احمدی‌نژاد رجل سیاسی نبود!

محمود احمدی‌نژاد این روزها چنان حرف می‌زند که گویی مردم از یاد برده‌اند که در دوران ریاست‌جمهوری او چه اتفاقاتی افتاده است. در زمان برگزاری انتخابات مجلس نهم، عموم کاندیداهای اصلاح‌طلبی که با دولت وی همسو نبودند، از سوی هیات‌های اجرایی که زیرمجموعه دولت بودند، تایید صلاحیت نشدند و اصلا کارشان به شورای نگهبان نرسید که شورای نگهبان بخواهد صلاحیت آنها را بررسی کند. ضمن اینکه شورای نگهبان برخی از همان افراد را برگرداند. درواقع طی انتخابات‌ شورای شهر و روستا و مجلس که در دولت احمدی‌نژاد برگزار شد، خیلی از عدم تایید صلاحیت‌ها در هیات‌های اجرایی اتفاق افتاد درحالی که احمدی‌نژاد در آن زمان هیچ نگفت. ظاهرا الان خواب دیده و یادش افتاده که مفهومی تحت این عنوان هم وجود داشته و می‌توانسته از آن حرف بزند! کارنامه احمدی‌نژاد در این زمینه سیاه‌تر از آن است که بخواهد راجع به این موضوع سخنی بر زبان براند و ادعایی داشته باشد. درواقع منش و موجودیت احمدی‌نژاد به این حرف‌ها نمی‌خورد. اما سوال این است که چرا این حرف‌ها را می‌زند و دنبال چیست که این روزها در قامت یک اپوزیسیون ظاهر شده است؟ چرا به این سمت و سو رفته و چه هدفی دارد؟ احمدی‌نژاد این روزها نه از پایگاه اجتماعی برخوردار است و نه جای برجسته‌ای در درون حاکمیت دارد. احمدی‌نژاد تنها شده و کارش به جایی رسیده که همفکران سابقش هم از او اعلام برائت می‌کنند. کسانی که در مقطعی طرفدار سینه‌چاک احمدی‌نژاد بودند، حالا از او دوری می‌جویند و این نشان می‌دهد که بیشتر و بیشتر منزوی می‌شود. حمایت‌هایی که از او می‌شد، برداشته شده و از طرف دیگر در میان عامه مردم هم جایگاه و پایگاه ندارد. احمدی‌نژاد این حرف‌ها را می‌زند چون احساس می‌کند با طرح این موضوعات می‌تواند برای خود طرفدارانی دست و پا کند. غافل از اینکه بیشتر خود را تبدیل به موضوعی برای طنزپردازی کرده است. شگردهای او طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته حاصلی برایش نداشته و تنها می‌خواهد خود را به اپوزیسیون نظام تبدیل کند تا از این طریق مورد توجه بخش‌هایی از اپوزیسیون قرار گیرد اما در این زمینه هم شکست خورده است. او درک درستی از تحولات کشور، نظام جمهوری اسلامی و پایگاه اجتماعی خود ندارد و به همین دلیل در قامت یک اپوزیسیون ظاهر شده است.
ادامه صفحه 2