روزنامه جوان
1401/07/30
هشتگ بزنید برای شهدای امنیت!
خانواده مدافعان امنیت هر روز که عزیزانشان را بدرقه می‌کنند، امیدی به بازگشت آن‌ها ندارند. همزمان با فوت مهسا امینی و آشوب‌هایی که بعد از مرگ او به کف خیابان‌ها کشیده شد، بیم و امید در خانواده مدافعان امنیت همچنان زبانه می‌کشد، بیم از دست رفتن و امید به بازگشتن. خیلی از کسانی که مقابل مدافعان امنیت صف‌آرایی می‌کنند شاید معنای چشم‌انتظاری آن‌ها را درک نکنند، وگرنه این‌گونه وقیحانه با معاندان همصدا نمی‌شدند. شهیدی با فرزندی در راه، شهیدی با فرزندی هفت ماهه، شهیدی با دو دختر خردسال و شهیدی از دهه ۸۰ که امید به ادامه زندگی داشت، جان خود را در راه امنیت دادند.سرهنگ شهید محمد عباسی از مأموران پلیس راهور، آخرین شهید فراجا بود که هدف ترور آشوبگران مسلح قرار گرفت و به شهادت رسید. شهید عباسی ساعت ۱۱:۲۵ روز دوشنبه ۲۵ مهرماه در مرکز تعویض پلاک شهرستان سراوان سیستان و بلوچستان در حال خدمت بود که سرنشینان یک خودروی پژو به سمت او تیراندازی و از محل فرار کردند. اولین تصویر منتشر شده این شهید، او را غرق در خون و در حالی نشان می‌داد که اوراق خودرو‌های مورد بازرسی را در دست داشت. این تصویر هرچند دل خانواده و دوستداران شهید را به‌درد می‌آورد، اما در هیچ کدام از شبکه‌های معاند نشان داده نشد و برایش هشتگ به راه نیفتاد، چراکه از سوی مخاطبانشان هدف این پرسش قرار می‌گرفتند که کدام تفکر وحشی به سمت مأمور پلیسی شلیک می‌کند که نه سلاح به کمر بسته و نه باتوم به دست و نه قصدی برای مقابله دارد؟
اگر قرار بود تصویر این شهید مثل کشته‌های ساختگی آن‌ها باشد بار‌ها و بار‌ها با ذکر این نکته که تصویر ممکن است دارای صحنه‌های تلخ باشد به نمایش گذاشته می‌شد، اما تفکر دروغین معاندان مانع از این میشود که تصویر مأموری این‌چنین بی‌دفاع در قاب رسانه‌های آن‌ها به نمایش درآید. کشته‌ای حقیقی، نه کشته‌ای ساختگی که در روز روشن و مقابل دیدگان خیلی‌ها برجای می‌ماند و آن‌ها حاضر به انتشارش نمی‌شوند.
پوستر غرق به خون این شهید، اما باید در اجتماع معترضان و آشوبگران نمایش داده شود تا گمراهان بدانند آن‌ها که در آتش فتنه می‌دمند، سلاح به روی کدام مأمور پلیس می‌کشند و از خود سؤال کنند که چرا کسی برای سرهنگ عباسی هشتگ نمی‌زند؟ برای سرهنگی که چشم به راه تولد نوزادش بود و برای دیدن فرزندش لحظه‌شماری می‌کرد. برای سرهنگی که قرار بود تا چند روز دیگر پدر شود، مثل استوار شهید مهدی لطفی که وقتی به دست اغتشاشگران به شهادت رسید، فرزندش هفت ماهه بود.
در آتش‌افروزی زندان اوین
استوار پلیس ۲۸ ساله از مأموران یگان امداد تهران شامگاه ۲۴ مهرماه به دست اغتشاشگران به شهادت رسید. شب حادثه وقتی خبر رسید آتش‌سوزی در زندان اوین اتفاق افتاده است، جشن و پایکوبی معاندان و رسانه‌های آن‌ها شروع شد. شادی آن‌ها زمانی به اوج می‌رسید که همه زندانیان و زندانبان‌ها در آتش برافروخته شده جان بدهند. برای آن‌ها مرگ زندانی و زندانبان تفاوتی ندارد، مهم آتش نفاق و چهره‌ای دروغین است که می‌توانند آن را به خوبی به نمایش بگذارند و مأموران را به عنوان عاملان مرگ زندانیان معرفی کنند، فارغ از اینکه درگیری و آتش‌افروزی از سوی زندانیان رقم خورده باشد. آن شب وقتی تیم‌های پلیس یگان برای تأمین امنیت به سمت زندان حرکت کردند، مشخص شد همدستان آتش‌افروزان زندان، مسیر حرکت پلیس را به روغن آغشته کرده‌اند. وقتی مأموران در حال عبور بودند، آن‌ها با پرتاب کردن کوکتل‌مولوتوف مأموران را هدف قرار دادند که مهدی لطفی در جریان حادثه به شهادت رسید. شهید لطفی فرزندی هفت ماهه داشت و در یک خانه ۳۹ متری اجاره‌ای زندگی می‌کرد که این‌گونه به شهادت رسید.
در آشوب مریوان
پیش از شهادت استوار مهدی لطفی، سرهنگ شهید داود عبداللهی، فرمانده یگان امداد شهرستان مریوان به دست آشوبگران به شهادت رسیده بود. شامگاه نهم مهرماه شهید عبداللهی بعد از اینکه با همسر، پسر ۱۱ ساله و دختر ۱۹ ساله‌اش خداحافظی کرد برای تأمین امنیت به همراه مأموران تحت امرش کنار خیابان ایستاده بود که هدف حمله آشوبگران قرار گرفت و با شلیک گلوله مجروح و یک روز بعد به شهادت رسید.
شهید دهه هشتادی
استواریکم شهید مدافع وطن فرید کرم‌پور، ۲۱ ساله و شهید دهه هشتادی از کارکنان یگان امداد شهرستان رباط کریم بود که ۳۰ شهریورماه در حمله عمدی خودرویی اغتشاشگران به شدت مجروح و پس انتقال به بیمارستان و تحمل هفت روز جراحت، پنجم مهرماه همزمان با سالروز شهادت امام رضا (علیه‌السلام) به شهادت رسید.
شهادت فرزند شهید
نام اولین شهید اغتشاش‌ها به اسم رضا زارع‌مؤیدی ثبت شده است. شهید ۳۷ ساله که فرزند شهید انوشیروان زارع‌مؤیدی بود که از خیابان دفاع از انقلاب در شیراز به راه شهدا پیوست. ۲۹ شهریور وقتی آتش آشوب‌ها در حال زبانه کشیدن بود رضا به همراه چند مأمور پلیس در خیابان معالی‌آباد شیراز حاضر شد که از سوی آشوبگران هدف حمله قرار گرفت. در جریان حمله آشوبگران رضا به شدت مجروح و به بیمارستان منتقل شد که به علت شدت جراحات به شهادت رسید. از این شهید دو دختر یک و ۹ ساله به یادگار مانده است. خیلی از آن‌هایی که این روز‌ها در خیابان‌ها شعار زن، آزادی و زندگی را سر می‌دهند، نمی‌دانند این شعار در زندگی دو دختر این شهید معنا شده است، در زندگی دختر ۱۹ ساله سرهنگ شهید داود عبداللهی، در زندگی مادر شهید دهه هشتادی و زندگی همسر شهیدان مهدی لطفی و محمد عباسی که برای دفاع از امنیت از جان خود گذشتند.
