با روند کم آبی، بخش‌های مهمی از صنایع‌دستی ایران در چند سال آینده با چالش‌ها و مسائل مختلفی روبه‌رو خواهد شد و ژئوپلیتیک صنایع‌دستی ایران به واسطه پدیده گرمایش زمین و کمبود آب تغییر و پدیده کم‌آبی گریبان صنایع‌دستی را هم خواهد گرفت. به گزارش تجارت از ایرنا، دامنه تاثیر و نفوذ آب از نیازهای فردی روزانه تا پیچیده‌ترین فعالیت‌ها در حوزه‌های کشاورزی، محیط‌زیست، گردشگری و صنایع‌دستی را که یک فعالیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است، در بر می‌گیرد. از طرفی چند سالی است که سیاست‌های آبی منطقه به واسطه تغییرات آب و هوایی و کاهش منابع آبی دچار دگرگونی فراوان شده است و علاوه بر مشکلات زیادی که می‌تواند در حوزه‌های امنیت اجتماعی به وجود بیاورد فرایند تولید و به تبع آن گردش سرمایه را در اغلب حوزه‌های اقتصادی از جمله صنایع دستی هم به مخاطره می‌اندازد.
بر اساس آخرین معاهده بین‌المللی در سال ۱۳۵۱ هجری شمسی از ۸۲۰ میلیون متر مکعب آب از رودخانه هیرمند در افغانستان به عنوان کشور فرادست، فقط ۲۷ میلیون مترمکعب در سال گذشته آب وارد کشور شده است که این مقدار نسبت به تعهدات مذکور مقدار بسیار ناچیزی به حساب می‌آید که پیامد منفی آن از بین رفتن پوشش گیاهی در منطقه سیستان و به طور خاص مسیرهای ورودی به دریاچه هامون در این استان است که بسیاری از کسب و کارهای صنایع دستی به لحاظ خشک شدن منابع گیاهی و نیزارها برای تامین مواد اولیه و طبیعی با مشکل روبرو شده است.
تخریب پوشش گیاهی به واسطه کمبود آب، باعث کاهش رونق صنایع‌دستی چرم و متعاقبا سایر رشته‌ها و زیر رشته‌های آن هم خواهد شد، زیرا زمینه‌های تغذیه برای دامپروران به واسطه خشکسالی یا کمبود منابع آب از بین رفته و دیگر نگهداری از دام و استفاده از پشم آنها برای تامین مواد اولیه صنایع‌دستی از جمله فرش، انواع گلیم، نمد و تمامی بافته‌های داری و غیرداری به صرفه نخواهد بود.
با بررسی‌های اولیه حداقل ۱۵۷ رشته و زیر رشته از تولیدات صنایع دستی در معرض تهدیدهای ناشی از سیاست‌های آبی در ابعاد محلی، ملی و منطقه ای است که نیازمند ضرورت توجه به این موضوع است. متاسفانه سیاست‌های آبی کشور ترکیه به عنوان همسایه غربی هم -سد آتاتورک که بر روی فرات احداث شده است- میزان ورودی آب را پس از ورود به داخل کشور و پیوستن به رودخانه کارون و در نهایت تشکیل اروند رود، با کاهش روبه‌رو کرده است که شهرهایی نظیر آبادان، خرمشهر را در آینده‌ای نزدیک با عدم رونق در تولیدات گیاهی صنایع‌دستی مواجه خواهد کرد.