کابینه کامل شد

فراکسیون «ولایی» و «مستقلین» بنا را بر این گذاشته بودند تا به هر دو وزیر پیشنهادی رأی مساعد دهند. «منصور غلامی» اما در فراکسیون امید با استقبال چندانی مواجه نشد. اعتراض دانشجویان در چند روز اخیر و موج انتقادها، نمایندگان اصلاح‌طلب را به فکر فرو برده بود اما سر آخر نمایندگان امیدی «آتش به اختیار» شدند و بنا شد هر که مطابق نگاه خود به وزیر پیشنهادی علوم رأی دهد. سرانجام کابینه دوازدهم تکمیل شد؛ دیروز پس از دو شیفت جلسه مجلس، «منصور غلامی» و «رضا اردکانیان» توانستند اجازه حضور در جلسه‌های هیئت دولت به‌عنوان وزیران علوم و نیرو را از نمایندگان بگیرند؛ غلامی با 180 رأی موافق، 82 رأی مخالف و 14 رأی ممتنع؛ اردکانیان هم با 225 رأی موافق، 38 رأی مخالف و 13 رأی ممتنع؛ از مجموع 276 رأی. 
پیش از آغاز جلسه علنی دیروز، سه فراکسیون مجلس همان‌طور که گفته بودند جلسه‌هایی برای اعلام نظرشان درباره دو وزیر پیشنهادی برگزار کردند؛ فراکسیون امید اعلام کرد که برای حمایت از اردکانیان به اجماع رسیده‌اند ولی درباره غلامی، اجماعی صورت نگرفت. آن‌طورکه بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون، به «ایسنا» گفته: «برای تصمیم‌گیری درباره آقای غلامی سه‌بار رأی‌گیری شد که یک‌بار برای موافقت، یک‌بار برای مخالفت و یک‌بار برای سپردن این تصمیم به اعضا بود که در نهایت موافقت با آقای غلامی کمترین رأی را به دنبال داشت». محمدرضا تابش نیز می‌گوید: «بنا شد نمایندگان در موضوع رأی به غلامی آتش‌به‌اختیار عمل کنند». اما از سوی دیگر، فراکسیون‌های ولایی و مستقلین از هر دو وزیر پیشنهادی حمایت کردند. شاید همین مسئله یعنی عدم حمایت امید و حمایت دو فراکسیون دیگر از وزیر پیشنهادی علوم باعث شد تا آرای غلامی کمتر از اردکانیان باشد و از سوی دیگر حمایت هر سه فراکسیون از اردکانیان باعث رأی بالای او شد. 
پایان جلسات فراکسیونی؛ آغاز جلسه علنی
جلسه‌های فراکسیون‌ها که به پایان رسید، نمایندگان کم‌کم وارد صحن شدند؛ دقایقی که از هشت صبح گذشت لاریجانی زنگ آغاز جلسه را به صدا در آورد: «جلسه با حضور 200 نماینده رسمی است». آیاتی از قرآن تلاوت شد. پس از آن «حسن روحانی»، رئیس‌جمهوری، با همراهی دو پیشنهادش برای وزارتخانه‌های علوم و نیرو و همچنین «علی مطهری»، نایب رئیس مجلس، «حسینعلی امیری»، معاون پارلمانی رئیس‌جمهوری، «بهروز نعمتی»، سخنگوی هیئت‌رئیسه و تعدادی دیگر از نمایندگان وارد صحن شد. البته «محمود واعظی»، رئیس دفتر روحانی هم او را همراهی می‌کرد؛ کسی که گفته می‌شود نقش پررنگی در انتخاب وزیران کابینه داشته است. 


روحانی پس از ورود روی تک‌صندلی‌ای که روبه‌روی هیئت‌رئیسه مجلس است، نشست. لحظاتی بعد، وقتی جلسه وارد نخستین دستور کار یکشنبه‌اش شد، روحانی پشت تریبون سنگی و سبز مجلس رفت. 
روحانی صحبت‌هایش را آغاز کرد؛ همهمه‌ای از بین نمایندگان به گوش می‌رسد. رایزنی‌ها و لابی‌های نمایندگان شروع می‌شود؛ نمایندگان با طیف‌های مختلف با یکدیگر مشغول صحبت‌اند؛ صحن مجلس شلوغ‌تر می‌شود. روحانی حدود یک‌ساعت صحبت کرد؛ در این یک‌ساعت هم به موضوع جلسه، یعنی وزرای علوم و نیروی پیشنهادی پرداخت هم به موضوعاتی غیرمرتبط با جلسه؛ از شخصیت مرحوم هاشمی رفسنجانی تا برجام و نقض عهد آمریکا و قدرت دفاعی. 
آغاز سخنان روحانی؛ آغاز لابی‌ها
روحانی یک‌راست می‌رود سراغ وزارت علوم و گزینه پرسروصدایش؛ می‌گوید تأخیر در معرفی وزرا نشان داد فضای جامعه ما و به‌ویژه دانشگاهیان نسبت به سرنوشت دانشگاه و علم تا چه حد حساس است. او به دانشگاهیان اعم از دانشجو و استاد و همچنین جامعه، بابت گزینه پیشنهادی‌اش اینگونه اطمینان داد: «دولت از راه خود در زمینه احترام به علم و دانشگاه، غیرامنیتی‌بودن دانشگاه، احترام به دانشجویان، احترام به آزادی اندیشه و بیان ذره‌ای کوتاه نخواهد آمد». 
صحن همچنان شلوغ است و نمایندگان مشغول لابی. یک‌سو «غلامرضا تاجگردون» با تعدادی از نمایندگان در گوشه‌ای از صحن مشغول صحبت است؛ سمت دیگر عارف سر جایش نشسته و اطرافش تعدادی از نمایندگان ایستاده با او صحبت می‌کنند؛ بهروز نعمتی کنار عارف نشسته است؛ نمایندگان می‌آیند و می‌روند ولی نعمتی همچنان کنار عارف نشسته و با او مشغول صحبت است. 
سمت راست عارف، دو صندلی آن‌سوتر، علاءالدین بروجردی نشسته بود؛ بودند نمایندگانی که به سمت او هم بروند و با رئیس کمیسیون امنیت ملی مشغول صحبت شوند. کریمی قدوسی هم در صحن مشغول قدم‌زدن است؛ او یک سر هم به بروجردی زد ولی ماندگار نشد و به قدم‌زدنش ادامه داد. 
روحانی انگار می‌خواهد به انتقادات در مورد انتخاب گزینه پیشنهادی برای وزارت علوم پاسخی داده باشد و نداده باشد چرا که می‌گوید: «ما صبر و حوصله و تعامل کردیم، اما معامله نکردیم. من بر سر دانشگاه، آزادی آن، امنیت و آینده دانشجویان و خطی که دولت از ابتدا اعلام کرده با هیچ‌کس معامله نکردم و بدانید معامله نخواهم کرد؛ آنچه وعده من با ملت بوده و به حول و قوه الهی به شرط حیات تا روز آخر دولت ادامه خواهد یافت و شما نمایندگان و مردم به‌خوبی شاهد خواهید بود». نحوه انتخاب وزیر پیشنهادی علوم و خود آن گزینه، انتقادات زیادی در پی داشت. در این جملات روحانی رگه‌های بیشتری از پاسخ به انتقادات معلوم است: «نیازی نیست با عجله راجع به افراد قضاوت کنیم. من از هیچ‌کدام از معیارهایی که برای انتخاب وزیر علوم بود، کوتاه نیامدم. ممکن است انتخاب‌ها و زمان آن طولانی شده باشد و برای ایجاد هماهنگی این فرصت 60، 70 روزه بود، اما من پای همه اصولم ایستاده‌ام». 
 گعده 3نفره امید، مستقلین و ولایی
علی لاریجانی، رئیس مجلس، آن بالا نشسته؛ گاهی به روبه‌رو زل می‌زند و گاهی هم سمت راست و چپش را نگاهی می‌کند؛ البته نمایندگان زیادی هم به او مراجعه می‌کنند. اگر مراجعات اجازه دهد، او هم سخنان رئیس‌جمهوری را می‌شنود. 
محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید، همچنان سر جایش نشسته؛ نقوی‌حسینی، سخنگوی فراکسیون ولایی با بروجردی مشغول صحبت است؛ نعمتی، عضو فراکسیون مستقلین، نیز با عارف ادامه می‌دهد. دقایقی بعد نقوی‌حسینی هم به آنها اضافه شد و گعده‌ای با سه نماینده از سه فراکسیون مجلس تشکیل می‌شود. 
خودم دانشگاه را پایش می‌کنم
روحانی همچنان مشغول صحبت است؛ آخرین بخش دفاعیاتش از وزیر علوم را مطرح می‌‎کند؛ لاریجانی سمتی دیگر را نگاه می‌کند؛ روحانی دستش را بر سینه می‌گذارد: «من می‌دانم دانشگاه چه منت بزرگی بر ما دارد و ما چه دینی به دانشگاه داریم. دانشگاه در انقلاب، دفاع مقدس و امروز در ایستادگی در برابر قدرت‌های بزرگ همواره فعال و نقش‌آفرین بوده است». 
باز هم اطمینان ‌خاطر می‌دهد که «غلامی فضای دانشگاه را در همان مسیر سال 93 و 94 قرار می‌دهد. دانشگاه 96 با 93 متفاوت نخواهد بود و من این وعده را به دانشجویان و استادان می‌دهم». قولی هم در صحن می‌دهد: «شخصا روند دانشگاه را پایش می‌کنم». تجمعات نمایندگان در صحن ادامه دارد؛ بیشتر هم شده. تجمع اطراف حلقه اول صندلی‌های روبه‌روی هیئت‌رئیسه بیشتر است؛ آنجایی که «اسحاق جهانگیری»، معاون‌اول، «بیژن زنگنه»، وزیر نفت، «محمود علوی»، وزیر اطلاعات، «محمدجواد ظریف»، وزیر خارجه، «امیر حاتمی»، وزیر دفاع، «محمود واعظی»، رئیس‌دفتر روحانی و «سورنا ستاری»، معاون علمی و پژوهشی رئیس‌جمهوری، نشسته بودند. سخنان روحانی وارد بخش وزارت نیرو شد؛ کسی اطراف لاریجانی نبود؛ دستش را به کمر زده بود و به رئیس‌جمهوری گوش می‌داد. عارف همچنان روی صندلی‌اش نشسته است؛ نمایندگان هم کم‌و‌بیش همچنان سراغش می‌روند؛ «محسن کوهکن»، عضو فراکسیون ولایی، دقایقی را با عارف سپری می‌کند. 
بفرمایید سرجایتان
لاریجانی وقتی کسی اطرافش نبود، توانست روی جلسه تمرکز کند؛ وضعیت صحن همچنان بی‌نظم است؛ رئیس جلسه وارد سخنان رئیس‌جمهوری می‌شود. بی‌نظمی‌های صحن باعث شد تا بالاخره صدای لاریجانی هم دربیاید: «نمایندگان بفرمایید سرجای خودتان بنشینید». لاریجانی بیش از یک دقیقه به نمایندگان تذکر داد. در این فاصله، روحانی آب می‌خورد؛ سخنانش را ادامه می‌دهد: «تلاش دولت یازدهم این بود که بهره‌وری آب را بالا ببریم و از شیوه‌های سنتی فاصله بگیریم». 
چند‌ دقیقه‌ای می‌شود که صحبت بهروز نعمتی با عارف تمام شده است. در صحن گشتی می‌زند و به سمت هیئت‌رئیسه می‌رود؛ کنار لاریجانی می‌ایستد و با او مشغول حرف‌زدن می‌شود. 
صحبت از شخصیت هاشمی‌رفسنجانی
روحانی به عملکرد «اردکانیان» در وزارت کشور و نیرو اشاره می‌کند؛ کارنامه اردکانیان در دوران ریاست‌جمهوری هاشمی‌رفسنجانی و خاتمی را یادآور می‌شود. بعد از آن، به شخصیت هاشمی‌رفسنجانی نیز اشاره‌ای می‌کند: «مرحوم هاشمی برای آبادانی ایران مخصوصا برای آب، حفظ خاک، کشاورزی، صنعت و ساخته‌شدن ایران شب و روزش را گذاشته بود. هاشمی بعد از نماز صبح، همه فکر و ذکرش در طول روز و تا وقتی که به خواب می‌رفت، آبادانی کشور بود. کمتر کسی را در تاریخ ایران دیدم که برای آبادانی کشور این همه دلسوز باشد... . اگر بخواهیم لقبی به آقای هاشمی بدهیم، شخصیتی بود که تمام ذهن، فکر و تلاشش ایران آباد بود و همه توان خود را برای آبادانی ایران گذاشت». این سخنان روحانی که نام خاتمی و هاشمی را آورده بود، ساعتی بعد با کنایه «محبی‌نیا» در نطق مخالفتش با وزیر پیشنهادی علوم همراه شد. او در واکنش به اظهاراتی که در آن از هاشمی و خاتمی نام برده شده بود، گفت: «عده‌ای با مخالفت با این افراد به نان می‌رسند و عده‌ای با موافقت با آنها به نوا و این شاه‌بیت صحبت‌های خارج از نطقی است که هیئت‌رئیسه باید کنترل کند». 
صحبت درباره برجام
صحبت‎های روحانی درباره اردکانیان که تمام شد، گفت: می‌خواهم مطالب دیگری را هم بگویم؛ بعد از آن درباره نقض برجام و قدرت دفاعی شروع به سخن‌گفتن کرد. لحظاتی بعد به تندی از آمریکا انتقاد کرد: «می‌خواهم به یک داستان مضحکی که اتفاق افتاده است اشاره کنم. می‌گویند تعهدی که قبلا بسته‌ایم، قرص نبود و بیاییم راجع به موضوع دیگری مذاکره کنیم. این خنده‌دار است. زمانی کسی عهدی می‌بندد و به‌دقت به آن عمل می‌کند و می‌گوید جایزه من این است که راجع به موضوع دیگر مذاکره کنیم؛ اما وقتی تعهد اول را زیرپا می‌گذارند، عملا می‌گویند اهل مذاکره نیستند... . آمریکا به مذاکره امضا‌شده و به تأیید شورای امنیت سازمان ملل رسیده بی‌اعتنا است». انتقاداتش را ادامه می‌دهد؛ ناگهان «محمدجواد ابطحی»، اصولگرای تندوتیز مجلس دهم، فریاد «مرگ بر آمریکا» سر می‌دهد؛ چند نفر از دیگر نمایندگان هم او را همراهی می‌کنند؛ ابطحی از جایش بلند می‌شود و با مشت‌هایی گره‌کرده، به شعارش ادامه می‌دهد. 
شعار مرگ بر آمریکا
در همین حین لاریجانی که مشغول صحبت با «فریدالدین موسوی» است، صحبتش را قطع می‌کند و نگاهی به صحن می‌اندازد. روحانی انتقاداتش را ادامه می‌دهد؛ با چهره‌ای در هم کشیده و صدایی بالاتر: «شما به ملت ایران در طول تاریخ ظلم کرده‌اید. شما سکوی نفتی ایران را زدید؛ مگر سکوی نفتی تانک و هواپیما بود؟ شما هواپیمای مسافربری ایران را زدید، شما در طبس به خاک ایران تجاوز کردید. شما بارها بی‌ادبانه ملت ایران را تروریسم خواندید...». برخی نمایندگان «احسنت» را فریاد می‌کشند؛ صدای ابطحی و قاضی‌پور بیشتر به گوش می‌رسد. روحانی با تأکید و صدایی بلند می‌گوید: «ما هر سلاحی از هر نوعی که نیاز داشته باشیم، می‌سازیم و انبار می‌کنیم و هر زمان که لازم باشد برای دفاع از خود از آن استفاده کرده و تردیدی نمی‌کنیم. موشک ساخته، می‌سازیم و خواهیم ساخت». احسنت‌ها همچنان ادامه دارد؛ سخنرانی روحانی با چند موضوع به پایان رسید؛ از پشت تریبون پایین آمد و بلافاصله راهی در خروجی شد؛ اما این فاصله کوتاه چندمتری را چند دقیقه طول کشید تا خارج شود؛ علت هم معلوم بود؛ تجمع نمایندگان و صحبت با روحانی؛ از جمله «اسفندیار اختیاری» نماینده زرتشتیان که موضوع گفت‌وگو هم «سپنتا نیکنام» بوده. 
بی نظمی بهارستان پس از خروج روحانی
با خروج روحانی کار بررسی صلاحیت‌ها شروع شد؛ نمایندگان موافق و مخالف غلامی به نوبت پشت تریبون رفتند. صحن دوباره بی‌نظم شده بود؛ لابی‌های نمایندگان هم بیشتر از قبل. حدود یک ساعت که از تذکر قبلی لاریجانی به نمایندگان گذشت، انگار اثر تذکرش پریده بود؛ بابت همین دوباره به نمایندگان تذکر داد که سر جایشان بنشینند. 
نطق‌ها به‌ویژه مخالفت‌ها آن‌طور که انتظار می‌رفت جاندار و محکم نبود؛ البته در بین نطق‌ها محبی‌نیا کمی از بقیه بهتر بود؛ ساعتی پیش از اینکه محبی‌نیا برای مخالفت با غلامی پشت تریبون برود، «حمیدرضا حاجی‌بابایی»، رئیس فراکسیون ولایی که از غلامی حمایت کرده بود، با او مشغول صحبت بود؛ پس از پایان نطق هم وقتی محبی‌نیا داشت به سمت صندلی‌اش می‌رفت، حاجی‌بابایی با محبی‌نیا مشغول صحبت شد. موضوع هم با توجه به حمایت حاجی‌بابایی و مخالفت محبی‌نیا با غلامی احتمالا وزیر پیشنهادی علوم بوده. 
بعد از یک ساعت مخالفت و موافقت، نوبت به غلامی رسید؛ او هم پشت تریبون رفت؛ مانند استادان دانشگاه که سال‌ها از روی یک جزوه درس می‌دهند، با کمک کاغذی که در دست داشت، نطقش را ایراد کرد؛ نگاهی به کاغذ و یک نگاه به بالا؛ نگاهی به کاغذ و نگاهی به نمایندگان. پس از غلامی نوبت بررسی صلاحیت اردکانیان شد؛ جلسه صبح تمام شد؛ میانه‌های جلسه، لاریجانی بابت ادامه جلسه رأی اعتماد در نوبت عصر رأی‌گیری کرد؛ رأی آورد. نطق یک موافق و یک مخالف وزیر پیشنهادی نیرو و نطق اردکانیان به جلسه نوبت عصر موکول شد.
 نطق‌های موافقت و مخالفت با او هم مانند غلامی بود؛ نطق خود اردکانیان هم دست‌کمی از غلامی نداشت. با پایان نطق‌ها، صحن از دولتی‌ها خالی شد و آرای نمایندگان به گلدان‌ها ریخته شد؛ پس از شمارش، علی لاریجانی آرای مأخوذه را به انضمام این جمله قرائت کرد: «به آقایان غلامی و اردکانیان تبریک می‌گوییم». 
مخالفان و موافقان وزیر پیشنهادی علوم چه گفتند؟
مخالفان
سیده‌حمیده زرآبادی: 
افرادی را انتخاب نکنیم که نمی‌توانند اوضاع را مدیریت کنند. صدای اعتراض دانشجویان را نمی‌شنوید؟ واژه «استقلال» حتی یک بار هم در برنامه غلامی وجود ندارد.
عبدالکریم حسین‌زاده: 
غلامی در دانشگاه همدان مدیریت خوبی نداشته و نارضایتی دانشجویان را در پی داشته. به‌خاطر احترام به صندوق‌های رأی به غلامی رأی ندهید. 
محبی‌نیا: 
خدا را شاکرم که مرحوم هاشمی و خاتمی را آفرید تا عده‌ای در مخالفت و موافقت با هاشمی و خاتمی به نان و نوا برسند. 
موافقان
عباس گودرزی: 
غلامی نشان داده که فرزند انقلاب است و این مسئله از ادبیاتی که در برنامه‌هایش به‌کار ‌برده هم مشخص است. 
مدیریت غلامی در دانشگاه نشان داده اهل استفاده از تمام ظرفیت‌های جریانات سیاسی است.
 دانشگاه باید سیاسی باشد، نه سیاست‌زده.
لاشکی: 
برخی به‌گونه‌ای درباره وزیر پیشنهادی علوم حرف می‌زنند که گویی او ایرانی نیست. بابا غلامی را ترامپ که به مجلس معرفی نکرده؛ همین دکتر روحانی او را به‌عنوان وزیر به ما معرفی کرده است.