اطلاعیه وزارت کشور درباره قطع همکاری دانشگاه ها با برخی استادان

 در چند روز اخیر اخباری از پایان همکاری برخی دانشگاه‌ها با شماری از استادان منتشر شده که با واکنش‌های مختلفی همراه شده است. حالا مرکز اطلاع رسانی وزارت کشور درباره موضوع دانشگاه ها و اتفاقات اخیر توضیحاتی ارائه داده که در بخشی از آن‌ آمده است: در ایام اخیر برخی اظهارات شتاب‌زده و بعضا غرض‌آلود درباره تصمیمات وزارت علوم و پیگیری های وزارت کشور پیرامون مسائل مرتبط با دانشگاه‌های کشور صورت گرفته که در این راستا توجه به نکات ذیل ضروری است: بیشترین آسیب به دانشگاه در سال‌های گذشته از ناحیه جریان هایی وارد آمده است که کوشیده‌اند با سیاسی‌بازی و بهره‌برداری‌های جناحی و انتخاباتی از ظرفیت بزرگ دانشگاه و فطرت حق‌جوی جوانان دانشجو در راستای مطامع خود بهره‌برداری مقطعی داشته باشند. افرادی که در عین رکود علمی، با بی اخلاقی سیاسی و نمایش های رسانه ای کوشیده اند تا فرصت تولید علم و به تبع آن احساس افتخار ملی و سپهر فرهنگی سیاسی دانشگاه ها را آلوده به نگرش جناحی و بعضا ضدملی کنند. آن چه وزارت علوم در برابر معدود استادانی که دچار رکود علمی بوده، اما نقش مهمی در نمایش های رسانه ای داشته‌اند، صورت داده کاملا بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاه‌ها بوده است که جای تقدیر دارد. چرا که مسئولیت استادان دانشگاه ها به‌عنوان معیار و تراز در نهاد دانشگاه، ضمن پیشبرد اهداف آموزشی و پژوهشی، احیای حس غرور و سربلندی ملی در دانشجویان است. هرچند جریانات سیاسی که بی‌توجه به ظرفیت جوانان در طی سال‌های تصدی مسئولیت خود، سد راه جوان‌گرایی، نخبه گرایی و تغییر در مدیریت فرسوده گذشته بوده و خود عمده‌ترین دلیل ناامیدی بخشی از جوانان هستند، امروز پوستین وارونه پوشیده‌اند تا در برابر قانون بایستند. همزمان حسین شریعتمداری  مدیر مسئول کیهان نوشت: چند تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها که در جریان اغتشاشات پاییز سال گذشته نه فقط از اغتشاشات و اغتشاشگران حمایت کرده بودند بلکه در پاره‌ای از موارد با اراذل و اوباش اغتشاشگر در جنایت علیه مردم مظلوم این مرز و بوم همراه بوده‌اند، از دانشگاه اخراج شده‌اند و این کمترین و پیش‌پا افتاده‌ترین مجازات در مقابل اقدامات پلشت و غیر‌انسانی آن‌هاست.در مقابل هم‌میهن با اشاره به برخی شنیده ها درباره اخراج برخی استادان دانشگاه‌ها نوشت: دیگران، همه ناگزیر از حذف‌اند. فرقی هم ندارد استاد دانشگاه باشند یا بازرگان یا بازیگر یا مجری یا وکیل یا دانشجو یا کنشگر یا کارآفرین یا کارگر. «دیگری» بودن، در چنین ساختاری مصداق جرم ازلی و ابدی است. منطق چنین ساختاری، جز آپارتاید نیست. آپارتایدی که معیار آن، نه حتی رنگ و نژاد که عقیده است. اعتماد نیز مدعی شد که  تنها در زمان دولت سیزدهم بیش از ۶۵ استاد تراز اول دانشگاهی از محیط دانشگاهی اخراج شده‌اند. البته محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم اخراج استادان را به «رکود علمی» ربط داده و از «آزادی اندیشه، اظهارنظر و تضارب آرا در چارچوب قوانین و مقررات» دفاع کرده است. رئیس دانشگاه تهران هم در واکنش دیگری گفته که «برخی استادان از نیروهای حق‌التدریسی‌های دانشگاه تهران بودند که کیفیت لازم را نداشته‌اند و به تعهدات علمی خود عمل نکرده‌اند یا نیروی پیمانی بوده‌اند که قراردادشان تمدید نشده است.» به ادعای اعتماد، علی سرزعیم (استاد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)، محمد فاضلی (استاد جامعه‌شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)، بیژن عبدالکریمی (دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد تهران)، ایرج مهرکی (استاد ادبیات دانشگاه آزاد کرج)، صادق زیباکلام (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران)، محسن برهانی (استاد حقوق و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)، رضا امیدی (استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران)، علی شریفی‌زارچی (استاد و عضو هیئت‌علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف)، پانته‌آ واعظ‌نیا (استاد گروه گرافیک دانشگاه الزهرا)، رحمت صادقی (رئیس دانشگاه کردستان) و... ازجمله استادانی هستند که  اخراج، تعلیق یا وادار به بازنشستگی اجباری شده‌اند.در این میان، علی اکبر صالحی عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی درباره اخراج استادان دانشگاه‌ها گفت: نمی‌توانیم خدای ناکرده به صورت انبوه عده‌ای را بدون دقت کافی از حیث کیفیت علمی و سایر شایستگی‌ها به دانشگاه‌ها تزریق کنیم و به کلاس بفرستیم. نام این دیگر دانشگاه نیست! معلم است که شالوده تعلیم و تربیت را عهده دار می‌شود. مگر می‌توان به صورت جمعی عده‌ای را تزریق کرد؟!