چرایی عدم فرهنگ عذرخواهی در مسئولان

عدم عذرخواهی نماینده سراوان از مردم در پی جنجال اخیر در گمرک بازهم این پرسش را به میان آورد که چرا اساسا مسئولان در پی اقدامات اشتباه شان، خود را موظف به عذرخواهی از مردم نمی دانند و مسئولیت رفتارهای اشتباه خویش را به عهده نمی گیرند؟ بر این اساس باید اذعان داشت؛ ساختاری که امروز در نظام وجود دارد و مبدل به یک فرهنگ گشته، ناشی از این مهم است که احساس می‌شود هر فرد که در ساختار حاکمیت خدمت می‌کند، صاحب حق است و مردم صاحب تکلیفند. چنین نگاهی امروز خود را در عرصه‌ها‌ی مختلف نشان داده است به همین دلیل هم این برداشت در جامعه ایجاد شده که نگاه برابر بین یک شهروند عادی جامعه و یک عضو حاکمیت آنهم در هر مقطعی وجود ندارد. بنابراین حتی اگر به مجموعه حاکمیت هم نگاه شود
به نظر می‌رسد هر چقدر که فرد به رای و خواست مردم کمتر نیاز داشته باشد میزان پایبندی و تاثیرپذیری‌اش هم نسبت به مردم کمتر است. به طور مثال فردی که در یک نهاد عمدتا انتصابی مسئولیت دارد و به رای مردم هم نیازی ندارد خود را بیشتر صاحب حق می‌داند که نظیر این مهم را می‌توان امروز
در برخی از دستگاهها مشاهده کرد. اما با کمال تاسف عمق فاجعه زمانی است که فردی در کسوت نمایندگی که به رای مردم نیاز دارد چنین نگاهی نسبت به جامعه به عنوان موکلانش داشته باشد در این صورت تکلیف نگاه و برخورد سایر قوا هم با مردم مشخص خواهد بود. از این رو، تازمانی‌که این نگاه حاکم باشد، شهروندان در کشور موظف به رعایت امور هستند اما صاحبان قدرت محقند تغییر نکنند.
حال آنکه در کشورهایی نظیر کره جنوبی به دلیل یک رفتار اشتباه از مردم عذرخواهی می‌شود اما در ایران نه!


به نظر می‌رسد عذرخواهی از سوی مسئولان در چنین ساختاری بدین دلیل است که در این کشورها صاحبان قدرت و دولت‌ها‌ نیازمند مردم هستند
به همین دلیل هم رفتاری متواضعانه با شهروندان خود دارند.
زیرا در این کشورها سرمایه عظیم ملی مانند نفت وجود ندارد که دولت را این چنین قدرتمند کند. در این کشورها حکومتران‌ها قدرت خود را از مردم می‌گیرند به همین دلیل هم نسبت به رفتارشان پاسخگو هستند. بنابراین عدم عذرخواهی مسئولان از مردم به دو دلیل نخست ساختار و سپس فرهنگ عدم احساس
وظیفه در کشور باز می‌گردد. زیرا امروز جای حق و تکلیف وارونه شده است و به جای پاسخگویی مسئولان به مردم، بیشتر مسئولان به دنبال پرسش و پاسخ از افکار عمومی‌هستند و مردمی‌که باید صاحب حق پرسش باشند را مکلف و ناگزیر به اجرای برخی مسائل می‌کنند. از این رو، رفتارهایی نظیر رفتار نماینده سراوان نیز ناشی از این مهم است.