پایین بودن امنیت سایبری کشور

جواد دادگر*- بررسی تهدیدهای موجود در فضای مجازی موضوعی است که امروز با وجود گسترش هرچه بیشتر زندگی در موقعیت‌های سیستم سایبری در جهان و همچنین کشور نمی‌توان به سادگی از آن گذر کرد و باید این نکته مهم را مورد توجه قرار داد که حفظ امنیت فضای سایبری به همان میزان که حفظ امنیت در دنیای واقعی اهمیت دارد باید مورد توجه قرار گیرد‌.
پیرامون حفظ و گسترش امنیت باید بیش از هر نکته دیگری به شناسایی تهدیدها و خطرهای موجود در فضای سایبری توجه و بر اساس آن آگاهی کاربران عادی و شرکت‌ها و ادارات را نسبت به موضوع بالا برد‌. بخش گسترده‌ای از آسیب‌های وارده بر سیستم سایبری کشور پیرامون مسائل مربوط به کلاهبرداری و فیشینگ است‌. یکی از مشکل‌سازترین عناصر امنیت سایبری سرعت و تداوم طبیعت در حال تحول ریسک‌های امنیتی است‌. یک رویکرد قدیمی برای تمرکز بیشترین منابع روی ضروری‌ترین اجزای سیستم و محافظت آنها در مقابل بزرگ‌ترین تهدیدات شناخته شده وجود داشته که مستلزم رها کردن برخی از اجزای سیستم کم‌اهمیت‌تر و برخی ریسک‌های کم‌خطرتر شده است‌. در همین راستا تمرکز روی افزایش آگاهی و بالا بردن دانش کاربران عمومی و همچنین کاربران خاص اهمیت ویژه‌ای دارد‌.
از همین رو این موضوع را باید در دو گروه کاربران عمومی و کاربران خاص مورد بررسی قرار داد‌. کاربران عمومی با کسب حد معمولی از دانش و آگاهی این امکان را خواهند داشت که از حمله‌های سایبری از جمله هک شدن اطلاعات شخصی و حساب‌های بانکی در امان باشند‌. پیرامون کسب این میزان از آگاهی نسبت به مسائل کافی است تا بخشی از امور امنیتی ساده را مورد توجه قرار داد و به نکات توصیه شده توجه کرد‌. برای مثال با توجه به «ای نماد» در سایت‌ها و همچنین اطمینان از هویت رسمی سایت حجم قابل توجهی از حملات را کاهش دهند‌. گروه دوم اما مربوط به شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی است‌. این گروه برای حفظ امنیت خود باید به طور قطع توجه جدی به تشکیل کارگروهی پیرامون مدیریت بخش امنیت سایبری داشته باشند‌. بهره‌مندی از متخصصان امنیت اطلاعات منجر به بررسی و مدیریت امور سایبری و امنیتی آنها در همه امور خواهد شد و به طور قطع حجم قابل توجهی از آسیب‌ها کاهش پیدا خواهد کرد‌. نکته قابل توجه و نگران‌کننده اما در کشور ما پایین بودن امنیت سایبری به طور عمومی و بالا بودن میزان آسیب‌پذیری است‌. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که ایران تقریبا در گروه 10 کشوری است که امنیت سایبری بسیار پایینی دارد‌. یکی از دلایل این موضوع اما آن است که بنا به دلایل مختلف مخصوصا روابط بین‌المللی امکان تجهیز تکنولوژی‌های سایبری به سیستم امنیتی فراهم نیست‌.
متاسفانه پشتیبانی کافی و لازم وجود ندارد و از آنجا که توان خرید و استفاده از امکانات به‌روزکننده فراهم نیست سیستم‌های سایبری کشور به‌‌روزرسانی نمی‌شوند‌. در این بین اما باید به نوپا و جوان بودن سیستم امنیت سایبری در ایران نیز توجه کرد‌. همین روند خود منجر به شکل‌گیری خلا و کاستی‌های قابل توجهی در حوزه امنیت سایبری کشور می‌شود‌.
* کارشناس امنیت سایبری