بازگشت جلیقه زردها 

زهره صفاری/ جلیقه زردهای فرانسه پس از گذشت حدود یک ماه از آغاز اعتراضات و اعتصاب‌های سراسری در این کشور، در چهارمین سالروز تشکیل این جنبش، در اجتماعی صدها هزار نفری پاریس و دیگر شهرهای فرانسه را صحنه تظاهراتی گسترده کردند؛ تظاهراتی که با مداخله پلیس ضدشورش، درگیری‌های گسترده‌ای را رقم زد.
به گزارش اسپوتنیک، روز شنبه تنها در پاریس جلیقه زردها که به گفته پلیس پایتخت فرانسه شمارشان به حدود 680 نفر می‌رسید، در طول مسیر اعتراضات از پلاس د لا بورس تا پلاس آن ماری کاریر، در حالی که علیه امانوئل مکرون فریاد اعتراض سر داده بودند، اقدام به آتش زدن سطل‌های زباله کردند. به نوشته منابع محلی فیلم‌های منتشر شده از این اعتراضات نشان می‌دهد، پلیس در تقابل با تظاهرکنندگان، از گاز اشک‌آور و باتوم استفاده کرد و در برخی مناطق با تشدید درگیری‌ها، اوضاع به وخامت کشید.
آغازی با پایان نامعلوم
تظاهرات جلیقه زردها در فرانسه که از آغاز اعتراضات سراسری این کشور دغدغه مهم دولت مکرون به شمار می‌رفت و نگرانی‌های بسیاری درباره آن مطرح شده بود، در 17 نوامبر سال 2018 در اعتراض به افزایش بهای گاز و مالیات سوخت، خیابان‌های پاریس و دیگر شهرهای فرانسه را به صحنه درگیری‌های بزرگی بدل کرد که با توجه به بزرگی تجمعات و درگیری‌ها، زمان زیادی مکرون و تیمش را برای کنترل شرایط به دردسر انداخت. حالا در چهارمین سالگرد تشکیل این جنبش، معترضان جلیقه زرد بار دیگر در اعتراض به افزایش بهای انرژی، تورم صعودی و همصدا با دیگر بخش‌های کارگری برای حقوق بیشتر با شعار «ما برای عزت کارگران و ایجاد جهانی بهتر اینجا هستیم حتی اگر مکرون این را نخواهد» به خیابان‌ها آمده‌اند و معتقدند این تجمعات را تا تحقق خواسته هایشان ادامه خواهند داد. این در حالی است که مقامات فرانسوی با عقبه وقایع 4 سال گذشته به خوبی می‌دانند که با بسط اعتراضات این جنبش بحرانی را رقم خواهد زد که کنترل شرایط را تا حدود زیادی دشوار می‌کند.


جرقه یک بحران
هفته گذشته کنفدراسیون عمومی کارگران فرانسه با فراخوانی گسترده به سازمان‌ها و نهادهای خصوصی و دولتی اعتصابی یک روزه را خواستار شد که در نتیجه آن سیستم حمل و نقل و متروی پاریس و بسیاری از شهرهای بزرگ فرانسه، مدارس، ادارات دولتی و خصوصی به‌طور موقت دست از کار کشیدند و حدود 24 ساعت دولت در بخش‌های حمل و نقل، آموزش، درمانی، انرژی، تجارت و تولید با یک شوک سنگین اقتصادی و اجتماعی روبه‌رو شد. پیش از آن نیز اتحادیه‌های کارگری با درخواست افزایش دستمزدها در مواجهه با تورم صعودی تحصن‌های پراکنده‌ای را ترتیب داده بودند. این در حالی بود که پمپ‌های گاز با دست کشیدن کارگران بخش پتروشیمی از کار در جایگاه‌های مهم خاموش شده بودند و دولت برای پیشگیری از گسترش بحران با اعمال سیاست بازگشت اجباری کارگران به کار، تنها توانست حدود 30 درصد جایگاه‌ها را به چرخه کار بازگرداند اما در عین حال این تعطیلی با ایجاد کمبود یا نبود گازوییل و بنزین در بسیاری از جایگاه‌ها، سیستم‌های حمل و نقل شهری را به دشواری کشاند و میلیون‌ها راننده فرانسوی را به دردسر انداخت.
فشار بر مکرون؛ هدف اعتراضات
آنچه جلیقه زردها را پس از 4 سال این بار در کنار کارگران فرانسوی به خیابان‌های فرانسه کشانده، هزینه‌های بالای زندگی و اصلاحاتی است که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در دومین دوره 5 ساله ریاست‌جمهوری‌اش درصدد تحقق آنها است. ژوسین، یکی از فعالان جلیقه زردها درباره هدف اعتراضات گفت: «ما دیگر نمی‌توانیم در فرانسه زندگی کنیم. یخچال‌هایمان خالی مانده و بیمارستان و مراکز خدمات عمومی نیز در شرایط اسفباری هستند.» هدف از اعتراضات گسترده‌ای که از اکتبر آغاز شده و حالا با بازگشت جلیقه زردها به مرحله نگران‌کننده‌ای برای دولت فرانسه رسیده است، فشار بر امانوئل مکرون برای عقب‌نشینی از سیاست‌های خود مانند افزایش سن بازنشستگی تا 62، 64 یا 65 سال است. آن هم در شرایطی که تورم در فرانسه با افزایشی بی‌سابقه به 10.7 درصد رسیده است. این در شرایطی است که به باور کارشناسان صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است تولید و درآمد اروپا در سال آینده تا حدود نیم بیلیون یورو تنزل را در مقایسه با قبل از شروع بحران اوکراین تجربه خواهد کرد.
در همین حال روز گذشته ویدئوهایی منتشر شد که در آن نشان داده می شد امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه حین بازدید از مکانی توسط یک زن سیلی می خورد.