احمد عاشورپور، نغمه هاي مهتاب

آرمان امروز- سياوش پورعلي: فردا احمد 18 بهمن سالروز تولد معروف‌‌‌ترين خواننده خطه شمال ايران است. خواننده‌‌‌اي نوگرا و پرشور که با همکاري بزرگان موسيقي ايران ترانه‌‌‌هاي بسياري را خواند و محبوبيت بسياري در زمان زندگي خود و پس از آن به دست آورد. عاشورپور به روايتي نخستين خوانندة ايراني بود که آهنگ‌‌‌هايي به سبک پاپ اجرا کرد و از اين رو به او لقب پدر موسيقي پاپ ايران را نيز داده‌‌‌اند.
احمد در 18 بهمن 1296 در غازيان بندر انزلي به دنيا آمد. تحصيلات مقدماتي خود را در زادگاهش گذراند. خودش گفته: «سال‌هاي 1317و 1318 که ايرانيان مقيم آذربايجان شوروي‌سابق به ايران مي‌آمدند، براي يکي از مهاجران که از آذربايجان به ايران آمده بود به نام «ملک شريف اوا»، روي آهنگي که آن موقع روح‌‌‌‌انگيز خوانده بود، ترانه‌‌‌اي سرودم. روزي در کلاس براي يکي از همکلاسي‌هايم به نام نبي جو، که ويولن مي‌زد، آن شعر را به صورت زمزمه خواندم.
 نبي جو به من گفت: احمد صداي خيلي خوبي داري. بعد به اصرار او براي بچه‌هاي کلاس هم آن ترانه را با صداي بلند خواندم. همکلاسي‌هايم به وجد آمده بودند و در حقيقت راه آينده را در همان کلاس به من نشان دادند.» او بعد از مدتي براي ادامه تحصيلات در دوران دانشگاه به تهران آمد و در دانشگاه تهران مهندسي کشاورزي خواند. در سال 1322 به ابوالحسن صبا معرفي شد و در راديو تهران به خوانندگي پرداخت.  او همچنين گفته: «دوستي مرا در سال 1322 نزد استاد صبا فرستاد. صبا از من امتحان گرفت. چند تا از ترانه‌‌‌هايي را که مي‌دانستم براي او خواندم و اجرا کردم و استادصبا هم پسنديد» او با راديو دو دوره بين سال‌هاي 1325 تا 1327 و 1336 تا سال 1338 به همکاري پرداخت. در سال 1338 کار در راديو را رها کرد و از آن پس بيشتر براي رفقايش آواز خواند. 
خودش گفته: وقتي سرباز بودم سر ماجراي آواز خواندن، من را توبيخ کردند. فرمانده من را خواست و پيش چشم همه سربازهاي ديگر به من سيلي زد و با لحن تندي از من پرسيد: تو براي چه کسي مي‌‌‌خواني؟ من هم رويم را برگرداندم به سمت سربازها و با صداي بلندي گفتم: من براي شما مي‌‌‌خوانم. بعد سريع آواز خواندم: ‌اي ليلي، جان ليلي، مي‌جان جانان ليلي، و همه سربازان با من، هم صدا شدند. عاشورپور گفته: «بعد از انقلاب برخلاف ميل خودم به فرانسه رفتم و حدود 10 سال که در خارج از کشور بودم، در پاريس که کنسرت داشتم، حتي در آلمان که کنسرت برگزار کردم، بيش از 4هزار نفر شرکت کردند و در لندن نيز کنسرت برگزار کردم که همه با اقبال خوبي مواجه شد. در دوران غربت چون پاتريس لومومبا را خيلي دوست داشتم، با همسرم پسرک سياه‌پوستي را به فرزندي قبول کرده و نامش را «پاتريس» گذاشتيم که حالا جوان رشيدي شده و ماه به ماه خبري از من نمي‌گيرد! به محض اينکه امکان بازگشت من را به ايران فراهم کردند، با عشق به آب و خاک و مردم سرزمينم يک لحظه ترديد نکردم و به ايران برگشتم.» عاشورپور 22 دي 1386 پس از يک عمر تلاش براي بالندگي موسيقي گيلان چشم از جهان فروبست و بنا به وصيتش در خاک زادگاهش بندرانزلي آرام گرفت.