هم زیارت، هم سیاحت

پدر می گوید:« این روزها در سفرهای شمال دیگر هیچ چیز مانند گذشته نیست.» آهی می کشد و انگار که در ذهنش خاطرات کودکی و جوانی اش از سفر های شمال را مرور کرده باشد ادامه می دهد:« آن زمان ها شمال به معنی هوای شرجی و نسیم دلنوازی بود که از دریا به سمت مان می وزید. دریایی که در نهایت تمیزی آن قدر آبی بود که گاهی رنگ از آسمان می گرفت و بیشتر از آن جلوه گری می کرد. آن روزها هر جا که پهنه آبی را می دیدی می توانستی پا به دریا بگذاری و یک دل سیر آبتنی و موج بازی کنی. اصلا رفتن به شمال به معنی همین آب بازی و موج بازی بود و بس. تفریحاتی که خدا رایگان برای بندگانش گذاشته بود. با کمک هر وسیله ای که می شد ساحل را می کندیم و دوستان مان را در آن جا می خواباندیم و بعد رویشان ماسه می ریختیم و تا می توانستیم و فیلم دوربین ها اجازه می داد عکس یادگاری می گرفتیم و خوش بودیم. انگار زمان در کنار آب، خوابش می برد و ساعت ها بی آن که از لذت موج بازی و آبتنی دلزده بشویم به تفریح می پرداختیم. اما حالا داستان شمال هم فرق کرده است. تا پایت را دم ساحل می گذاری انواع وسایل آبی و بادی از جت اسکی بگیر تا پاراسل و شاتل می بینی که آدم را وسوسه می کنند سوارشان بشود. بازی هایی که واقعا هیجان انگیزند اما به همان میزان گران. اگر تا قبل از این تفریحات ، تنها خرج رفتن لب دریا خرید تیوب و یکی دو تا نوشیدنی خنک بود، حالا باید برای دقیقه دقیقه خوش گذرانی لب ساحل پول خرج کنی. حالا دیگر لب دریا هم برای اعیان است و بهتر است از شمال رفتن منصرف شویم.» در مطلب امروز دخل و خرج پیشنهاد هیجان انگیزی برای تان داریم و شما بدون آن که از وسایل خاصی برای لذت بردن و به دست آوردن تجربیات جدید کمک بگیرید و هزینه هنگفتی بپردازید، با دست خالی در طبیعت نه چندان وحشی به خلق خاطره خواهید پرداخت. روستا گردی یکی از طبیعت گردی هایی است که برای غیر حرفه ای ها یا آن هایی که دوست دارند برای اولین بار این نوع از گشت و گذار را تجربه کنند بسیار مناسب است.
روستای زیارت اولین چیزی که از روستای زیارت ذهن آدم را به خود مشغول می کند، نام روستاست. بیشتر افراد فکر می کنند در روستا بقعه امام زاده ای قرار دارد و به دلیل کثرت زائرانش نام روستا را «زیارت» گذاشته اند. جالب این جاست که وجود همزمان چهار امام زاده در جای جای روستا را نیز دلیلی بر درست بودن نظرشان می دانند و بر آن پافشاری می کنند. اما واقعیت این است که نام این روستا از زمان های بسیار دور «زیارت» بوده است. بر اساس اسناد تاریخی به جا مانده از شهر سوخته در میان دره ها و کوه های سر سبز و پوشیده از درخت گرگان راهی به سمت فلات مرکزی ایران وجود داشته است. این راه به دلیل قرار گرفتن در طبیعت بکر آن روزگار گرگان، مورد توجه بوداییان خاور دور بوده و آنان این منطقه را برای انجام عبادت های آیینی خود انتخاب می کرده اند. اما فارغ از این روایت وسوسه انگیز باستانی، روستای زیارت قرن بیست و یکم چه جاذبه هایی دارد که همچنان به عنوان یکی از مقاصد گردشگری طبیعت گرا انتخاب می شود؟ برای آشنایی با تمام شگفتانه های زیارت ادامه مطلب را از دست ندهید. روستای زیارت از توابع گرگان و در استان گلستان واقع شده است. استان گلستانی که برای ما مشهدی ها تنها بخشی از مسیرمان برای رسیدن به شمال است. به شما پیشنهاد می کنم اگر این بار پا در جاده شمال گذاشتید، گرگان را تنها از کمربندی اش نظاره نکنید و وارد خیابان های شهر شوید و به آثار باستانی و مکان های دیدنی آن حتما سری بزنید. در گرگان، دو پارک واقعا جنگلی وجود دارد. پارک هایی که بر قامت کوه بالا رفته اند و علاوه بر خلق زیبایی ها، اکسیژن خالصی به ریه های سرب زده تان هدیه می کنند. پارک النگدره و ناهار خوران در واقع بخش های باقی مانده از جنگل های وسیع هیرکانی است که قدمتی به اندازه دوران ژوراسیک دارند. درختان تنومند و قد افراشته این جنگل ها که با قدرتی خارق العاده ریشه در سنگ ها دوانیده اند، زنده ترین گواه این ادعا هستند. روستای زیارت در پسِ جاده پر پیچ و خم یکی از این جنگل ها یعنی ناهار خوران قرار گرفته و انتظار زائران خویش را می کشد. در گرگان تابلوهای جنگل ناهار خوران و روستای زیارت به وفور دیده می شود و تقریبا بدون این که نیاز به گرفتن نشانی داشته باشید، به راحتی مسیرتان را پیدا می کنید. جنگل ناهار خوران با درختان انبوه در ارتفاعات گرگان هوایی به مراتب خنک تر از شهر دارد و آن قدر زیبا و با صفاست که حتی ممکن است شما را وسوسه کند تا قید زیارت رفتن را بزنید و در آن جا اتراق کنید. در میان جنگل رودخانه ها، چشمه ها و آبشارهای زیبایی وجود دارد که وظیفه ای جز خلق رویاگونه خاطرات برای بازدید کنندگان شان ندارند. شاید تنها دو مسئله کمی دلهره آور در ناهار خوران وجود داشته باشد؛ یکی مربوط به جاده جنگلی با پیچ های تند و شیب تقریبا بالاست که به واسطه عبور بی مهابای نیسان های آبی خطرناک تر هم می شود و دیگری مربوط به موجودات مارمولک مانندی است که مانند برگ از درختان به پایین سقوط می کنند و گاهی دیده شده است که دقیقا وسط بساط ناهار مسافران فرود آمده اند. این مارمولک های زیبای سبز رنگ انگار که آب و هوا حسابی به آن ها ساخته باشد، جثه ای تا سه برابر بزرگ تر از مارمولک های مشهدی خودمان دارند. از انبوه سبز جنگل ناهار خوران که بگذریم، به ابتدای روستای زیارت می رسیم. اگر شما هم مانند من خودتان را برای زیارت حجم عظیمی از نعمت های طبیعی آماده کرده باشید حتما در اولین رویارویی با زیارت توی ذوق تان خواهد خورد. در ابتدای روستا ساختمان سازی های زیادی شده است و چهره روستا بیشتر از آن که بی آلایش باشد، به زندگی تجملاتی و لوکس مایه دارها شبیه است. اما پیشنهاد می کنم این سازه های انسان های سودجو را مانند خاری در چشم تحمل کنید و به راه تان ادامه دهید تا کم کم که قامت خانه ها کوتاه تر و نمای شان به سنگ و گِل تبدیل می شود، چهره واقعی زیارت را ببینید و دل تان آرام بگیرد. دیدنی های روستا مطمئنا زمانی که پا به روستای سنتی زیارت می گذارید، نمی توانید برای لحظه ای حواس تان را بر یک نقطه متمرکز کنید. چشمان تان همزمان که به کوه های سر سبز می خورد رودخانه خروشان پایین روستا را هم زیر نظر می گیرد و دست های تان بی اختیار دیوار های با قدمت و تاریخی روستا را لمس می کند و شما از این زیبایی هماهنگ شده میان انسان و طبیعت شگفت زده خواهید شد. از مردمان روستا هم هر چه بگویم کم است. مردمانی با سنتی غنی و چهره ای گشاده که حتی اگر از آن ها درباره جاذبه های روستای شان چیزی نپرسید، خودشان با مهربانی به سراغ تان می آیند و بهترین آن ها از نظر خودشان را به شما معرفی می کنند. علاوه بر دادن نشانی، گاه توصیه های کاربردی در باره آن ها به شما می کنند. اکثر اهالی کوله های قرمز بر دوش دارند، شاید در نگاه اول این گونه تصور کنید که آن ها مبلغ صنایع دستی روستای شان هستند. اما در واقع «چمتاها» یا همان کوله پشتی خودمان برای روستاییان کوهنورد حکم ساک دستی را دارد. اهالی روستا صبحِ خروس خوان از ارتفاعات مشرف به روستا بالا می روند و نوبرانه های جنگلی ، وحشی و رایگانی را با خود به خانه می آورند. گلابی و آلوی جنگلی این روزها بیشتر در کوله آن ها یافت می شود. اما اگر در پاییز به زیارت آمدید با میوه ای عجیب و سیاه رنگ آشنا خواهید شد که تا به حال شبیه آن را ندیده و نچشیده اید.بسته به این که در چه فصلی به زیارت بیایید می توانید انواع میوه هایی چون ازگیل، توت فرنگی وحشی، آلو و گلابی جنگلی، کندوس، زرشک و ولیک را ببینید و صد البته نوش جان کنید. جاده ای که از ناهار خوران به روستای زیارت می رسد، تقریبا صاف و آسفالت است و دقیقا زمانی که به امام زاده صالح در وسط روستا می رسید جاده خاکی و سنگفرش می شود. امام زاده تقریبا مرکز خرید روستا هم هست و در  این مرکز صنایع دستی جاجیم بافی به فروش می رسد که می تواند روتختی، رو فرشی، کیف پول یا همان کوله های سنتی زیارت باشد. همچنین محصولات غذایی ارگانیک و خوشمزه چون انواع عسل کوهی، رب انار و آلو  در برخی ا زغرفه ها به فروش می رسد. خوشمزه ترین محصول غذایی زیارت پنیر مخصوص این روستاست که پیشنهاد می کنم حتما آن را بخرید و همراه با نان های سنتی این روستا دلی از عزا در بیاورید. صحن و سرای امام زاده بر خلاف دیگر مکان های روستا بسیار وسیع و مسطح است. اهالی ارادت خاصی به ایشان دارند بنابراین در هنگام تشرف به امام زاده رعایت شئون اسلامی ضمن حفظ حرمت ها ، احترام به عقاید اهالی نیز محسوب می شود. آبشار 2 قلو جاده درست بعد از امام زاده خاکی می شود و با آن که در امتداد دامنه کوه و پر پیچ و خم است اما خبری از سنگلاخ های لاستیک پاره کن نیست. به اصطلاح زیارتی ها جاده گرده نرم است و به راحتی می توان مسیر را طی کرد. تقریبا از امام زاده تا پای آبشار پنج کیلومتر رویایی پیش رو دارید. زیبا ترین منطقه جاده در  ارتفاعات باباطاهر است که چشم انداز بی نظیری از روستا را به مسافران هدیه می کند. دامنه کوه ها، مشرف به جاده منازل روستاییان است که در بیشتر حیاط های شان چندین راس اسب خوش اندام در حال یورتمه هستند. تلاقی سکون کوه ها و درختان با جنب و جوش و شیهه اسب ها حتی گاهی شما را وادار می کند که خودرو را نگه دارید  و غرق در فضای سحر انگیز روبه روی تان شوید. در ابتدای محوطه آبشار دو قلو پارکینگ خاکی وجود دارد که برای هر خودرو سه هزار تومان باید بپردازید. در همان نزدیکی پارکینگ آلاچیق های پوشیده شده با پشه بند نیز وجود دارد که می تواند مکان مناسبی برای استراحت و حتی شب مانی باشد. شب مانی در این جا به خاطر وجود سرویس بهداشتی و غذاخوری با سختی کمتری همراه خواهد بود. کرایه هر ساعت این آلاچیق ها سه هزار تومان و هزینه کرایه یک شب آن 20 هزار تومان است. سمت چپ پارکینگ بعد از گذر از یک پل چوبی زیبا، باید پیاده روی کوتاهی به طرف آبشارها داشته باشید. از آن جایی که قسمت هایی از مسیر را مانند پله تراشیده اند، طی این راه برای همه افراد با هر میزان توانایی راحت و لذت بخش خواهد بود. در مسیر کوتاه تا آبشار هر قدم که بر می دارید، جلوه زیبا و عظیم تری از طبیعت صخره ای به استقبال تان می آید. هوا همچنان در حال مطبوع شدن بیشتر وبیشتر است. نزدیکی آبشار لطافت هوا به اوج خود می رسد. ذرات پودری آب که از سقوط 15 متری رودخانه خاصه رود در فضا معلق شده اند به جسم بی جان هر موجودی جان می بخشند.  روی سنگ ها و تنه کهن سال درختان منطقه خزه روییده و به رویایی تر شدن فضا افزوده است. شکست نور خورشید در زیر آبشارها رنگین کمان هفت رنگی را پدید می آورد که سوژه عالی و منحصر به فردی برای عکاسی است. دو آبشار با فاصله حدود 20 متری از یکدیگر، از کوهی سنگی به ارتفاع حدود 20 متر به پایین سرازیر می شود. در محل ریزش این دو آبشار حوضچه طبیعی پدید آمده است که مکانی خوب برای آبتنی و شوخی های آبکی است. البته در برخی از فصول سال که میزان آب رودخانه خاصه رود کم می شود، تنها یکی از این آبشار ها همچنان جاری می ماند و دیگری خشک می شود. در نزدیکی آبشار مکانی برای اتراق و استراحت وجود دارد. خوردن غذاهای کبابی در منطقه تقریبا باب است و هر خانواده در کنار بساط شان منقل و زغال نیز به همراه دارند. غذا خوری ساده ای هم در نزدیکی های آبشار وجود دارد که با طبخ جوجه کباب زغالی از مسافران پذیرایی می کند. قیمت شش سیخ پر و پیمان جوجه کباب با نان و دوغ محلی حدود 40 هزار تومان است. آبگرم زیارت اگر شما برای زیارت گردی یک روز یا چند ساعت وقت گذاشته اید، باید بی تعارف بگویم که نیمی از عیش زیارت هم نصیب تان نخواهد شد. روستای زیارت با وجود مکان ها و جاذبه های بی بدیل طبیعی و تاریخی می تواند مقصد یک مسافرت چند روزه باشد. از جمله این جاذبه ها تنها چشمه آبگرم استان گلستان است. این چشمه که در نزدیکی امام زاده صالح و ضلع جنوب شرقی روستاست، به گفته اهالی دارای آبی شفا بخش است. در سطح آبگرم به راحتی می توانید چهار نقطه جوشش آب را مشاهده کنید که تقریبا به فاصله 10 تا 20 متری از هم قرار دارند. دمای آب حدود 38 درجه سانتی گراد است و شاید در این روزهای گرم صحبت از چشمه آبگرم و لذت قرار گرفتن در آن برای شما کمی کلافه کننده باشد اما با توجه به اعتدال رو به خنکی هوا در زیارت، آبگرم نه تنها آزار دهنده نیست که لذت بخش هم است. سرزمین آبشارها طبیعت اطراف روستا زیبایی های بی نظیری را در دل خود پنهان کرده است که به مسافران عجول نشان نمی دهد. بیشتر این جاذبه های کم نظیر در دل جنگل های هیرکانی مشرف به روستاست و برای رفتن به آن جا نیاز به کمک گرفتن از اهالی و حتی اجیر کردن راه بلد دارید. آبشار های منطقه تل انبار یکی از این شگفتانه هاست. دره تل انبار در واقع در همان مسیر باستانی گرگان به شاهرود قرار دارد که با وجود 53 آبشار پر آب، روح و جسم گردشگران را تازه می کند. از این دره رویایی که بگذریم، آبشار زیبای دیگری در شرق روستا قرار دارد که به «خال دره» معروف است. برای رفتن به خال دره ، نیازمند راه بلد هستید چرا که در جنگل های شرقی همه چیز شبیه هم است و درختان آن چنان در هم تنیده شده اند که در ارتفاعات هم چیزی از دره دیده نمی شود بنابراین احتمال گم شدن تان زیاد است.  زیبایی آبشار خال دره در مقایسه با جذابیت آبشار دو قلو و حتی آن 53 آبشار دره تل انبار نه تنها چیزی کم ندارد که واقعا غیر قابل وصف است. قرار گرفتن آبشار در فضای بکر جنگلی و دور از هیاهوی مسافران خودرو سوار و منقل به دست چیزی نیست که بتوان در بند واژه ها محدودش کرد. از آن جایی که مسیر رفتن به خال دره به دلیل مشکلات عبور و مرور برای همگان میسر نیست، این منطقه از دست خوردگی کمتری نسبت به دیگر جاذبه های زیارت برخوردار است. خبر خوش دیگر درباره خال دره این است که شما می توانید در طول مسیر از مواهب خوشمزه الهی به صورت رایگان حسابی مستفیض بشوید. امام زاده های زیارت وجود چهار امام زاده در روستا، روح معنوی بی آلایشی را به طبیعت چشم نواز روستا بخشیده است. از بقعه امام زاده صالح برایتان گفتم. بقعه امام زاده عبدا... از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) نیز در کنار رودخانه همیشه جاری پایین روستا قرار دارد. داخل بقعه چند تخته چوب قدیمی به چشم می خورد که به گفته اهالی باقی مانده های بنای اولیه این بقعه است که به دلیل سیل و خروش رودخانه در چندین سال پیش خراب شده است. امام زاده علی بن موسی بن جعفر مشهور به عظیم حسینی نیز از دیگر امام زاده هایی است که در این خطه زیبا دفن شده است. بقعه این امام زاده به دلیل قرار گرفتن در فضای جنگلی و ارتفاعات در واقع جان پناه کوهنوردان و در راه ماندگان است. مقبره بابا قنبر سر نیز در یک کیلومتری جنوب شرقی روستا با علامت تک درخت بلوط هزار ساله یکی دیگر از اماکن مذهبی و زیارتی روستاست که روح معنوی حاکم بر روستا را صد چندان می کند. اقامت در زیارت روستای زیارت به دلیل جاذبه های فراوان و نزدیکی اش با گرگان دارای امکانات رفاهی خوب و متنوعی برای گردشگران است. اقامت در این روستای پشت کوهی بسیار آسان و متنوع است. شاید زیارت تنها روستایی باشد که برای اقامت گردشگرانش یک هتل دارد. اتاق های هتل که خوشبختانه امکان طبخ غذا را هم دارند بسته به تعداد تخت ها و افراد پذیرش شده از 150 هزار تومان تا 296 هزار تومان رزرو می شود. علاوه بر این هتل چهار طبقه، امکان اقامت در داخل روستا و در خانه های بوم گردی نیز فراهم آمده است. بوم گردی نوع جدیدی از اقامت است که چند سالی است با افزایش سفرهای ماجراجویانه و تغییر نگرش گردشگران باب شده است. در اقامت بوم گردی افراد با قرار گرفتن در محل زندگی سنتی اهالی یک منطقه، ضمن خوش گذرانی و بازدید از جاذبه های تاریخی و طبیعی با آداب و رسوم و حتی غذاهای محلی به عنوان میراث فرهنگی منطقه آشنا خواهند شد. اقامت در اقامتگاه های بوم گردی بسته به میزان برنامه ها و امکاناتی که میزبان در اختیار مسافر قرار می دهد متغیر است. در روستای زیارت یک اقامت حدود 24 ساعته در خانه های بوم گردی 150 تا 250 هزار تومان هزینه دارد. روستاییان نیز برای اقامت بوم گردی آستین همت بالا زده اند و به صورت مستقل و البته ارزان تر خانه های شان را اجاره می دهند. علاوه بر این ها در بیشتر نقاط روستا به ویژه نزدیک آبشار دو قلو و بقعه های امام زادگان امکان کمپ و چادر زدن وجود دارد.