پوست‌اندازی روی صندلی مدیریتی ورزش

شهروند| اتفاقات رخ‌داده در ماه‌های اخیر نشان می‌دهد که ورزش ایران در بخش مدیریتی درحال پوست‌اندازی است و اساسنامه جدید هم به روی ‌کارآمدن مدیران جوان کمک می‌کند. برخی از روسای فدراسیون‌ها که از سن بالایی برخوردار بودند، در ماه‌های اخیر از کار خود کنار رفتند و به‌ نظر می‌رسد این اتفاق در ماه‌های آینده در انتظار چند تن دیگر از کسانی است که در دوره‌های قبلی با محدودیتی برای نشستن روی صندلی ریاست مواجه نبودند اما آنطور که پیداست، دوره پایانی خود را پشت‌سر می‌گذارند.
کناررفتن 2 مدیر مسن
در ماه‌های اخیر، 2تن از مدیرانی که همواره به سن آنها ایراد گرفته می‌شد، به کار خود در فدراسیون‌های ورزشی پایان دادند. احمد ناطق‌نوری که به مرز 80سالگی رسیده بود، خودش تصمیم گرفت بعد از نزدیک به 3دهه میز ریاست فدراسیون بوکس را رها کرده و از این سمت استعفا کند. از سوی دیگر، مصطفی میرسلیم که چند ماهی از 70سالگی‌اش می‌گذرد، نتوانست به دلیل بند جدید اساسنامه فدراسیون‌ها مبنی بر منع نامزدهای بالای 70‌سال از کاندیداتوری، در انتخابات فدراسیون نجات غریق ثبت‌نام کند. او نیز نزدیک به 3دهه در رأس این فدراسیون حضور داشت و باید جایش را به فرد جدید و البته جوان‌تری بدهد.
مشحون هم کنار می‌رود؟


محمود مشحون که 2‌سال قبل بار دیگر توانست با گرفتن مجوز از هیأت دولت به ریاست خود در فدراسیون بسکتبال تداوم ببخشد، 76سالگی را هم پشت میز ریاست تجربه می‌کند. کمتر از 2‌سال تا پایان دوره رئیس فدراسیون بسکتبال باقی مانده و با آیین‌‌نامه جدید بعید است بار دیگر مشحون بتواند کاندیدا شده و رأی بیاورد. به نظر می‌رسد سرنوشت ناطق‌نوری و میرسلیم در انتظار رئیس مسن فدراسیون بسکتبال هم هست و او باید خودش را آماده خروج از این فدراسیون بعد از نزدیک به 20‌سال کند.
روی کارآمدن مدیران جوان
با نگاهی به شناسنامه روسای فدراسیون‌های ورزشی درمی‌یابیم که سن افرادی که ورزش کشور را اداره می‌کنند، درچند ‌سال اخیر کاهش داشته است. شاید به جز فدراسیون بسکتبال، سه‌گانه و‌هاکی که توسط مشحون، صبور و شفیع اداره می‌شود، در سایر فدراسیون‌ها روسایی حضور دارند که می‌توانند حداقل تا یکی، 2دوره دیگر نیز مسئولیت فعلی را ادامه دهند. ازجمله مدیران جوانی که در یکی، 2‌سال اخیر سرکار آمده‌اند، می‌توان به زهرا اینچه درگاهی در ژیمناستیک، محسن رضوانی در شنا و مجید کیهانی در دوومیدانی اشاره کرد که با تزریق انرژی جوانی توانسته‌اند موفقیت‌های خوبی را در این رشته‌ها رقم بزنند. البته گلنار وکیل گیلانی در چوگان نیز که جوان‌ترین رئیس فدراسیون شناخته می‌شد، چندی پیش از سمتش کنار رفت.
راه برای بانوان باز شد
یکی دیگر از نکات قابل توجه در بخش مدیریتی ورزش کشور، باز‌شدن راه برای بانوان است. هم‌اکنون فدراسیون‌های پیوند اعضا، ژیمناستیک و چوگان توسط مدیران زن اداره می‌شوند و در شرایطی که دور جدید ثبت‌نام از نامزدهای ریاست برخی از فدراسیون‌های دیگر آغاز شده، به ‌نظر می‌رسد فضا برای حضور زنان باز است. این مسأله که در رأس فدراسیون‌ها از مدیران زن استفاده شود، یکی از برنامه‌های سلطانی‌فر برای دوره 4ساله‌اش در دولت دوازدهم بود و باید دید وزیر ورزش چقدر در برنامه‌اش موفق خواهد بود.
ماه‌های سرنوشت‌ساز
نیمه‌دوم ‌سال 96 می‌تواند ماه‌های سرنوشت‌سازی برای ورزش کشور باشد. با توجه به این‌که تعداد زیادی از فدراسیون‌ها در پایان دوره ریاست 4ساله خود قرار دارند و برخی هم با سرپرست اداره می‌شوند، به نظر می‌رسد تا پایان‌ سال‌جاری انقلابی در میان روسای فدراسیون‌های ورزشی ایجاد خواهد شد. فدراسیون‌های کشتی، بوکس، والیبال، تکواندو، نابینایان و کبدی ازجمله فدراسیون‌هایی هستند که ثبت‌نام از نامزدهای ریاست آنها درحال انجام است. همچنین فدراسیون چوگان نیز با سرپرست اداره می‌شود و به‌ زودی زمان ثبت‌نام از نامزدهای ریاست آن آغاز خواهد شد. با برگزاری انتخابات این چند فدراسیون و حتی تیراندازی با کمان و غریق‌نجات که دوره 4ساله‌شان به پایان رسیده، شاهد تغییرات عمده در رأس فدراسیون‌های ورزشی خواهیم بود.
در انتظار پوست‌اندازی مثبت
آنطور که از شواهد پیداست، پوست‌اندازی در رأس فدراسیون‌های ورزشی در دستور کار قرار گرفته و وزارت ورزش قصد دارد راه را برای مدیران جوان باز کند. شاید یکی از مهمترین تغییرات در فدراسیون‌های ورزشی در والیبال رخ خواهد داد که داورزنی بعد از حضور در معاونت قهرمانی وزارت ورزش باید جای خود را به فرد دیگری بدهد. در فاصله کمتر از یک‌سال تا بازی‌های آسیایی و البته فرصت نزدیک به 3‌سال تا المپیک بعدی، به ‌نظر می‌رسد وزارت ورزش حساسیت زیادی روی سرنوشت برخی از فدراسیون‌ها دارد، اگرچه هیچ‌وقت دخالت در مجامع انتخاباتی را تأیید نکرده است. آنطور که شنیده می‌شود، در اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی بند ریاست وزیر ورزش در مجمع فدراسیون‌ها نیز حذف خواهد شد و دخالت وزارت ورزش به حداقل خواهد رسید. البته صرفا جوانگرایی در بخش مدیریتی فدراسیون‌ها را نمی‌توان مثبت ارزیابی کرد و باید بیشتر از همه کارشناسی در این‌باره صورت گیرد. در واقع پوست‌اندازی که در 6ماه آینده انتظار ورزش ایران و صندلی ریاست فدراسیون‌ها را می‌کشد، باید مثبت باشد، نه این‌که با خروج باتجربه‌ها ورزش از این نظر دچار یک خلأ جدی شود.