روزنامه اعتماد
1397/08/14
عبور از «فتنه تحريم»
در حالي كه شاهد برگزاري راهپيمايي پرشور 13 آبان امسال در سراسر كشور بوديم، واقعيت آن است كه اين مراسم نسبت به سال‌هاي گذشته تفاوت ويژه‌اي داشت. البته ما هر سال براساس رفتار امريكايي‌ها در قبال ملت ايران طي 3 دوره تاريخي نسبت به برگزاري راهپيمايي و گراميداشت اين روز اقدام مي‌كنيم اما آنچه در راهپيمايي امسال شاهد بوديم، از جهاتي متفاوت از سال‌هاي پيش بود. آنچنان كه مي‌دانيم، نخستين علت گراميداشت روز 13 آبان، به وقايع تاريخي سال 1343 بازمي‌گردد. زماني كه درپي اعتراض حضرتامام خميني به تصويب لايحه كاپيتولاسيون، شاه وقت دستور به پيگرد امام خميني(ره) داد و درنتيجه مردم در 13 آبان‌ماه همان سال اقدام به برگزاري تجمعي اعتراضي كردند؛ اتفاقي كه در سال‌هاي بعد نيز در همين روز تكرار شد. رويداد مهم ديگر شهادت تعدادي از دانش‌آموزان، جوانان و ديگر افراد جامعه در 13 آبان‌ماه سال 57 در اعتراض به اقدامات ناصحيح شاه بود و مناسبت سوم، نيز به بحث دانشجويان پيرو خط امام مربوط بود كه در سال 58 براساس خاطره تاريخي كه از كودتاي 32 از امريكايي‌ها داشتند و باتوجه به آنكه شاه از كشور فرار كرده بود، جوانان انقلابي كه نسبت به انجام كودتايي ديگر ازسوي امريكايي‌ها نگران بودند، ضمن گروگان گرفتن ديپلمات‌هاي امريكايي، خواستار بازگشت شاه به كشور شدند. امريكايي‌ها چنين نكردند اما دانشجويان در ادامه متوجه شدند كه اين افراد ديپلمات نبوده؛ بلكه چنانچه حضرت امام نيز به صراحت تاكيد فرمودند، جاسوس بودند. اين روند در روابط دو كشور تا همين سال‌هاي اخير نيز ادامه داشت تا اينكه در بحث هسته‌اي مجموعه نظام به اين نتيجه رسيد كه با امريكايي‌ها و البته ديگر قدرت‌هاي جهاني وارد مذاكره شود. درنهايت اين مهم، محقق شد و اتفاقفا تفاهم و توافق خوبي نيز تحت عنوان برجام حاصل آمد اما امريكايي‌ها با خروج ناگهاني، غيرقانوني و يكجانبه از اين توافق، به نوعي بار ديگر بر سياست‌هاي يك‌جانبه‌گرايي مدنظرشان تاكيد كرده و به‌زعم خود سعي در استيلاي دوچندان آنچه «هژموني امريكا بر جهان» مي‌خوانند، كردند. همزمان با اين تصميم، دولت امريكا كه به نظر مي‌رسد به عمد روز 13 آبان‌ماه را به عنوان تاريخ بازگشت تحريم‌ها انتخاب كرده است، با اين اقدام، ناخواسته بار ديگر حقانيت مردم ايران، مظلوميت نظام جمهوري اسلامي و سلطه‌گري سردمداران ايالات متحده را پيش چشم جامعه جهاني قرار دادند. مردم غيور ايران نيز با عزمي راسخ‌تر از هر سال، در راهپيمايي 13 آبان‌ماه شركت كرده و صداي خود را به مستاجران وزارت خارجه امريكا و كاخ سفيد رساندند و با اين تجمعات نشان دادند كه ايران هيچ‌گاه آغازگر خشونت و جنگ نبوده و حتي بحث قطع ارتباط سياسي ميان دو كشور ايران و امريكا نيز توسط كارتر، رييس‌جمهور اسبق ايالات متحده انجام گرفته است. در همين بحبوحه بود كه حضرت امام نيز تاكيد كرد اگر كارتر يك كار درست كرده باشد، همين قطع ارتباط بوده است. همزمان امريكايي‌ها سعي كردند با ايجاد جنگ رواني بر ذهن مردم ايران نيز اثر بگذارند تا ما نتوانيم فرصت‌ها و نقاط قوت‌مان را بشناسيم و بالعكس، نقاط قوت‌مان را ضعف‌ها و ايرادهاي كارمان بدانيم. آنها با تخصيص بودجه‌هاي هنگفت و تشكيل شبكه‌هاي تلويزيوني ماهواره‌اي در اين راستا گام برداشتند اما درنهايت به نظر مي‌رسد، دير يا زود منطق جامعه و ملت ايران، فرهنگ كهن و تمدن ايراني و دانش و ...
هنر ايراني بر سلطه‌گري و هژموني پوشالي امريكايي‌ها غلبه خواهد كرد و از اين فتنه تحريم نيز عبور خواهيم كرد.
واقعيت آن است كه در اين مقطع نيز همچون هميشه آن شرط اصلي انسجام دروني و وحدت، تنها شرط راهگشا خواهد بود و به اين اعتبار، بايد بتوانيم با اعلام يك آتش‌بس داخلي، امكان خروج از فتنه تحريم را فراهم آوريم. شخصا آينده را روشن مي‌بينم و نگراني خاصي احساس نمي‌كنم؛ چراكه هرچه دشمنان با قدرت بيشتر وارد عرصه شدند، انسجام و اتحاد دروني ما نيز افزايش يافته و درنهايت اثرات مثبت بيشتري براي‌مان به همراه داشته است.
