بازی احمدی نژاد کامل شد

احسان اقبال سعید‪-‬ روز دوم ثبت نام از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری یک چهره ویژه داشت؛ محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ایران با حضور در وزارت کشور ثبت نام کرد. حضوری که گمان می‌رفت برای همراهی حمید بقایی یار بهاری‌اش باشد، اما خود احمدی‌نژاد هم علاوه بر بقایی نام‌نویسی کرد. این حرکت پازل انتخاباتی تیم احمدی‌نژاد را تکمیل کرد. این جریان که پس از سال‌ها کار امنیتی و اجرایی مناسبات حاکم بر ساختار سیاسی را می‌شناختند بهتر از هر کسی می‌دانستند حمید بقایی در شرایط عادی شانسی برای عبور از فیلتر شورای نگهبان ندارد، به همین دلیل برنامه انتخاباتی چندوجهی و زیرکانه‌ای را طراحی کردند. مشخصا نامزد اصلی این جریان از ابتدا محمود احمدی نژاد بود اما صحبت‌های مقام معظم رهبری در نهی احمدی‌نژاد از ورود به انتخابات عملا این جریان را دچار غافلگیری کرد. برای در امان ماندن از حملات و انتقادات مشابه آن‌چه در خانه نشینی 11 روزه رخ داده بود این جریان استراتژی تمکین و انتظار را پیش کشید. اعلام نامزدی بقایی، کسی که سابقه بازداشت طولانی مدت را در کارنامه داشت و از ابتدا هم ردای ریاست جمهوری بر تنش بسیار گشاد به نظر می‌آمد جریان احمدی‌نژاد را از حاشیه به متن رسانه‌ها آورد، اما این حضور کم رمق و ناباورتر از آن چیزی بود که سیل هجمه و انتقاد را روانه احمدی نژاد و یارانش کند. ثبت نام احمدی نژاد دارای ابعاد گوناگونی است. اول این‌که او با اتهام عدم تمکین به نهی رهبر معظم انقلاب مواجه خواهد شد و در سخنان پس از ثبت نامش سخنان مقام معظم رهبری را توصیه و نه نهی صریح خواند. احمدی‌نژاد در همین سخنان پس از ثبت نام اعلام کرد برنامه‌ای برای انتخابات ندارد و صرفا برای حمایت از بقایی ثبت‌نام کرده است. اما به‌راستی ثبت نام احمدی‌نژاد قرار است دقیقا چه کمکی به بقایی کند؟ به نظر می‌آید احمدی‌نژاد از ثبت‌نام توامان با بقایی اهداف چندگانه‌ای دارد. اول اینکه رهبر معظم انقلاب همواره بر حضور همه طیف‌ها در انتخابات تاکید داشته‌اند. شاهد مثال سال 84 که در حکمی از شورای نگهبان تایید صلاحیت معین و مهرعلیزاده را خواستند تا همه سلایق سیاسی در انتخابات حضور داشته باشند و انتخابات پرشورتر برگزار شود. احمدی‌نژاد و یارانش احتمالا به این می‌اندیشند با استفاده از این امکان از میان احمدی‌نژاد و بقایی یکی مجوز لازم برای حضور در فهرست نامزدهای نهایی را پیدا خواهد کرد و طبیعتا نسخه اصلی احمدی‌نژاد بر کپی دست چندم بقایی ارجح خواهد بود. آمدن احمدی‌نژاد شورای نگهبان و اصولگرایان را هم در تنگنای عجیبی قرار خواهد داد. شورای نگهبان بر دوراهی بزرگ رد یا تایید صلاحیت او قرار خواهد گرفت. اگر بنا بر رد صلاحیت باشد، اعلام این عدم صلاحیت برای شخصی که هنوز چهار سال کامل از ریاست جمهوری‌اش سپری نشده و دبیر همین شورای نگهبان خواستار درج نامه‌اش به جورج بوش در کتب درسی شده بود کم‌هزینه نخواهد بود. اگر بنابر تایید صلاحیت باشد باید تمام خیره‌سری‌های او را نادیده بگیرند و خطر بازگشت کابوسی که گمان می‌کردند تمام شده را به جان بخرند. اما برای اصول‌گرایان موضوع از این هم پیچیده‌تر است. اگر احمدی‌نژاد تایید صلاحیت شود احتمالا آرای محرومان و حاشیه‌نشینانی که اصول‌گرایان برای پر کردن تفاضل رای روحانی و رئیسی روی آن حساب ویژه باز کرده بودند را جلب خواهد کرد. در این رئیسی یا هر نامزد دیگر جریان اصول‌گرایی تنها می‌تواند به سبد رای تشکیلاتی و ناب این جریان امیدوار باشد. سبدی که از مجموع آرا جلیلی و ولایتی در سال 92 فراتر نخواهد رفت. در آن شرایط رئیسی نهایتا روی رای پنج تا شش ملیونی باید حساب کند و این می‌تواند تمام نقشه‌های اصولگرایان در قالب جمنا و .... برای عبور از میراث احمدی‌نژاد را نقش بر آب کند. احمدی‌نژاد هم در صورت کسب مجوزهای لازم و حضور در رقابت نهایی احتمالا حسابی روی آرای اصول‌گرایی باز نخواهد کرد و تمرکزش را بر آرا فرودستان و همین‌طور برخی طبقات منفعل سیاسی که احتمالا خیره‌سری و برخی رفتارهای گریز از مرکزهای او را می‌پسندند، قرار خواهد داد. مصیبت بزرگ برای اصول‌گرایان می‌تواند دو مرحله‌ای شدن انتخابات بین روحانی و احمدی نژاد باشد، جایی که نه می‌توانند با حجم تخریبی که از روحانی صورت داده‌اند و همین‌طور حضور تمام قد اصلاح‌طلبان کنار روحانی به سمت او بروند و نه می‌خواهند چون هشت سال پس از انتخابات 84 ذیل احمدی‌نژاد تعریف شوند. به‌ هرحال احمدی‌نژاد بازی زیرکانه‌ای را آغاز کرده و اکنون توپ در زمین نهادهای نظارتی و بالاتر است و باید دید چه تصمیمی درباره نامزدی احمدی‌نژاد خواهند گرفت.