دغدغه‌ای به نام ایران

مصطفی هاشمی‌طبا فعال سیاسی اين روزها برخي از سياستمداران از لزوم تغيير در سياست‌ورزي سخن به ميان مي‌آورند. حال بايد ديد تغييراتي که مدنظر است چيست؟ به نظر مي‌رسد بايد بررسي کرد که اولويت‌هاي ايران درحال حاضر چيست؟ احتمالا در نظر دارند اقداماتي در سطح و روبنايي انجام دهند تا شايد شرايط جامعه به نوعي به سمت آرامش بيشتر حرکت کند اما اگر چنين تغييراتي در نظر دارند، اطلاع داشته باشند که شهروندان به خوبي از حقوق خود اطلاع دارند و در شرايط فعلي مسائل و چالش‌هاي اصلي کشور در جاي خود قرار دارند و با برخي مديران فعلي نمي‌توان اميدي به بهبود شرايط داشت. براي نمونه وزارت راه و شهرسازي اگر در دست مديران کارکشته‌تر و با تجربه‌تر بود و با بخش‌هاي مختلف زير مجموعه اين وزارتخانه اعم از هوايي، دريايي، زميني، ساخت مسکن وغيره آشنا بودند، مي‌توانستيم اميدي به بهبود شرايط داشته باشيم. از اين جهت اگر تغييرات و آنچه اصلاح حکمراني اعلام کرده‌اند در همين سطح بوده است، به‌طور يقين تغيير مثبتي صورت نگرفته است. همچنين در بانک مرکزي نيز تغييراتي ايجاد شده است و استدلال‌هاي رئيس کل بانک مرکزي در مورد کنترل بازار ارز نشان مي‌دهد که همان روش‌هاي قديمي کنترل بازار در نظر است. از اين منظر با تغييرهاي شکلي صورت گرفته نبايد توقع داشته باشيم که تغييرات ماهوي صورت گيرد. در چنين شرايطي و با اين تغييرات در شکل نمي‌توان رضايتي در جامعه ايجاد کرد و به عبارت بهتر ايجاد رضايت در کل جامعه غيرممکن است. مسائل مهمي وجود دارد که تحرکي براي حل ريشه‌اي آن مشاهده نمي‌شود. در حال حاضر مساله مهم مساله ايران است. ايران بايد مصون از تعرض بيگانه باشد و وحدت ايران بايد به صورت کامل حفظ شود. از سوي ديگر مسائل ايران در آب و خاک و کشاورزي است و دولت بايد اين اولويت‌ها را با صداقت با مردم در ميان بگذارد. در اين صورت مردم حاضر به همکاري هستند. اين همکاري نيز به رغم اين است که رضايتي حاصل نشده و مردم همچنان ناراضي هستند زيرا مردم خواستار حفظ تماميت و يکپارچه ايرانند و در اين صورت ايران حفظ خواهد شد و ايراني رشد خواهد يافت. اگر مردم آينده‌اي روشن را پيش روي ايران مشاهده کنند، راضي خواهند ماند و با دولت همکاري خواهند کرد اما در حال حاضر مردم از شرايط فعلي ناراضي هستند و درک مي‌کنند که امروز مساله ايران بسيار جدي است. نارضايتي‌ها طبيعتا اقتصادي است اما نارضايتي‌هاي ديگري هم وجود دارد برخي نارضايتي‌هاي سياسي را مطرح مي‌کنند و برخي اصلاحاتي را در نظر دارند، بودن ايران به شيوه ميمون و مبارک است. يعني ايراني باشد که هم خارج از موقعيت تهديد قرار گيرد و هم اينکه با کشورهاي ديگر رابطه مناسب داشته باشد و هم اينکه از درون مسائل سرزميني خود را حل کرده و بر پايداري خود بيفزايد. از اين منظر ايجاد تغييرات سطحي در حال حاضر مشکلي را حل نمي‌کند بلکه تغييرات بايد در سطحي صورت گيرد که مردم دورنمايي خوب از ايران داشته باشند. گام اول اين است که در برنامه هفتم توسعه با توسل به قوانين و مقررات آينده‌اي روشن را براي مردم به تصوير بکشيم و اينکه چگونه مي‌خواهيم به آن برنامه‌هاي دست يابيم. در اين صورت مردم راضي خواهند شد و از ايجاد تغييرات استقبال هم خواهند کرد.