ایران را دور نگه داشته‌اند

در آسیب‌شناسی مناطق آزاد، دچار خطا و یک ‌‌سویه‌نگری شده‌ایم و نوعا گفته می‌شود قرار بوده این مناطق تولیدی شوند ولی چرخشان به انحراف به‌سوی واردات چرخیده است یا ادعاهای اثبات‌نشده‌ای که مناطق آزاد محل واردات قاچاق شده‌اند یا... . متأسفانه منتقدان اصلاحگر هم وجوه کارکردی و اثربخشی دیگر این مناطق را کلا نادیده گرفته‌اند. ضمن آنکه نسبت به لوازم نقد خود در غالب‌شدن واردات به‌جای صادرات، مماشات کرده و در‌پی اثبات ادعای خود هیچ علت‌‌یابی‌ای نمی‌کنند و نمی‌گویند چرا این مناطق به چنین وضعی گرفتار شده‌اند و چه کاستی‌هایی سبب غلبه واردات در این مناطق شده است؟ و اساسا مشخص نکرده و نمی‌کنند که همین آسیب‌شناسی و نقدشان چه درجه کارشناسی و پایه علمی‌ای دارد؟ برای مثال، اگر واردات کل کشور را در سال 60‌ میلیارد دلار بدانیم، کل واردات از هفت منطقه آزاد فقط سه ‌میلیارد دلار است! یعنی سهم هر منطقه آزاد اندکی بیشتر از 400‌میلیون دلار و این مقدار مشمول چند نوع واردات بوده است: 
1- مواد اولیه برای تولید بنگاه‌های تولیدی منطقه و انتقال محصول آنها به داخل یا صادرات به خارج از کشور. 
2- خرید، ورود و تعویض ماشین‌آلات، تجهیزات و تکنولوژی برای راه‌اندازی کارخانه‌های منطقه. 
3- واردات مصرفی و مورد نیاز اهالی منطقه (جمعیت این هفت منطقه حدود یک‌میلیون نفر یعنی؛ 4/1 درصد جمعیت کل کشور است). 
4- وارداتی که برای صادرات مجدد مناطق بوده است (یعنی با بخشی از دلارهای وارداتی، کالاهایی با ارزش افزوده تولید و تبدیل به صادرات و ارزآوری بیشتر در این مناطق شده است). 


5- واردات برای سرزمین اصلی از طریق مناطق آزاد برای برخورداری واردکنندگان از تسهیلات گمرکی، بازرگانی، بندری، حمل‌ونقل، انبارداری بهتر به نسبت دیگر گمرکات کشور! 
این مسئله کارشناسی علمی، سال‌هاست که مغز تصمیم‌ساز و توسعه‌بخش مناطق آزاد را معیوب کرده و هرکس از سر بی‌اطلاعی دراین‌‌باره اظهارنظرهای غیرکارشناسی کرده و سبب آشفته‌شدن بیشتر حال و تشویش خاطر سرمایه‌گذاران این مناطق است. مفهوم جمعی این تراوشات غیرعقلانی و نزولات غیرعلمی نشانه آن می‌شود که وجود مناطق آزاد، آسیبی اصلی برای اقتصاد کشور است! 
ممکن است سرنخ این گفته‌ها و ضدیت‌ها در دایره رقابت مدیریت کشورهای همسایه قرار داشته باشد که همواره با شنیدن کلمه قشم، کیش، ماکو و ارس و... رگ‌های گردنشان متورم شده و از رونق مناطق آزاد ما به‌شدت نگران هستند و تحرک در آنها را در تضاد با منافع خویش می‌دانند! این در شرایطی است که ما را برای داشتن و نداشتن مناطق آزاد در تردید فرو برده‌اند! بیش از 50 منطقه آزاد در کمربند اقتصادی کشورهای همسایه در دور ایران تأسیس شده و در حال رقابت با یکدیگرند و ما را از دور مسابقات خود دور نگه داشته‌اند.