جانیان رها در شهرها

هنوز جامعه از شوک و غم ستایش 5 ساله و پروانه 10 ساله درنیامده بود که فاجعه آتنا غمی سنگین بر دل‌ها نشاند. گفتگوها، اظهارنظرها و تحلیل‌های مختلفی در این گونه
مواقع از سوی افراد بدون توجه به معیارهای علمی و منطقی اظهار می‌شوند که بسیاری از آنها جنبه احساسی داشته و نه تنها مشکل گشا نیست بلکه گره‌ای بر مشکلات موجود اضافه می‌کند. چرا این گونه وقایع در جامعه اتفاق می‌افتد؟ چه کسانی باید پاسخگوی این حوادث تلخ و آزاردهنده باشند؟
کودکان به عنوان مظلوم‌ترین، ضعیف‌ترین و بی‌دفاع‌ترین اقشار جامعه وقتی مورد ظلم قرار می‌گیرند دل هر انسان دلسوز را به درد می‌آورند مخصوصا آنهایی که خود پدر یا مادر هستند.
ارتباط دادن این گونه حوادث تلخ با مسائل سیاسی، کاری بی‌هدف و بی‌نتیجه است. از نظر آسیب شناسی اجتماعی و رفتارشناسی در فاجعه پارس آباد باید حادثه را با دقت کالبد شکافی کرده و برای جلوگیری از تکرار این گونه فجایع راهنمایی‌های لازم را به خانواده‌ها ارائه داد.


- بعضی از خانواده‌ها مخصوصا مادران، کاستی‌های زندگی دوران کودکی خود را با قصد جبران از طریق فرزندان انجام می‌دهند. از سوی دیگر پوشاندن لباس‌های باز به کودکان ممکن است اشکال اخلاقی نداشته باشد اما از نظر نهادینه شدن اصول تربیتی باید به این موضوع توجه کرد که در سنین بزرگتر ،دشواری‌های تغییر در رفتار پوشش مشکل آفرین خواهد شد.
- در جامعه بیماران رفتاری و جنسی وجود دارند که به خاطر ویژگی‌های بیماری‌شان ممکن است فاجعه بزرگی خلق کنند. در مرحله بعد بارها و بارها توسط پلیس و نهادهای متولی اعلام شده که از استفاده طلاجات و زیورآلات همراه کودکان خودداری شود چرا که طلاجات موجود همراه کودکان هرچند کمترین قیمت را داشته باشند بازسراب فریبنده‌ای برای طمع ورزان هستند که ممکن است سرآغاز یک جنایت باشد.
- رنگرز جانی در مغان ظاهرا سوابقی در این گونه موارد داشته است حال سوال این است که این گونه جانیان چگونه می‌توانند راحت و آزاد در شهرها رها باشند. در اینجا لازم است از نظر رفتارشناسی تربیتی به نکته‌ای اشاره نمایم؛ بچه بودن یا کم سن بودن هیچ تغییری در ماهیت نیت و رفتار پلیدجانیان نخواهد داشت. آتنا و قربانیان دیگر از نظر والدین و ما کودک هستند اما از چشم تجاوزگران یک طعمه به حساب می‌آیند.
- بعضی از افراد قصد دارند این حادثه و وقایعی مشابه را به وضعیت جامعه ارتباط دهند. بدون ورود به جزئیات جهت اطلاع این گونه افراد باید گفت که در بعضی از کشورهای پیشرفته در هر صد ثانیه یک آزار جنسی در مورد کودکان اتفاق می‌افتد. بنابراین نظریه پردازان لطف کرده و نظریات خود را در حوزه فردی نگاه داری کنند.
- آنچه که در مورد آتنا و کودکان نظیر وی مطرح است، همراه شدن آنها با پدر یا مادر و رفتن به محل کار آنهاست که به جای تفریح و آموزش به خاطر جلوگیری از سررفتن حوصله آنها و فقدان امکانات مالی یا رفاهی و تفریحی، اجباری به رفتن به محل کار والدین دارند که این خود در همین جا باید مورد توجه قرار گیرد. ایجاد امکانات تفریحی و رفاهی ارزان یا رایگان مخصوصا در شهرهای کوچک می‌تواند برای اوقات فراغت کودکان بسیار سازنده و مفید باشد.
- این نکته را فراموش نکنیم همدردی هم وطنان در سراسر کشور و همشهریان در پارس آباد و فعالان و مناطق مختلف آذربایجان قابل تقدیر و احترام است اما با کمال تاسف باید گفت تا چند وقت دیگر این موضوع به فراموشی سپرده می‌شود و احتمالا ممکن است حادثه‌ای مشابه در جایی دیگر اتفاق بیفتد. از همین رو آموزش به خانواده‌ها و والدین در جهت پیشگیری‌های گفته شده و درخواست از نهادهای متولی برای نظارت و کنترل افراد نظیر رنگرز جانی دومین اقدام در جهت پیشگیری‌های فرهنگی و اجتماعی است و در قدم سوم درخواست از کاربران فضای مجازی است که باید بدون تحقیق یا مطالعه از کارشناسان اقدام به اظهارنظر و تحلیل نکنند چرا که ممکن است این گونه حرکات خود آشوب روانی و اضطراب اجتماعی ایجاد کند.