ايران و آمريکا در يک قدمي توافق

«آرمان امروز» آخرين وضعيت و احتمالات پيرامون برجام را همزمان با پايان «ضرب‌الاجل غيررسمي» اروپايي‌ها بررسي مي‎کند گروه سياسي| در شرايطي که منابع غربي طي روزهاي گذشته از «ضرب‌الاجل غيررسمي» اروپايي‌ها به طرفين مذاکرات برجام براي پاسخ‌گويي به پيش‌نويس نهايي ارائه شده در 15 آگوست (24 مرداد) سخن به ميان آورده بودند، اظهارات ديروز -دوشنبه- حسين اميرعبداللهيان، وزير امور خارجه کشورمان در مراسمي به مناسبت روز خبرنگار، مبني بر اين‌که ارائه آخرين جمع‌بندي خود به اتحاديه اروپا تا ساعت 12 دوشنبه (ديروز) به طور ضمني وجود چنين ضرب‌الاجلي را تاييد مي‌کند. بنابر اعلام اميرعبداللهيان، ايران به صورت مکتوب پاسخ خود را به هماهنگ‌کننده اتحاديه اروپا ارائه خواهد داد. ايراد اين اظهارات در شرايطي است که قبل‌تر پيتر استانو، سخنگوي کميسيون اروپا، در ارتباط با پيش‌نويس نهايي اروپا تاکيد کرده بود، هرچه مي‌توانسته مورد مذاکره قرار گيرد، در نسخه نهايي متن گنجانده شده و حالا کشورهاي عضو بايد تصميم‌هاي سياسي بگيرند و در انتظار دريافت تصميم آري يا نه از سوي طرفين (يعني ايران و آمريکا) هستيم.  تمامي شواهد و قراين حاکي از آن است که پاسخ تهران و واشنگتن  به پيش‌نويس نهايي ارائه شده از سوي اروپايي‌ها همچون گرانيگاهي کليدي براي بقا يا مرگ برجام و حتي تداوم مذاکرات احتمالي باشد. هر چند سخنگوي کميسيون اروپا از انتظار براي شنيدن جواب قطعي آري يا نه از سوي ايران و آمريکا سخن گفته اما واقعيت اين است تمامي شواهد و قراين حکايت از آن دارد که امکان حصول توافق در قياس با پايان مذاکرات و شکست برجام بسيار محتمل تر است.
فرضيات مطرح پيرامون پاسخ ايران به ضربالاجل 15 آگوست
در شرايطي که تمامي ناظران و رسانه‌ها در انتظار دريافت پاسخ ايران و آمريکا به پيش‌نويس پيشنهادي اروپايي‌ها هستند، هم‌چنان چشم‌انداز مبهمي پيش‌روي مذاکرات قرار دارد. رسانه‌هاي و ناظران سياسي داخلي در هر دو کشور به دو دسته مخالفان و موافق توافق تقسيم شده‌اند. با اين تفاسير، اکنون مساله اين است که احتمالا ايران چه پاسخي به اروپايي‌ها خواهد داد. در اين زمينه، لارنس نورمن، خبرنگار وال‌استريت‌ژورنال که مذاکرات را دنبال مي‌کند، اخيرا در يک رشته توئيت نوشت: «ديروز که ضرب الاجل غيررسمي براي پاسخ به اتحاديه اروپا است و تا آنجايي که من مي بينم، چندين احتمال وجود دارد که آيا طرف‌ها توافق يا متني که پس از آخرين مذاکرات وين روي ميز باقي مانده است را مي‌پذيرند يا خير. فکر مي‌کنم به احتمال زياد دوشنبه هيچ پاسخي از سوي ايران دريافت نمي کنيم. البته اين احتمال مطرح شده با توجه به اظهارات و تاکيد امير عبداللهيان بر ارائه پاسخ تا پايان دوشنبه به طور کامل قابل رد است.   از نظر نورمن دومين احتمال اين است که پاسخي از ايران دريافت کنيم که به عنوان پاسخ نهايي نباشد اما مي‌گويد که با بخش عمده متن موافقيم، اما مي‌خواهيم «تضمين» در مورد چندين موضوع از جمله بررسي پادمان‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي دريافت کنيم.  او در ادامه مي‌نويسد: سومين مورد محتمل‌تر براي من اين است که از تهران پاسخ «نه» دريافت کنيم اما همراه با اين قيد که «خوشحال مي‌شويم که به گفت‌وگو ادامه دهيم تا بتوانيم به توافق برسيم». من بعيد مي‌دانم تهران بخواهد خود را در قالب طرفي که نه گفته است، قرار دهد، بلکه آنها ترجيح مي دهند توپ را در زمين آمريکا ترسيم کنند. اما غيرممکن هم نيست. چهارمين فرضيه محتمل نيز  اين است که ما يک «بله» دريافت کنيم، همراه با اينکه بگويند «حتي اگر بخواهيم يک يا دو کلمه را در متن تدقيق کنيم، مي توانيم معامله را انجام دهيم».  در نهايت نورمن تاکيد دارد که گزينه نهايي - و براي من با کمترين احتمال - اين است که ايران نه بگويد و مذاکرات به پايان برسد.» نورمن در پايان نوشت: «من تصور نمي‌کنم ايران بخواهد تمام تقصيرها را براي پايان يافتن اين موضوع به دوش بکشد. اين يک سوال بسيار بزرگ براي اتحاديه اروپا، E3  و ايالات متحده ايجاد مي‌کند که براي من بسيار نامشخص است. اگر فردا يا چند روز آينده به يک پاسخ شفاف از ايران نرسند، چه مي‌کنند؟». با وجود طرح اين فرضيات پنج گانه مي توان اظهار داشت که سناريوي توافق مشروط و حل اختلافات ميان ايران و غرب از امکان تحقق بيشتري برخوردار است.