احسان اقبال سعید تورقوزآباد یا قوز بالا قوزی به‌نام نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم تل‌آویو بازهم با ادوات و وسایل راهی سازمان ملل شد و ادعاهای عجیبی را مطرح کرد و مدعی شد برنامه هسته‌ای ایران به شکل نهانی در جایی به‌نام تورقوزآباد ادامه دارد.! انگار عادت به اجرای نمایش در پشت تریبون سازمان ملل برای نتانیاهو به یک شیوه و برند تبدیل شده است. البته پس از نگاه‌های مزاح‌آمیز اولیه اگر جدی‌تر به مساله نگاه کنیم حکایت از آن دارد که نتانیاهو در نظر دارد با توسل به هر ترفند و امکانی فتیله بحران روانی در مورد ایران را بالا ببرد و نگذارد التهاب قدری کمتر شود. احتمالا اراده‌ای در رقبا یا دشمنان منطقه‌ای ایران وجود دارد که بحران و تنش اقلا در سطح روانی و رسانه‌ای همیشه بالا و داغ بماند تا بتوانند با استفاده از ترسیم فضای بحرانی ساختگی اهداف خود را دنبال کنند و روزی با ماژیک و ترسیم و بمب و روزی هم با توسل به تورقوزآباد و ادعای طرح ایران برای ترور سفیر عربستان در ایالات متحده برنامه خود را پیش می‌برند.
نکته مهم دیگری که ادعاهای نتانیاهو در سازمام ملل بار دیگر به رخ کشید این است که پیچ اصلی بحران میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده در خاورمیانه موضوع رژیم حاکم بر تل‌آویو است. شاید امروز آشکارتر از همیشه این موضوع نمایان است که بهانه‌گیری ایالات متحده و بحران‌های مداوم ریشه در خواست نتانیاهو و اسلافش در سرزمین‌های اشغالی دارد. رژیم تل‌آویو به سبب خاستگاه تمدنی و درهم پیچیدگی منافع سرمایه‌داری و رسانه میان ایالات متحده و اسرائیل تامین خواست این طفل برای ایالات متحده در صدر قرار دارد و هر دوره بسته به تفکر و شان و فرهیختگی مرد اول کاخ سفید این دنبال کردن خواست تل‌‎آویو متفاوت است. ترامپ هم در سخنرانی خود در سازمان ملل تلویحا این پیام را به تهران منتقل کرد که نارضایتی و مشکل اساسی‌اش با ایران در سیاست منطقه‌ای و حضور پررنگ ایران در کشورهای منطقه خصوصا در مجاورت اسرائیل است. حالا یک‌بار دیگر وقتی سخنان مستدل رئیس جمهور روحانی افکار جهانیان آرام‌تر کرده بود و انضمام این نکته به پایبندی ایران به توافق بین‌المللی برجام و نقض عهد ایالات متحده؛ بار دیگر نتانیاهو با کلید واژه تورقوزآباد به میدان آمد تا فتیله را بالا بدهد و افکار عمومی را به کلید واژه بحران در ایران عادت دهد و البته ایران را در موضع دفاع و پاسخگویی قرار دهد. ظاهرا نکته اساسی این است که یک رژیم لوس که عادت کرده هر روز به بهانه‌ای کمک و امنیت از غربی‌ها دریافت کند و نوعی قوزبالاقوز گرفتاری‌های غربی‌ها در سیاست است برای مظلوم‌نمایی و درخواست اعانه سیاسی و امنیتی به تورقوزآباد متوسل شده است در حالی که نماد بارز قوزبالاقوز خود رژیم تل‌آویو است.