بودجه ۹۷؛ دخل و خرج نامتوازن

بودجه ارائه ‌شده برای سال 97 نشان از این دارد که دولت سعی کرده کمبودهای منابع و کسری بودجه را با افزایش هزینه‌ها و مالیات از مردم طلب کند. در صورتی که پایه مالیاتی افزایش پیدا نکند و بر اساس سیاق از فعالیت‌های اقتصادی که صورت می‌گیرد، اخذ شود، مشکلاتی بر مشکلات افزون خواهد کرد. به‌لحاظ اینکه در شش‌ماهه سال 96 هم تحقق مالیاتی 34‌ درصد بوده و مبنای رقم پیش‌بینی در سال 96 حدود 120‌ میلیارد تومان برای سال 97 بوده است و با توجه به شرایط اقتصادی و اینکه اعتقاد داریم هنوز اقتصاد از رکود خارج نشده، این رقم می‌تواند فشار مضاعفی بر عمده فعالیت‌های اقتصادی که در حال حاضر صورت می‌گیرد، تلقی شود؛ فعالیت‌هایی که با مشکلاتی مواجه است. در حوزه مربوط به نفت درست است که به ‌لحاظ درآمدی نسبت به سال گذشته کمتر بوده، ولی به‌نظر می‌آید که افزایش قیمت نفتی که رقم آن در بودجه 55 دلار پیش‌بینی شده، شاید ادامه نیابد و می‌تواند بین 50 تا 55 دلار تلقی شود که در این صورت در سال97 با کسری بودجه در حوزه درآمدهای حاصل از نفت مواجه می‌شویم. بحث مربوط به خصوصی‌سازی در بودجه لحاظ نشده و رقم و ارقامش جدی نیست. این نشان می‌دهد که اراده جدی برای واگذاری فعالیت‌های اقتصادی به بخش مردمی بسیار کمرنگ در نظر گرفته شده و در قبال این قضیه، افزایش درآمدی دولت مجددا برعهده مردم گذاشته شده؛ یعنی از یک سمت عوارض خروج از کشور سه ‌برابر شده و 75‌ هزار تومان به 220‌ هزار تومان تا 440‌ هزار تومان افزایش پیدا کرده و از سمت دیگر، بحث معافیت خدمت سربازی هم در سطوح مختلف از زیر دیپلم گرفته تا دکترای پزشکی و غیرپزشکی حداکثر به 50‌ میلیون تومان رسیده که در بودجه شاهدش بودیم. افزایش بهای آب که به ازای هر مترمکعب علاوه بر هزینه‌های دریافتی، 20 تومان دیده شده که قبلا نبود. به‌طور کلی می‌توان بودجه را در سطح کلان این‌طور جمع‌بندی کرد که اتفاق خاصی در رشد و توسعه اقتصادی نمی‌تواند رخ دهد و سیاق سال 96 برای سال 97 هم تکرار شده و ما اتفاق و تغییر معنی‌داری را در حوزه اقتصاد با این بودجه‌ای که ارائه شده، نمی‌توانیم ببینیم، مگر اینکه مواردی که به‌لحاظ جبران بخشی از کسری بودجه در سال 96 هم داریم، بخشی ازآن در سال 97 هم گنجانده شود که این امر بر گرده مردم فشار خواهد آورد.
ادامه صفحه 3