همه برای یکی

   قائم‌مقام شهردار و معاون فرهنگی و اجتـــــــــماعی شهرداری تهران به این فتوحات بسنده نکرده و ریــاست کمیتـــــه ملی المپیــــک را هم نشانه‌گذاری کرده است. صالحی‌امیری امروز در انتخاباتی مهندسی‌شده به مسئولیتی خواهد رسید که هیچ رقیبی برایش متصور نشدند و فضا را طوری ساختند که به تنهایی بتواند انتخاب انتصابی شود! یعنی طوری کار را جلو بردند که او بدون رقیب رئیس شود! معلوم هم نیست که این روحیه سیری‌ناپذیر در مدیران ایرانی از کجا می‌آید؟ عجیب‌تر، تلاش برخی از همراهان برای حفظ این سمت‌ها به‌صورت همزمان است. محمدعلی نجفی سکوت کرده است، سیدرضا صالحی‌امیری سکوت کرده است و وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک سکوت کرده‌اند. به‌نظر می‌رسد «ابومشاغل شهرداری تهران» باید همه پست‌هایش را حفظ کند و هیچ اعتراضی هم وارد نیست. از سوی دیگر، شهرداری تهران می‌تواند حیاط خلوت تازه دولت باشد تا امکانات مردم تهران در اختیار کمبودهای ورزش دولت قرار گیرد؛ نزدیکان دولت که زمانی چنین رفتارهایی را در دولت‌های قبل نکوهش می‌کردند، حالا سردمدار چنین حرکتی شده‌اند. به‌نظر می‌رسد سیدرضا صالحی‌امیری نظریه‌پرداز چنین رویه‌ای برای آینده ورزش ایران شده است؛ فعالیتی غیرقانونی و غیرشفاف که البته در خفا می‌تواند به پیش برود.

 خبره ورزشی بدون هیچ‌گونه سابقه 20 آذرماه 1396 یکی از اتفاقات بزرگ ورزش ایران در هفتادوپنجمین نشست هیات اجرایی کمیته ملی المپیک رخ داد. در جلسه‌ای که با حضور کیومرث هاشمی‌، علیرضا دبیر، رباب شهریان، محمد پولادگر، ‌رسول خادم، ‌علی کفاشیان، ‌محمود مشحون و فضل‌ا... باقرزاده در محل این کمیته برگزار شد، اعضای هیات اجرایی به بحث و بررسی درباره معرفی کارشناسان خبره برای حضور در مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک پرداختند و در این بخش محمود مشحون، علی کفاشیان و رضا صالحی‌امیری و خانم‌ها طاهره طاهریان و عاطفه اسلامیان به‌عنوان خبره انتخاب و معرفی شدند تا بتوانند در مجمع انتخاباتی حضور داشته باشند. این اتفاق سروصدای زیادی در جامعه ورزش به راه انداخت؛ دلیل اصلی هم این بود که صالحی‌امیری که از مدت‌ها قبل بحث ریاست او در کمیته مطرح شده بود، ‌بدون داشتن هیچ‌گونه سابقه ورزشی به‌عنوان خبره ورزشی انتخاب شد! بعد از این اتفاقات هم البته صالحی‌امیری روز سه‌شنبه، 12 دی‌ماه 1396 با حضور در ساختمان کمیته ملی المپیک، برای پست ریاست ثبت‌نام کرد و به این ترتیب به‌صورت رسمی وارد انتخابات این مجموعه شد.



 چرا صالحی‌امیری توانست، دیگران نه؟ توجیه هیات اجرایی کمیته ملی المپیک برای انتخاب صالحی‌امیری به‌عنوان خبره ورزشی این بود که براساس تبصره پنج ماده پنج اساسنامه این کار را انجام داده‌اند. در این تبصره آمده است کمیته ملی المپیک می‌تواند نمایندگانی را از سایر ارگا‌ن‌ها بپذیرد البته مجمع باید عضویت این افراد را تصویب کند. بنابراین انتخاب صالحی‌امیری باید با تصویب مجمع کمیته ملی المپیک اتفاق می‌افتاد که این روال قانونی حتی با توجه به اعتراض چهره‌های شناخته‌شده ورزشی هم اجرایی شد. نکته قابل توجه اینجاست که خود صالحی‌امیری حتی با استناد به رزومه و گذشته خود هم نمی‌توانست به صراحت عنوان کند که خبره ورزشی است. او در ابتدای دولت یازدهم وقتی مسعود سلطانی‌فر از مجلس رای اعتماد نگرفت‌، به‌عنوان دومین وزیر پیشنهادی ورزش به خانه ملت معرفی شد که در آنجا هم نتوانست رای اعتماد بگیرد و وزیر ورزش شود. انتخاب صالحی‌امیری به‌عنوان خبره ورزشی باعث شد حق افرادی چون سیدمصطفی هاشمی‌طبا، نصرا... سجادی، بهرام افشارزاده، رحیمی، دهخدا و... نادیده گرفته شود. مسئولان هم البته هیچ توجیه قانع‌کننده‌ای ارائه ندادند که چطور صالحی‌امیری می‌توانست به‌عنوان خبره ورزشی انتخاب شود ولی این افراد خیر!  احکام سریالی رضا صالحی‌امیری در بدنه دولت و کابینه دوازدهم جایی نداشت تا اینکه‌ در تاریخ 20 آبان 1396، شهردار تهران طی حکمی وزیر سابق ارشاد را به عنوان معاون فرهنگی اجتماعی منصوب کرد. اتفاق جالب دیگر این بود که صالحی‌امیری حتی حکم قائم‌مقامی شهردار تهران را هم از نجفی دریافت کرد. البته این پایان احکام سریالی برای صالحی‌امیری نبود! او با تصمیم خیره‌کننده شهردار،‌ در تاریخ 16 دی ‌ماه 1396 با حفظ سمت‌های قبلی به عنوان رئیس هیات مدیره سازمان ورزش شهرداری تهران هم منصوب شد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که صالحی‌امیری چهار روز قبل به صورت رسمی برای انتخابات ریاست کمیته ملی المپیک ثبت نام کرده بود و 22 روز قبل از ثبت نام هم از سوی هیات اجرایی کمیته ملی المپیک به عنوان خبره ورزشی معرفی شده بود تا از حضور خود در انتخاباتی که قطعا در آن پیروز خواهد شد طمینان داشته باشد.

 انتخاب جایگزین برای ورزش شهرداری ماجراهای عجیب و غریب در شهرداری تهران و کمیته ملی المپیک با محوریت نام رضا صالحی‌امیری به اتفاقاتی که به آن اشاره شد ختم نمی شود. در روزهای اخیر طبق اخبار رسمی منتشر شده در رسانه‌ها،‌ غلامعلی محمدعلیپور اصلی‌ترین گزینه رضا صالحی‌امیری برای انتصاب به عنوان رئیس جدید سازمان ورزش شهرداری تهران است. در این گزارش قصد نداریم به پشت پرده این انتخاب بد و حوادث عجیب و غریب سال‌های اخیر در فدراسیون انجمن‌های ورزشی که ریاست آن برعهده علیپور است اشاره‌ای داشته باشیم؛‌ منتها نکته بسیار مهم  که مسئولان باید پاسخی قانع‌کننده برای آن داشته باشند این است که رضا صالحی‌امیری طبق اخبار منتشرشده در رسانه‌ها از گزینه‌ای برای انتصاب به عنوان ریاست سازمان ورزشی شهرداری حمایت کرده است که طبق قانون شرایط قانونی برای رسیدن به این پست را ندارد.

 بند «ح» ماده ۱۴ درباره ابهامات به وجود آمده بد نیست به این موضوع اشاره داشته باشیم که  قانون پاسخ تمام سوالات را می‌دهد و مشخص می‌کند که رئیس بعدی سازمان ورزش شهرداری باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد. در بند ح ماده ۱۴(وظایف و اختیارات هیات مدیره) اساسنامه سازمان ورزش شهرداری تهران به صراحت آمده است: «انتخاب یک نفر از شاغلین رسمی شهرداری یا با سابقه فعالیت حداقل هشت سال سابقه کار قراردادی در شهرداری تهران به عنوان مدیرعامل که با حکم رئیس شورا منصوب می‌شود.» به همین ترتیب گزینه مورد حمایت رئیس هیات‌مدیره سازمان ورزش شهرداری به هیچ عنوان شرایط احراز این پست را ندارد و رسانه‌ها هم اخیرا این سوال را مطرح کرده‌اند که چطور مدیری که طبق اساسنامه نمی‌توانسته رئیس سازمان ورزش شهرداری شود، نامش برای این سمت مطرح شده است؟!‍ نکته قابل تامل اینجاست که انتصاب نهایی علیپور باز هم طبق اخبار منتشر شده در رسانه‌ها،‌ به خاطر همین واجد شرایط نبودن معلق مانده است!

 امکانات شهرداری برای کمیته ملی المپیک اینجا به یک سوال بسیار مهم می‌رسیم؛ اینکه چرا شهرداری تهران و بخش ورزش برای صالحی‌امیری اهمیت بسیار زیادی دارد؟! پاسخ مشخص است. همه می‌دانند امکانات و اماکن ورزشی شهرداری تهران بسیار بیشتر از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است. پس علیپور یا هر گزینه دیگری که مورد حمایت صالحی‌امیری باشد،‌  با در اختیار داشتن ریاست سازمان ورزش شهرداری می‌تواند نقش تاثیرگذاری در مدیریت و قدرت‌نمایی این مدیر نزدیک به رئیس‌جمهور در کمیته ملی المپیک داشته باشد. صالحی‌امیری حالا با در اختیار داشتن ریاست هیات‌مدیره سازمان ورزش شهرداری این فرصت را دارد که با منصوب کردن مدیر مورد نظر خود،‌ با کوچ کردن به کمیته ملی المپیک، کل سیستم ورزشی شهرداری استان تهران را هم در اختیار خود داشته باشد.

 استثنا برای صالحی‌امیری؟ در وضعیت کنونی تا به امروز صالحی‌امیری با حمایت شهردار تهران تمام برنامه‌های خود را اجرایی می‌کند. منتها مانع بزرگ بر سر راه او این است که  طبق قانون و اعلام رسمی نمایندگان مجلس شورای اسلامی همچون علی‌اصغر یوسف‌نژاد عضو کمیته  ورزش مجلس،‌ مدیریت داشتن در کمیته ملی المپیک شغل محسوب می‌شود و به این ترتیب طبق قانون صالحی باید با رسیدن به صندلی ریاست کمیته ملی المپیک از سمت‌های خود در شهرداری تهران استعفا بدهد تا دو شغله نباشد! در روزهای اخیر شایعات غیررسمی حکایت از برخی تلاش‌ها و حمایت بعضی نمایندگان مجلس برای ماندگاری صالحی‌امیری در هر دو ارگان به گوش رسیده که به خاطر شایعه بودن نمی‌توان استناد رسمی به آن داشت. در واقع باید اشاره کنیم با توجه به اینکه قانون برای همه باید یکسان باشد بعید به نظر می‌رسد که نهادهای نظارتی برای صالحی‌امیری استثنا قائل شوند و او طبق قانون باید از سمت خود در شهرداری استعفا بدهد در غیر این صورت تخلف قانونی آشکار رخ داده است.

 چرا دوشغل همزمان؟ با اطلاعاتی که در این گزارش به آن اشاره شد،‌ سوالات بسیار مهمی در ذهن به وجود می‌آید که محمدعلی نجفی شهردار تهران باید به آن پاسخ بدهد! اینکه چطور چهار روز بعد از ثبت‌نام رضا صالحی‌امیری برای ریاست کمیته ملی المپیک، این مدیر را به عنوان رئیس هیات مدیره سازمان ورزش شهرداری تهران آن هم با حفظ سمت منصوب کرد؟ شهردار تهران روز چهارشنبه 22 آذرماه 1396 در مصاحبه با برنامه تلویزیونی تهران 20 به صراحت  در پاسخ به این سوال که «رضا صالحی‌امیری، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران می‌تواند در کمیته ملی المپیک مسئولیت بگیرد؟!» گفته بود: «من با انصاری معاون رئیس‌جمهور صحبت کردم و ایشان اعلام کرد از نظر ما به طور قطع شغل محسوب می‌شود. با این شرایط صالحی‌امیری نمی‌تواند دو شغل داشته باشد و اگر به کمیته برود باید از شهرداری جدا شود که البته به نظر من ترجیح می‌دهد در شهرداری بماند.»

تصمیم‌گیری برای ورزش شهرداری درست است که پیش‌بینی آقای شهردار با حضور قطعی صالحی‌امیری در کمیته ملی المپیک اشتباه از آب درآمد،‌ اما  چطور زمانی که برای مسئولان شهرداری رسما معلوم شده بود که قائم‌مقام این نهاد، کمیته ملی المپیک را انتخاب کرده،‌ ‌او را به عنوان رئیس هیات‌مدیره سازمان ورزش شهرداری انتخاب کردند تا رئیس جدید سازمان ورزش (این سازمان مردمی) توسط او انتخاب شود؟ صالحی‌امیری که تکلیف خود برای نماندن در شهرداری را برای تمام رسانه‌ها و مردم و مسئولان روشن کرده بود،‌ پس چرا باید با حفظ سمت قائم‌مقامی و معاونت فرهنگی اجتماعی ریاست هیات‌مدیره سازمان ورزش شهرداری را هم در اختیار بگیرد؟ این انتصاب آیا ارتباطی به برنامه‌های صالحی‌امیری برای ریاست در کمیته ملی المپیک و داشتن قابلیت تصمیم‌گیری برای امکانات شهرداری تهران در مدت زمان ریاست در  کمیته ملی المپیک دارد یا خیر؟ آیا این انتصاب با علم به اینکه صالحی‌امیری در شهرداری ماندگار نیست بوده تا او بتواند رئیس سازمان ورزش را خودش انتخاب کند؟ آیا قرار است اتفاقاتی رخ بدهد که صالحی‌امیری هم در شهرداری مسئولیت داشته باشد و هم در کمیته ملی المپیک؟ بدون تردید بی‌توجهی اعضای شورای شهر تهران به این فعل و انفعال‌های مشکوک، مورد رضایت مردم و رسانه‌ها نیست. اعضای شورای شهر برای احترام گذاشتن به اعتماد مردم، این وظیفه را داشتند که جلوی انتصاب‌‌ها و فعل و انفعال‌های مشکوک در شهرداری را بگیرند! آن هم درباره فردی که به زودی باید از سمت خود طبق قانون استعفا بدهد!