آیا ترکیه در حمله به عفرین به اهدافش می‌رسد؟

ترکیه از سال 2013 و زمانی كه وضعیت سوريه رو به بحران نهاد، شروع به برنامه‌ریزی و پیشبرد اهداف خود به واسطه نیروی نظامی و طرفداران به قول خودش میانه‌رو مانند جبهه‌النصره، احرارالشام و... کرد. ترکیه از همان اوایل مخالف سرسخت بشار اسد بود و اعتقاد داشت كه باید به هر نحوی شده، از قدرت کناره گیری کند، اما بعدا به خاطر شکست اپوزیسیون سوریه و همراهی نکردن روسیه و ایران در این موضوع با آن، از این موضع کناره‌گیری کرد و به یکی از مخالفان سرسخت یگان‌های مدافع خلق ‌(YPG) كه یکی از گروه‌های مورد اعتماد آمریکا و روسيه در جنگ علیه داعش بود، تبدیل شد. ترکیه در این نوع موضع، چند هدف داشت كه عبارتند از 1- جلوگیری کردن از تشکیل یک منطقه فدارل در شمال سوریه كه ترکیه آن را ضد منافع و امنیت خود می‌دانست و در این زمینه یگان‌های مدافع خلق را شاخه‌ای از پ‌ک‌ک می‌دانست، 2- راه بازشدن تروریست‌های جبهه‌النصره، احرارالشام و داعش به داخل مرزهای ترکیه برای کمک و تبادل‌های بیشتر نظامی و اقتصادی، 3-تحت سلطه داشتن بخشی از خاک سوریه و داشتن قدرت چانه‌زنی بیشتر در کنفرانس‌های آستانه در قزاقستان و سوچی در روسيه.
با توجه به شکست‌های پی‌در‌پی اپوزیسیون مورد حمایت ترکیه و همراهی نکردن آمریکا و روسیه با سیاست‌های مورد نظرش، برنامه‌های ترکیه یکی پس از دیگری به شکست منتهی می‌شد. بنابراین ترکیه سعی می‌کند به نوعی این شکست‌ها را جبران کند تا با توجه به هزینه‌ای كه در سوریه کرده است، به نوعی از توازن سیاسی و نظامی در این کشور آشوب‌زده دور نماند كه در این راستا روز جمعه، 29 دی شروع به بمباران مواضع (YPG) و شهر کردنشین عفرین کرده است. در حالی ترکيه اعلام کرده بود كه روسیه و آمریکا موافق حمله ترکیه به عفرین هستند كه وزرای امور خارجه آمریکا و انگلیس این حمله را محکوم و بیان کردند كه به امنیت و ثبات سوريه کمک نخواهد کرد.
ترکیه در حالی با نیت شکست تروریست‌ها به عفرین حمله می‌کند كه یگان‌های مدافع خلق كه به تازگي هم به نام نیروهای سوريه دموکراتیک نام برده ‌می‌شوند، یکی از نیروهای مورد حمایت آمریکا علیه داعش بوده و تا کنون مناطق مختلفی از جمله کوبانی، عفرین، تل‌ابیض، رقه و قسمتی از دیرالزور را از اشغال داعش پاک کرده‌اند و آزادی کوبانی از چنگ داعش، به نمادی از شهامت، استقامت و شجاعت آن‌ها از منظر جهانیان تبدیل شد. حال ترکیه با توجه به شکست‌های قبلی‌اش، دو راه بیشتر پیش ‌رو ندارد، یکی اینكه یا خواهد توانست عفرین را اشغال و نیروهای خودش را در آنجا مستقر کند كه با توجه به اینكه آمریکا و روسيه با آن مخالف هستند و حقوق بین‌الملل آن را نقض قوانین سازمان ملل می‌داند، دوام زیادی نمی‌آورد و باید هرچه سریع‌تر آنجا را خالی کند. دوم اینكه با توجه به مقاومت سرسختانه کردهای سوری و یگان های مدافع خلق، ترکیه دوباره متحمل شکستی دیگر شود كه در این صورت، اردوغان هم وجهه بین‌المللی و هم وجهه داخلی‌اش را از دست خواهد داد و باید منتظر عواقب این شکست‌های پی‌در‌پی بماند.