روزنامه شهروند
1397/11/27
دکتر پوران شریعت رضوی درگذشت
پوران شریعترضوی که بر اثر سکته مغزی در بیمارستان لاله تهران بستری شده بود، روز گذشته درگذشت.احسان شریعتی، فرزند دکتر علی شریعتی، چند روز قبل در کانال خود نوشته بود: «متأسفم به عرض برسانم که عصر روز دوشنبه ۲۲ بهمن، مادر عزیزمان خانم دکتر فاطمه (پوران) شریعترضوی (شریعتی)، دچار عارضه سکته مغزی شدند و در حال حاضر در موقعیتی میان مرگ و زندگی به سر میبرند.» بعد از آن هم خواهر او، سوسن شریعتی از جدال مرگ و زندگی مادرشان خبر داد تا اینکه روز گذشته خبر نهایتا به تأیید رسید و پیکر او قرار است در امامزاده عبدالله به خاک سپرده شود. اما درباره پوران شریعترضوی باید گفت او سال ۱۳۱۳ در مشهد به دنیا آمد و مدرک دکترای ادبیات فارسی را از دانشگاه سوربن فرانسه گرفت.
او خواهر مهدی شریعترضوی، یکی از سه دانشجویی بود که در حمله نیروهای امنیتی به دانشگاه تهران در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ به شهادت رسید. پیش از آن هم علیاصغر شریعترضوی حین دفاع از مرزهای ایران در مقابل ارتش متجاوز شوروی در سال ۱۳۲۰ در آذربایجان جان باخته بود.
با افتتاح دانشکده ادبیات در مشهد، پوران به تصمیم پدرش در حالی که دو ماه در کلاسهای دانشسرای عالی حضور یافته بود، وارد کلاسی شد که علی شریعتی یکی از دانشجویان آن بود.
شریعتی در سال ۱۳۳۶ به پوران پیشنهاد ازدواج داد که پوران این پیشنهاد را با این استدلال که قصد دارد با مردی تحصیلکرده ازدواج کند و قبل از ازدواج باید تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان برساند، جواب رد داد. پس از حدود یک سال تلاش علی شریعتی این دو در ۲۴ تیر ۱۳۳۷ با یکدیگر ازدواج کردند. از شریعترضوی آثاری هم به جا مانده که ازجمله آنها میتوان به «طرحی از یک زندگی» (زندگی علی شریعتی در دو جلد) و «یادگاران مانا» اشاره کرد.
سایر اخبار این روزنامه
کبوتران عاشقی که در راه خانه به خون تپیدند
پرچم هلال بر فراز ابوموسی
استقلال در جهنم تبریز یخ زد!
کاسبی عجیب با زندانیان بزرگ
آنفالوی کیروش سریع و بدون ترحم
چرا سیما از شفافیت فراری است؟
شیرینی یک دشواری وظیفه
مُهر شکست بر آغاز،انجام و پایان کنفرانس
چه کسی دستور داده آقای سیدجلال؟
مردم کرمانشاه، لایق یک کنسرت رایگان نبودند؟
دورهمی خورههای تکنولوژی با چاشنی کسب و کار
دکتر پوران شریعت رضوی درگذشت
شیطنت با مرغ «سر» دار!
مثل کوه پشت مردم کوهرنگ
صفحه شهرونگ
باز هم دستور دادهاند به متکدیان کمک نکنیم؛ چشم!
این قلبهای سرخ را از شهر نگیریم
گام دوم؛ امید و جوانان