پایان بنبست هفت ساله
در بعد منطقهای تجربه نشان داده است که همواره همکاریهای مشترک دو کشور اسلامی، ایران و عربستان با توجه به نفوذ بالای دو طرف در منطقه میتواند زمینه رفع چالشها و بحرانهای منطقهای را فراهم سازد. این دو کشور نقش بااهمیتی در ثبات و امنیت منطقهای دارند. عربستان سعودی یکی از کشورهای بانفوذ عربی است که در میان کشورهای عرب و کشورهای اسلامی دارای نفوذ گستردهای است و ایران نیز یکی از بازیگران مهم در عرصه منطقه و فرامنطقهای است.
با توجه به این مهم در توافق اخیر نیز میتوان امیدوار بود که چالشهای همچون مساله یمن و بحران چند ساله سوریه با میانجیگریهای این دو کشور و همکاریهای مثبت دیپلماسی با دیگر کشورهای منطقه رفع شود.
اما در بعد فرا منطقهای ما در این رویداد شاهد بازیگری مثبت چین در منطقه بودهایم، گفتوگوهای ایران و عربستان که در سالهای گذشته با میانجیگری عراق آغاز شد، با مشارکت مثبت چین ادامه یافت و در نهایت روز گذشته پس از انجام چند روز مذاکرات فشرده میان دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با همتای سعودی خود در شهر پکن، توافق حاصل شد. نگارنده معتقد است که این رویداد نشان میدهد که با توجه به بیاعتمادی شکل گرفته نسبت به امریکا در منطقه، قدرت نفوذ مثبت چین در خاورمیانه بیش از گذشته شده است. در واقع توافق صورت گرفته یک شکست بزرگ در سیاست خارجی آمریکا در منطقه محسوب میشود.
دستاورد این توافق برای ایران اسلامی نکته حائز اهمیت دیگری است که بایستی به آن اشاره کرد؛ پس از حضور گروسی، مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در تهران در هفته گذشته، این رویداد دومین پالس مثبت است که نشان میدهد پروژه انزوا ایران در عرصه سیاستخارجی از سوی آمریکا شکست خورده است؛ به نگاه نگارنده با توجه به این دو پالس مثبت میتوان نسبت به توافق هستهای در آینده نزدیک امیدوار بود. آنچه مشخص است این است که پروژه انزوا سیاسی ایران که در سالهای گذشته از سوی آمریکا برنامهریزی شد با رویکرد فعالانه دولت سیزدهم شکست خورده است، عضویت ایران در شانگهای و توافق روزگذشته ایران و عربستان توافق ایران و عربستان که با تدبیر رئیس دولت سیزدهم صورت گرفت، دو برگ برنده مهم ایران در عرصه سیاستخارجی در سال گذشته به شمار میآیند که وزن کارنامه عملکردی این دولت را در حوزه سیاستخارجی را ارتقا بخشیده است.