دولت مشکلات صنعت را کنترل نمی‌کند

مرسل صدیق* - آخرین اظهارنظر و آمار اتاق بازرگانی حاکی از آن است که متاسفانه در یک سال گذشته، از سال 96 تا امروز با کاهش تولید در 13 رده تولیدی مختلف مواجه بوده‌ایم‌. این موضوع به خودی خود زنگ خطری قابل توجه در حوزه صنایع کوچک و متوسط کشور است که باید به آن توجه کرد در حالی که بر اساس تجربیات گذشته تا امروز راهکارهای مناسب را برای بهبود این شرایط فراهم کرد‌.
صنایع مختلف تحولات گوناگونی را در طول حیات خود تجربه می‌کنند و بر اساس نوساناتی که با آن مواجه می‌شوند باید امکان تجربه بحران‌های مختلف را داشته باشند‌. این مسائل بر اساس تقاضای بازار و ظرفیت‌سازی‌های مختلف که طی دوران حیات آن صنعت انجام شده پیش می‌رود‌. گاهی گذر زمان و تغییر سلیقه یا خواست بازار منجر به کاهش تقاضا و در نتیجه کاهش تولید خواهد شد‌.
برای مثال ایجاد چالش‌ها و نوسانات اقتصادی منجر به کاهش روند ساختمان‌سازی شده که در پی آن با کاهش تولید صنایع وابسته به آن از قبیل شیرآلات، آسانسور و چنین مسائلی روبه‌رو می‌شویم‌. گاهی نیز کاهش کیفیت تولید منجر به کاهش تقاضا می‌شود و این روند در ادامه تولید را با آسیب‌هایی جدی مواجه می‌کند‌. عدم عرضه سالم کالا موضوعی مهم و قابل توجه است که تولیدکنندگان خود باید نسبت به آن توجه کافی داشته باشند‌.
نقش دولت در ایجاد مصائب و مشکلات تولید اما خود موضوعی است که باید با حساسیت و انصاف کافی نسبت به آن برخورد کرد به این معنا که اگر بپذیریم دولت در همه سطوح مشکلات داخلی صنایع مقصر است بر اساس واقعیت نیست‌. بخشی از مشکلات داخلی صنایع کشور حاصل مسائل در روابط بین‌الملل است که حواشی دیگری را به بار آورده است که در این رهگذر اما دولت نقش انکارناپذیری در عدم کنترل و مدیریت مشکلات تولید دارد‌. دولت مدتی است که با بی‌توجهی به قوانین و مقررات وضع شده و عدم اجرای آنها در سطوح بالا آسیب‌هایی را رقم زده است که می‌توانست با توجه بیشتر و متعهد بودن نسبت به قوانین روند رشد آسیب‌ها را متوقف یا حتی کنترل کند‌.


وزارتخانه‌های مرتبط با اقتصاد و صنعت وظایف و مسوولیت‌های خود را آن‌طور که باید و شاید انجام نداده‌اند‌. مسوولان دولتی با همکاری و همفکری بخش خصوصی موظف به وضع قوانین و شرایطی هستند که بر اساس آن مشکلات گذشته را حل کنند‌. شرایط در حال حاضر به‌گونه‌ای است که سرمایه‌گذاری‌های جدید امکان تولد کمتری دارند اما نباید صنایع متولدشده در گذشته را به حال خود رها کرد و در مسیر حمایت از آنها قدم برنداشت‌.
واضح است که دولت با تزریق سرمایه در گردش به روند تولید، امکان حمایت تولید‌‌کنندگان را فراهم می‌کند اما متاسفانه بانک‌ها به عنوان مجریان این موضوع در شرایط بحرانی نه‌تنها دوشادوش تولیدکننده قرار نمی‌گیرند بلکه تلاش می‌کنند بهترین راهکار برای سود بیشتر خود را به کار بندند‌. دامن زدن به مشکلات تولید کشور نه‌تنها راه به جایی نمی‌برد بلکه معضلات را در سطوح مختلف بیشتر از گذشته می‌کند‌.
*کارآفرین