غرامت برای یک قرن جنایت

 در پی رسوایی کشف گورهای بی نشان کودکانی که در شرایط غیرانسانی مدارس شبانه روزی جان سپرده بودند،دولت کانادا اعلام کرده است که به بازماندگان جوامع بومی 1/2 میلیارد دلار غرامت می‌دهد.این غرامت در پی شکایت ۳۲۵ گروه بومی کانادایی تعیین شده و قرار است در یک صندوق غیرانتقالی و مستقل از دولت کانادا سپرده‌گذاری شود.در بیانیه‌ای که این گروه‌ها منتشر کردند، آمده است: «این غرامت برای احیای آموزش، فرهنگ و زبان بومی، حمایت از بازماندگان، التیام و اتصال دوباره آن ها به میراث‌شان صرف خواهد شد.»«گری فسچوک» یکی از شاکیان و از رهبران بومیان کانادا گفت: مدت بسیار زیادی طول کشید تا کانادا تاریخ خود را بپذیرد و به نسل‌کشی اعتراف کند و خسارت جمعی را که در مدارس شبانه‌روزی بر ملت‌های ما تحمیل شده است، به رسمیت بشناسد. وقت آن است که کانادا این خسارت را جبران کند. این پرونده اولین گام در این زمینه است.دولت کانادا از اواخر قرن نوزدهم تا دهه ۱۹۹۰ میلادی حدود ۱۵۰ هزار کودک را به ۱۳۹ مدرسه شبانه‌روزی فرستاد. این مدارس عمدتا توسط کلیسای کاتولیک اداره   و کودکان در آن جا از فرهنگ، زبان و خانواده‌هایشان دور نگه داشته می‌شدند.هدف از تاسیس این مدارس که میان سال های ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶ توسط چند نهاد وابسته به کلیسای کاتولیک فعالیت می کردند، همانند سازی فرهنگی کودکان بومی اعلام شده بود.ده ها هزار نفر از این کودکان بومی از خانه هایشان به این مدارس انتقال داده شدند و بسیاری از آن ها در معرض بدرفتاری، تجاوز و سوء تغذیه قرار گرفتند و گفته می‌شود که هزاران تن دیگر نیز به دلیل بیماری، سوءتغذیه و بی‌توجهی به وضع آن ها جان دادند. هیئت حقیقت و آشتی در سال ۲۰۱۵ آن را نسل کشی فرهنگی نامیده بود.صدها گور بدون نشان در این مدارس در سه سال گذشته کشف شده‌ است. این مسئله باعث شده میراث   کلیسای کاتولیک و مدارس شبانه‌روزی بار دیگر در کانون توجه قرار گیرد و دولت کانادا برای بازخوانی و جبران تاریخ تاریک استعماری خود تحت فشار باشد. جنجال طولانی و مکرر بر سر فجایع رخ داده در این مدارس، در سال 2021 با کشف باقی مانده اجساد ۲۱۵ کودک در یک مدرسه شبانه روزی بومیان در استان بریتیش کلمبیا درغرب کانادا که در سال ۱۹۷۸ تعطیل شده بود، دوباره مورد توجه قرار گرفت.گمان می رود که هنوز صدها مکان کشف نشده دفن اجساد قربانیان این مدارس، وجود داشته باشد. کلیسای کاتولیک کانادا همراه با دولت کانادا طی چند قرن اخیر برخوردهای غیر انسانی با کودکان بومی داشتند و با تاسیس و اداره صدها مدرسه آن ها را به زور از خانواده هایشان جدا و نگهداری می کردند. بومیان کانادا ساکنان اصلی این سرزمین پیش از کشف آمریکا در قرن پانزدهم میلادی بودند و هنوز در داخل مرزهای امروزی کانادا زندگی می کنند و شامل اقوام اولیه ، اقوام اینوئیت و قوم متیس هستند. طبق آمارها کانادا بیش از یک میلیون و 200 هزار بومی دارد که این افراد در شرایط بدی زندگی می کنند و میزان فقر، خودکشی و اعتیاد در میان آن ها بسیار بالاست.در واقع بومیان در معرض مشکلات متعدد ناشی از سیاست‌های نژادپرستانه دولت کانادا قرار دارند.رفتار تبعیض‌آمیز دولت کانادا با بومیان همچنان ادامه دارد و سازمان‌های حقوق بشری را به واکنش واداشته است. چنان که قانون بومیان کانادا در سال ۱۸۷۶ دقیقاً بر اساس تبعیض بنا شده است. کشف این گورهای جمعی در واقع یادآور این مسئله است که از زمان مهاجرت اروپایی‌ها به آمریکای شمالی، بومیان کانادا در معرض تبعیض سیستماتیک بوده اند و این روند همچنان ادامه یافته است.گرچه «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا با اقداماتی تلاش کرده خودگردانی محدودی به برخی از اقوام بومی اعطا و رسوایی ناشی از افشای گورهای دسته جمعی دانش آموزان بومی را جبران کند، با این حال ظلم و تبعیض علیه بومیان کانادایی ریشه در تاریخ این کشور دارد و با این گونه اقدامات تبلیغاتی قابل جبران نیست.