روزنامه آرمان ملی
1398/09/03
کشور را پرهزينه اداره نکنيم
احمد حکيميپور در گفتوگو با «آرمان ملي»:کشور را پرهزينه اداره نکنيم
نبايد اولين راه حل ، دست کردن در جيب مردم باشد
آرمان ملي: افزايش ناگهاني قيمت بنزين سبب بروز اعتراضاتي در کشور شد که يک هفته به طول انجاميد؛ اين اعتراضات گرچه به پايان رسيد اما برخي کارشناسان هشدار ميدهند ممکن است در آينده به بهانههاي گوناگون نارضايتي مردم در خيابان متجلي شود. «آرمان ملي» در گفتوگو با احمد حکيميپور فعال سياسي اصلاحطلب به بررسي اين موضوع پرداخته است که در ادامه ميخوانيد:
ريشه مشکلات امروز جامعه که به صورت اعتراض خياباني نمود پيدا کرد را در کجا ميدانيد؟
جامعه ما امروزه مشکلات فراواني دارد که اگر به اين مشکلات رسيدگي نشود، خشم و اعتراض مردم جاي ديگري سر باز ميکند. بايد توجه شود که مطالبات انباشته شده مردم به مرحله عصيان و خشم نرسد؛ بهخصوص در مناطق حاشيهنشين که اقشار ضعيف از نظر اقتصادي سکونت دارند. شاهديم که مردم واقعاً از شرايط ناراضي هستند و راهي براي اعتراض پيش روي خود نميبينند. صدايشان نيز به مسئولان نميرسد و گوش شنوايي براي شنيدن مطالباتشان وجود ندارد. در نتيجه اين مطالبات به مطالبات انباشته شده تبديل ميشود و خشم ناشي از اين مسأله به مثابه آتش زير خاکستر ميتواند در پي هر اتفاقي خود را نمايان کند. از سوي ديگر سختگيري در مواجهه با اين نوع اعتراضات باعث ميشود که نهادهاي حقوقي و قانوني از دور خارج شوند. مردم نيز نهادهاي حقوقي و قانوني را دور ميزنند و منزوي شدن اين نوع نهادها جامعه را دچار شرايط سختتري ميکند.
منظور شما از اين سختي چيست؟
غايب بودن احزاب، سازمانهاي مردمنهاد، گروههاي سياسي شناسنامهدار و نبود فرصت اعتراض قانوني باعث خواهد شد که اين احتمال بيشتر شود تا اعتراضات شکل اغتشاش به خود بگيرد. وقتي اعتراضات شکل راديکال به خود بگيرد، برخورد و واکنش نيز اجتناب ناپذير خواهد بود و در نتيجه چنين تقابلي است که جامعه ضرر ميبيند و علاوه بر تشديد نارضايتي عمومي، شکاف و دوگانگي در ميان مردم نيز افزايش خواهد يافت. فکر نکنيم که حالا توانستيم شرايط را کنترل کنيم، پس همه چيز تمام شده و کاري باقي نمانده تا انجام دهيم. اين نوع نگاه به هيچ وجه صحيح نيست.
پيشنهاد شما براي عبور از وضعيت امروز چيست و راه حل مشکلات را چه ميدانيد؟
بايد کار کارشناسي صورت گيرد و ريشه مشکلات شناسايي شود. بعد از آن تلاشهايي در راستاي جلب رضايت مردم صورت گيرد و به مطالبات آنها توجه شود. پيش از اين در سال 78 و بعدتر در سال 88 شاهد بوديم که اعتراضاتي شکل گرفت و شکافي در جامعه ايجاد شد. بار ديگر در سال 96 اين اتفاق افتاد و اين روزها که در سال 98 بسر ميبريم در فاصله دو سال بعد از اعتراضات قبلي اعتراضات جديدي شکل گرفت. اين نشان ميدهد انباشت مطالبات وجود دارد. در نتيجه بايد از اين فرجه که چند هفته يا چند ماه يا چند سال است، استفاده کرد و ضمن کاهش نارضايتيها به بخشهايي از مطالبات مردم نيز رسيدگي شود. باز کردن راه اعتراض قانوني، تقويت احزاب و جامعه مدني و همچنين به کار انداختن فرايندهاي سياسي ميتواند در اين زمينه مؤثر باشد.
ديده ميشود که برخي جريانها تلاش دارند همه چيز را گردن دولت بيندازند و از زير بار مسئوليت تصميم جمعي فرار کنند. ارزيابي شما از اين موضوع چگونه است؟
بايد بپذيريم اکنون در يک طرف نه فقط دولت، بلکه کليت نظام قرار دارد و در سوي ديگر مردمي که مطالبه دارند. نبايد بگوييم دولت بد بود يا دولت نتوانست بلکه همه بايد دست به دست هم دهيم تا اين مطالبات برآورده شود و حالت انباشته پيدا نکند. اين جا بحث دولت و مجلس و قوه قضائيه نبايد داشته باشيم، بحث کلي است.
مسئولان بايد چه کنند تا نارضايتي عمومي کاهش يابد؟
نبايد همواره اولين راه حلي که به ذهن مسئولان ما ميرسد، مايه گذاشتن از مردم و دست کردن در جيب مردم باشد. گاهي بايد به ذهن و عقلمان فشار بياوريم به جاي مردم و راهي بهتر براي تأمين کسريها پيدا کنيم. کشور ما بسيار پرهزينه اداره ميشود و اسراف و اتلاف زيادي در هزينه کرد منابع وجود دارد. وقتي ميدانيم درآمدمان کاهش يافته و در تأمين منابع مشکل داريم، بايد صرفه جويي کنيم و راهي براي جلوگيري از بحراني شدن شرايط بيابيم.
بسياري از مشکلات اقتصادي امروز از تحريم ناشي ميشود. چه راه ديگري براي دولت وجود داشت؟ آيا فکر ميکنيد بايد تجديد نظري صورت ميگرفت؟
بله حتما همين است. اگر تجديد نظر نکنيم که شرايط سختتر نيز خواهد شد. برخي در هر بزنگاهي انتقال مشکلات به مردم را ترجيح ميدهند و از زير بار مسئوليت شانه خالي ميکنند. اين دولت با شعار تعامل با جهان بر سر کار آمد و نبايد بر طبل تقابل بکوبد. بسياري در اين سالها تلاش کردند که تعامل با جهان شکست بخورد. آنها بايد پاسخگوي مسائل و مشکلات معيشتي مردم باشند. يک نقطه پاياني بايد اين تقابل داشته باشد که مردم بپذيرند تا آن زمان مقاومت کنند. با اين روش چه دستاوردي عايدمان خواهد شد؟ فقط هم بحث سياست خارجي نيست. خيلي از مشکلات ما نيز در داخل ناشي از بيمديريتي است. بايد در اين روش مديريتي که اکنون وجود دارد تجديد نظر کنيم تا بتوانيم توفيقي در زمينه اداره کشور داشته باشيم.
سایر اخبار این روزنامه
مصائب باجدهی سیاسی دولت
دلواپسان نگران «آری» به اعتراض آرام؛ «نه» به اغتشاش
سهشنبه؛ نوبت استیضاح حجتی
کشور را پرهزينه اداره نکنيم
قاچاق سوخت و پولشویی؛ دو روی یک سکه
راههای مسالمتآمیز برای بیان اعتراضات
نگذاریم مردم سرخورده شوند
پارامترهای۳گانه مشارکت مردم در انتخابات
جزئیات دستگیری اغتشاشگران وابسته به پژاک و داعش
حمله و اتهام زنی انور قرقاش به ایران و ترکیه
اعتراض از طریق قانونی
جزئیات آتشسوزی در پاساژ گلشهر کرج
امرارمعاش با فروش نوزادان در جنوب شهر
بیتدبیریها ریسک ثبت نام در انتخابات را بالا برد