نياز كي روش به دشمن هايش!

شاید بحث بر سر اینکه کارلوس کی‌روش در ایران مربی موفقی بوده یا نه، هیچ‌گاه به نتیجه خاصی نرسد و موافقان و مخالفان مرد پرتغالی، توان متقاعد کردن يكديگر را نداشته باشند اما حداقل در مورد یک گزاره هیچ تردیدی وجود ندارد، اینکه کی‌روش در زندگی شخصی و حرفه‌ای‌اش آدم بسیار موفقی بوده که امروز با ثروتی انبوه و پایگاه اجتماعی مطلوب، آماده ورود به دوران سالمندی می‌شود. اگر کارلوس در چنین موقعیتی قرار دارد، بی‌شک باید بخشی از آن را مرهون خصوصیات اخلاقی منحصربه‌فرد این مربی دانست؛ جایی که او همیشه انگیزه‌ای برای موفقیت دارد و هرگز از کنار اتفاقات زندگی‌اش ساده و بی‌تفاوت عبور نمی‌کند. کی‌روش در نشست خبری پیش از بازی با سوریه حرف‌هایی به زبان آورد که خیلی جالب بود. او گفت برای کسب پیروزی در این مسابقه تشریفاتی انگیزه صددرصدی دارد. تعبیرش هم جالب بود: «سوری‌ها الان می‌گویند با هم برادریم، اما در بازی رفت طور دیگری رفتار می‌کردند». هنوز یادمان نرفته که کارلوس از شرایط حاکم بر مسابقه رفت، چقدر عصبانی بود. انتخاب یک زمین گل‌آلود، ارائه بازی خشن و وقت‌کشی‌های مبتدیانه و غیرحرفه‌ای، بدجوری کی‌روش را عصبانی کرده بود؛ آن‌قدر که او لب خط، بطری آب معدنی را برداشت، درش را روی دماغش گذاشت و گلر حریف را «دلقک» نشان داد! با توجه به شرایطی که در این چند ماه به وجود آمد و ایران به شکلی مقتدرانه به جام‌جهانی راه یافت، شاید اگر هرکس دیگری جای کی‌روش بود اتفاقات بازی رفت را از یاد می‌برد و یا حداقل حرارتش کم می‌شد، اما مرد پرتغالی همان‌قدر عصبانی بود که در نشست خبری بعد از بازی رفت! اصلا انگار زمان برای او مرده و او عصبانیتش را برای چنین روزی «فریز» کرده! حتی انتخاب بازیکنی که باید به نشست می‌آمد هم جالب بود. کی‌روش، جلال حسینی را با خودش به کنفرانس قبل از بازی آورد؛ یعنی بازیکنی که در پایان دیدار رفت، تندترین مصاحبه را علیه سوری‌ها انجام داده و برای بازی برگشت خط و نشان کشیده بود. کی‌روش برای شعله‌ور کردن دوباره آتش بچه‌ها در آستانه بازی برگشت، سنگ تمام گذاشت.
شاید خیلی‌ها رفتار و طرز تفکر مرد پرتغالی را تایید و تحسین نکننداما به هر حال شخصیت کارلوس همین‌گونه است؛ او به‌هيچ وجه اهل گذشت و اغماض نیست، نه می‌بخشد و نه فراموش می‌کند. کی‌روش پنج سال پیش در مورد مهدی رحمتی تصمیمی گرفت که تا آخر فوتبال کاپیتان استقلال پای آن ایستاد، همان‌گونه که محسن مسلمان را فقط به دليل یک مصاحبه برای همیشه از تمام برنامه‌های فنی‌اش کنار گذاشت. کی‌روش برای زندگی، به دشمنی و انگیزه رقابت نیاز دارد. اگر همه با عشق جلو می‌روند، او را نیروی نفرت به پیش می‌راند. او همین است و چه بهتر که درحال حاضر، منافع‌مان در یک مسیر قرار گرفته، نه روبه‌روی يكديگر.