دورنمای جنگ غزه در سایه تنش مصر و اسرائیل

  سیدنیما موسوی - info@khorasannews.com   از زمان شروع جنگ در غزه روابط میان مصر و رژیم صهیونیستی بیش از پیش به سردی گراییده است با این حال تهدیدات کابینه افراطی نتانیاهو برای حمله گسترده به شهر رفح و به دست گرفتن کنترل مرز میان مصر و غزه در محور فیلادلفیا دمای این بحران دیپلماتیک را به نقطه جوش نزدیک کرده است؛ به صورتی که طی روزهای گذشته گزارش‌های مختلفی از تهدیدات نظامی و سیاسی قاهره علیه ماجراجویی جدید تل‌آویو در غزه به گوش می‌رسد.رادیو ارتش صهیونیستی همچنین از طرح ایجاد یک دیوار ضد تونلی زیرزمینی همانند دیوار حائل در مرز نوار غزه و شهرک‌های اشغالی خبر داد.در این میان علاوه بر اعتراف رسانه‌های صهیونیستی مبنی بر تلاش رژیم برای به دست گرفتن کنترل نوار مرزی، مسئله نگران‌کننده تر برای مصری‌ها طرح‌های پشت پرده اما کاملاً روشن صهیونیست‌ها برای کوچ دادن جمعیت مهاجران در شهر رفح به سوی صحرای سیناست.در واقع قاهره اظهارات و اشارات رژیم صهیونیستی برای کنترل کریدور فیلادلفیا به بهانه تخریب تونل های حماس و هجوم به منطقه رفح را رد می‌کند.ازسوی دیگر،با شکست مذاکرات قاهره نیز بین طرف‎های مصری و اسرائیلی مشخص شد که طرح جایگزینی «محمد دحلان» برای حکومت دولت فلسطینی آینده در کوتاه مدت امکان عملیاتی شدن ندارد. این مذاکرات به موازات تلاش امارات در شورای امنیت برای شناسایی جهانی دولت فلسطینی انجام شد. محمد دحلان شخصیت امنیتی جدا شده از تشکیلات خودگردان بود که روابط خوبی با بن‌زاید دارد. امارات در طول دوران بن‌زاید ضعف جغرافیایی خود را با نزدیکی به لابی‎های امنیتی کشورهای مختلف جبران کرد تا جایی که بسیاری از افرادی که در حلقه امنیتی ابوظبی بودند در منطقه به قدرت رسیدند. آبی احمد در اتیوپی و مصطفی الکاظمی در عراق از مهم‎ترین این چهره‌های امنیتی محسوب می‎شوند که با حمایت امارات توانستند به ریاست قوه مجریه کشور متبوع خود برسند. تلاش امارات برای به قدرت رساندن محمد دحلان را نیز باید از این جهت دید.طرح امارات برای به قدرت رساندن دحلان چند معارض مهم دارد: نخست دولت اسرائیل است که در صدد تصرف تمامی نقاط غزه می‎باشد؛ البته جناح چپ اسرائیل و نظامیانی چون هالوی و گالانت نیز ایده حداقلی‌تر حاکمیت ائتلاف غربی در غزه را مطرح می‎کنند. معارض دوم این طرح آمریکاست که روابط خوبی با تشکیلات خودگردان دارد و درصدد است که گزینه‌ای همچون ماجد فرج و یا حسین الشیخ را مسئول آینده دولت تکنوکرات فلسطینی کند. در این میان شانس فرج که روابط خوبی با تیم بایدن به‎ویژه بلینکن و برنز دارد بیشتر است. در عین حال ایران و قطر که از حامیان حماس هستند؛ خود را متضرر می‎بینند و خواهان حاکمیت حماس بر نوار غزه هستند.در حال حاضر با توجه به قریب الوقوع بودن حمله سراسری رژیم صهیونیستی به رفح و شکست خوردن مذاکرات قاهره، مصر علی‎رغم این‎که تاکنون با اسکان ساکنان غزه در خاک خود مخالفت کرده گویا درصدد است تا به کمک «ابراهیم العرجانی» رهبر اتحادیه قبایل سینا که روابط تنگاتنگی با دستگاه امنیتی مصر دارد به ساخت اردوگاه‎های محصور در دیوار بتنی برای آوارگان غزه مبادرت کند. این اردوگاه‎ها قرار است در منطقه قوز ابورعد در جنوب رفح ساخته شود. در سطح کلان به نظر نمی‎رسد که با توجه به اختلاف دیدگاه کشورهای منطقه در باب آینده غزه شاهد آتش‌بس فراگیر در غزه باشیم؛ مگر آن‎که بایدن از کارزار اعتراضی در سرزمین های اشغالی علیه نتانیاهو حمایت بیشتری کند.