روزنامه آرمان امروز
1397/09/10
خود انتقادي و بازگشت به ديدگاه بانيان
آرمان: کنگره سوم حزب کارگزاران سازندگی در شرایطی برگزار شد که فضای سیاسی تهران و به‌خصوص برخی اعضای شورای شهر همچنان متاثر از کش و قوس‌های تایید و ابلاغ حکم پیروز حناچی شهردار جدید پایتخت بود. در این کنگره چهره‌های بسیار آشنایی حضور داشتند و سخنانی صریح نسبت به اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه بیان شد. نکته جالب این کنگره سخنان محسن هاشمی در خود انتقادی به عملکرد حزب کارگزاران بود. جایی که عنوان کرد «کارگزاران در مسائل اجرایی، هم مقننه و هم قضائیه دنبال کارآمدی است؛ البته کارگزاران گهگاهی به دلیل همراهی با سایر احزاب از این مسیر خارج شده است.»کنگره سوم کارگزاران
در جریان برگزاری این کنگره که با سخنرانی تنی چند از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب همراه بود به رأی گیری از اعضای دارای حق رأی حزب پرداخته شد که پس از شمارش ۳۴۶ رأی اعضای دارای حق رأی کنگره سوم کارگزاران سازندگی ایران محسن هاشمی، سعید لیلاز، حامد منتظری، شهربانو امانی، فاطمه ترکان، فاطمه رمضان‌‌‌‌زاده، علی جمالی، محمد عطریانفر، غلامرضا پناه، احمد نقیب‌‌‌‌‌زاده، لیلا خوشکام، جهانبخش خانجانی، محمود علیزاده طباطبایی، علی هاشمی، اسفندیار عشوری، امیر اقتناعی، کامبیز مشتاق گوهری و سیدافضل موسوی به عنوان شورای مرکزی این حزب انتخاب شدند. این در حالی است که بر اساس اساسنامه حزب کارگزاران، اعضای شورای مرکزی در کنگره برای دو سال انتخاب می‌شوند و اعضایی که مدت دوساله‌شان پایان یابد برای عضویت مجدد در شورای مرکزی نامزد می‌شوند. بر این اساس غلامحسین کرباسچی، فائزه هاشمی، سیدحسین مرعشی، یدا... طاهرنژاد، علی‌محمد نمازی و پروانه مافی و محمد قوچانی چون در کنگره سال قبل این حزب انتخاب شده بودند، کماکان در شورای مرکزی حضور خواهند داشت.
خود انتقادی
رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران با اشاره به اینکه اگر مشکلات کشور را درست تبیین نکرده و نتوانیم کارآمدی حاکمیتی را افزایش دهیم ممکن است مشروعیت نظام کاهش یابد، اظهار کرد: آنچه ما را دچار مشکل کرده، چالش ناکارآمدی است که کارگزاران از مدت‌ها قبل به این نتیجه رسید. محسن هاشمی گفت: کارگزاران هم در مسائل اجرایی، هم مقننه و هم قضائیه دنبال کارآمدی است؛ البته کارگزاران گهگاهی به دلیل همراهی با سایر احزاب از این مسیر خارج شده است. البته همراهی با سایر احزاب اشکالی ندارد، اما کارگزاران نباید شعار دائمی خود یعنی تداوم کارآمدی، سازندگی و آبادانی ایران را فراموش کند. رئیس مجمع مشورتی روسای شورای اسلامی کلانشهر‌ها و مراکز استان‌ها گفت: در شرایط کنونی مردم به تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی شورا‌ها و شهرداری‌ها اعتماد کافی و قطعی ندارند. فضای بی‌اعتمادی در جامعه زیاد شده است و افزایش شکاف بین مردم و مسئولان دیده میشود.
جلوگیری از حذف جناح‌ها
سپس دبیر کل حزب کارگزاران با بیان اینکه از آغاز تکوین کارگزاران سازندگی ایران بر مبنای ایده و اندیشه کار بوده است، اظهار کرد: ما در هیات موسس این حزب به این فکر کردیم که کشور به کار نیاز دارد و باید برای تداوم، کار و سازندگی ایران جلوی حذف هر جناحی به وسیله جناح دیگر را بگیریم. کرباسچی گفت: ما کارگزاران را با این فکر ایجاد کردیم که تولید بنای توسعه و توسعه پایه آزادی است. تولید و توسعه فقط با حضور همه افکار و جناح‌های سیاسی قابل تحقق است. هرگز در پی تاسیس جناح سوم نبودیم و هنوز هم در فکر این کار نیستیم. کرباسچی افزود: ما از دولت سازندگی، دوران آقای هاشمی و کارگزاران سازندگی چهره‌ای آرمانی و رویایی ارائه نمی‌کنیم، حتما انتقادهای بسیاری به دهه 70 وارد است. شاید بی‌توجهی به مفاهیمی همچون تامین اجتماعی به عنوان معیار و ملاک عینی عدالت اجتماعی، عدم تفکیک آزادسازی از خصوصی‌سازی، بی‌توجهی به برخی از رانت‌ها و فسادها و توجه نکردن به روشنفکران سیاسی ایرادات آن دوران باشد، اما در نهایت جوهر حرف آن زمان درست بود که راه آزادی از سازندگی می‌گذرد و تا کار نکنیم حرف بی‌فایده است. دبیر کل حزب کارگزاران با اشاره به منشور و سند این حزب گفت: حرف ما بعد از دو دهه همان کار است. زمانی احزاب کارگری کار را فقط در نیروی کارگری خلاصه می‌کردند، اما خطاب ما به کارآفرینان است. چون تا کارآفرین نباشد کارگر نیست و تا کارگر نباشد کارآفرین نیست. همه ما در برابر تولید و توسعه و ترقی و تعالی کشور مسئولیم. همه ما در نظام و دولت و جبهه اصلاحات از مردم رأی می‌گیریم و باید به مردم پاسخگو باشیم. کرباسچی خاظرنشان کرد: دموکراسی بازی تقسیم قدرت نیست. هدف از سیاست ورزی هم بازی انتخاباتی نیست. هدف از انتخابات اداره کشور و خدمت به ملت است. مبادا آن قدر در بازی دموکراسی افراط کنیم که مردم بگویند صد رحمت به دیکتاتوری! این خطری است که در انقلاب مشروطیت پس از یک دوره بیست ساله هرج و مرج به یک دوره بیست ساله دیکتاتوری انجامید.
دولت می‌تواند مقابل آمریکا بایستد
یک عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی اظهار کرد: دولت ظرف سال‌های ۹۲ تا ۹۶ در حوزه اقتصاد دستاوردهای بزرگی را به دست آورد. در آن زمان متوسط رشد اقتصاد بیش از دو برابر عربستان، بیش از سه برابر روسیه و بالاتر از متوسط اقتصاد کل جهان بود. سعید لیلاز ادامه داد: همچنین در حوزه کاهش نرخ بیکاری و نرخ تورم و بهبود نظام معیشتی جامعه در کنار کاهش شکاف طبقاتی گام‌ها و دستاوردهای مهمی برداشته شد. وی افزود: اگر بنده بارها در مقطع اردیبهشت سال ۹۶ و انتخاب آقای روحانی باشم باز هم به او رأی می‌دهم با توجه به اینکه رقبا و ساختار سیاسی در آن زمان مشخص بود. وی ادعا کرد: ما در جریان دولت روحانی شاهد غارت سازمان یافته در ایران هستیم. در ظرف ۱۰ ماه گذشته حدود ۳۰ میلیارد دلار گم و دزیده شد و حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد تومان پول در شبکه بانکی که از آن به عنوان مرکز فساد یاد میشود، پنهان شده است. لیلاز با بیان اینکه بعد از تحریم‌ها عملکردها ناشیانه و سردرگم بود گفت: انگار یک عده دبیرستانی از پشت میز به زور مسئول شده و قرار است کشور را در مقابل تحریم‌ها مدیریت کنند. انگار نه انگار که مجرب‌ترین مسئولان و کادر در دنیا در برابر تحریم‌ها وجود دارد. عضو حزب کارگزاران بیان کرد: ما از زمان دی ماه ۹۶ این شرایط را هشدار می‌دادیم، اما بنده را به تندروی و اغراق متهم می‌کردند. این استاد اقتصاد تاکید کرد: معتقدم مسئولان ایران هنوز به درکی از موج تحریم‌ها نرسیده‌اند. البته فکر می‌کنم که باید چیزی پشت پرده باشد. وی با ادعای اینکه «می‌توان گفت حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیارد تومان ظرف یک سال گذشته در داخل کشور یعنی معادل یک چهارم GTP ایران دزدیده شده است»، افزود: دولت اگر بخواهد می‌تواند در برابر تحریم‌ها و زیاده خواهی‌های آمریکا بایستد.
سایر اخبار این روزنامه
«حزب سياسي» بهتر از «باند مافيايي» است
آقاي روحاني! رحماني، وزير كشور شماست؟
خود انتقادي و بازگشت به ديدگاه بانيان
اولويت رحمانيان؛ «شفافيت» و تقويت «رسانه‌هاي خصوصي»
حراج به قیمت زندگی
حباب قیمتی تلفن همراه می‌ترکد
افزایش بیماری‌های روانی میان دانشجویان
کنایه پزشکیان به تعرفه برق در قم
چاپ اسكناس بدون پشتوانه، پولشويي نيست؟
تحلیل حقوقی اظهارات ظریف و واکنش مخالفان
ظریف و معادله پیچیده پولشویی
سقف محدود سازوکار مالی اروپا
استيضاح حق نمايندگان است اما...
اولويت رحمانيان؛ «شفافيت» و تقويت «رسانه‌هاي خصوصي»
