمریکایی را نه رد و نه تایید کرده است. بر اساس این موضع‌گیری، اگر تسلیحاتی هم به روس‌ها داده شده باشد، به قبل از جنگ اوکراین  باز می‌گردد، اما واقعیت این است که  خبر فروش پهپاد به روسیه برای علاقه مندان و فعالان حوزه نظامی موضوع تازه‌ای نبود و درواقع از حالت "احتمال" خارج شده بود.درواقع ادعای فعالان این حوزه این است که در ماه‌های گذشته  که پروازهای ترابری پی در پی ایران به مقصد روسیه توسط سایت‌های عادی و غیرنظامی جهانی در حال رصد بوده،  نتیجه‌گیری درباره قرارداد تسلیحاتی بین ایران و روسیه به یک امر سهل و آسان تبدیل شده بود. رشد و ترقی صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران در دو حوزه خاص موشکی و پهپادی باعث شد از اواسط دهه اخیر مشتریان جدیدی با در نظر گرفتن بازار بزرگ و رقابتی فروش پهپاد در جهان با بازیگران فعالی چون رژیم اشغالگر قدس، چین، آمریکا، ترکیه و... به سمت ایران بیایند. باید توجه داشت که سرفصل "دیپلماسی دفاعی" و "فروش تسلیحات نظامی" جزو اصلی‌ترین طرح‌های اقتصادی کشورهای قدرتمند جهان بوده و جمهوری اسلامی می‌تواند با ورود دقیق و گسترده به این حوزه درآمد هنگفتی را نصیب کشور کند و با سرمایه‌گذاری روی خطوط تولید بزرگ تر، سهم ویژه‌ای از رفع معضل اشتغال را به خود اختصاص دهد.هم اکنون حدود 60کشور جهان صادر کننده سلاح هستند و در این میان خرید نظامی دومین قدرت نظامی جهان از جمهوری اسلامی ایران در صورت وقوع، در کنار شفاف‌سازی کیفیت فوق‌العاده تجهیزات ایرانی درواقع یک پیروزی بزرگ شناختی-رسانه‌ای محسوب می‌شود و امید است مسئولان امر در ستادکل نیروهای مسلح و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با درک این گزاره مهم، به بهترین شکل برداشت تبلیغاتی خوبی را در کلاس جهانی رقم بزنند، همان برداشتی را که ترکیه با پهپاد تماما مونتاژی "بایراقدار" در جهان به وجود آورد می‌توان با پهپاد تماما بومی "مهاجر6" به سمع و نظر جهانیان رساند. حوزه توانمندی دفاعی و بازدارندگی جزو سرفصل‌های اصلی دولت‌ها برای امیدآفرینی در سطح ملی است. با توجه به این خرید مهم که احتمالا در یک مقیاس بزرگ و در حوزه‌های مختلف؛ آموزش، زیرساخت، مستشاری و... بسته شده است، نظر کشورهای مختلفی در دنیا به تجهیزات ایرانی جلب خواهد شد و احتمالا  این موضوع با توجه به طیف گسترده سلاح‌های قابل صادرات کشورمان به ویژه در حوزه پهپاد و موشک می‌تواند ما را در یک موقعیت مناسب برای  افزایش سرمایه جهت تقویت زیرساخت‌های صنعتی قرار دهد. همچنین درصورت عقد این قرارداد راه برای مطالبه بیشتر از کشور روسیه برای خرید تجهیزات مورد نیاز کشور در حوزه جنگنده و... باز شده و اصطلاحا قدرت چانه‌زنی دیپلمات‌های دفاعی کشور در این مورد خاص افزایش ویژه داشته و بعد از خاطرات تلخ دهه 70 این طرف ایرانی خواهد بود که حرف‌های بیشتری برای گفتن خواهد داشت. امید می‌رود تا مسئولان عالی کشور در صورت صحت گفته‌های سالیوان مبادله با فناوری‌های مورد نیاز و تسریع جدی و واقعی در تحویل دهی اقلام قراردادهای نظامی سال‌های اخیر را نیز مدنظر داشته باشند.