تضعیف برجام و چالش‌های پیش رو

پس از امضای توافق برجام بین ایران و شش کشور مطرح جهان انتظارات جامعه از نتایج عاجل آن رو به افزایش گذاشت، اما متاسفانه تبعات این توافق در زندگی عادی جامعه تاثیــرگذار نبود. مخصوصا توقعات بخش خصوصی مولد را که پس از امضای برجام انتظار بهبود تولید و تجارت را داشتند، برآورده نساخت. البته پس از برجام دستاوردهایی نیز حاصل شد، نظیر انعقاد قراردادهای خرید هواپیماهای ایرباس و بوئینگ و قرارداد مشترک ایران با توتال فرانسه به اتفاق شرکت ملی پترولیوم چین در زمینه تولید 335میلیارد مترمکعب گاز طبیعی غنی و ترش از فاز یازده میدان مشترک پارس جنوبی با قطر طی 20سال که البته این مورد اخیر با وجود انتقادهایی که در مورد نحوه عقد قرارداد HOA (Head of Agreement) و عدم تامین منافع ایران در پی داشت، بالاخره از تصویب هیات عالی نظارت بر منابع نفتی گذشت. مضاف بر آنکه توافق برجام به امضای تفاهمنامه‌های متعددی نیز با هیات‌های دولتی و بازرگانی بخش خصوصی اروپایی و آسیایی در قلمرو سرمایه‌گذاری و ورود تکنولوژی و نیز ورود برندهای معروف جهانی به ایران منجر شد که البته بسیاری از آنها همچنان بر روی کاغذ مانده است، به‌استثنای دو، سه شرکت خودروسازی اروپایی و کره‌ای که تا حدودی به حوزه عمل وارد شده‌اند. با این حال آثار پس از برجام در اقتصاد کشور به‌ویژه در زندگی مردم آشکار نشده است. اگر جریانات سیاسی علیه ایران به سردمداری آمریکا ادامه یابد و عرصه بر اجرای برجام تنگ‌تر شود، به نحوی که ایران در شرایط ترک برجام قرار گیرد، متاسفانه وضعیتی بدتر از پیشابرجام پیش‌بینی می‌شود که بی‌تردید در اقتصاد کشور به‌ویژه در تجارت خارجی تاثیرات مخربی خواهد داشت. ناگفته پیداست که از عمده‌ترین اهداف اعمال دیپلماسی مطلوب و برقراری روابط حسنه با جامعه بین‌المللی که متولی آن وزارت امور خارجه است، ارتقای تجارت خارجی و تامین منافع ملی است. با تضعیف تجارت خارجی، اقتصاد کشور کوچک می‌شود، تولید ضربه می‌بیند و مجبور خواهیم شد که کالاها و خدمات مورد نیازی را که قبلا در کشور تولید می‌کرده‌ایم با هزینه‌ای بسیار بالا وارد کنیم. لذا لازم است سعی دیپلماسی بر این هدف قرار گیرد تا آنجایی که ممکن است برجام حفظ شود و منجر به فروپاشی آن نشود، ...
ادامه صفحه11