بحرانی به نام «شبکه پوسیده آبرسانی»

شهروند| سیلاب فاضلاب در اهواز این روزها عکس داغ شبکه‌های اجتماعی است. بارش‌ها در خوزستان شبکه آبرسانی پوسیده اهواز را به طغیان آورده و حالا فاضلاب به خانه و زندگی مردم سرازیر شده است. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که بخش زیادی از تأسیسات آبرسانی اهواز در زمان جنگ نابود شده و هنوز که هنوز است این شبکه نوسازی و بهینه‌سازی نشده است. رضا اردکانیان، وزیر نیرو دست‌خالی این وزارتخانه و بودجه‌های ناچیز را عامل این اتفاق دانسته است اما این ماجرا فقط به اهواز خلاصه نمی‌شود و حدود یک‌سوم شبکه آبرسانی در ایران فرسوده است که برای نوسازی آن حداقل 300هزار‌میلیارد تومان پول مورد نیاز است اما بودجه کل وزارت نیرو در‌ سال 99 تنها حدود 9هزار‌میلیارد تومان درنظر گرفته شده است که با این حساب اگرحدود 33‌سال تمام بودجه وزارت نیرو را برای شبکه آب و فاضلاب هزینه کنیم، می‌توانیم شبکه آبرسانی در ایران را نوسازی کنیم که البته در آن زمان هم معادل همین رقم از شبکه آبرسانی ایران به سن فرسودگی رسیده است.
تأسیسات پوسیده آبرسانی نزدیک به 30‌درصد آب تصفیه‌شده را هدر می‌دهد و در واقع حدود 5.5‌هزار‌میلیارد تومان از سرمایه‌ای که برای تصفیه آب آشامیدنی هزینه شده است، با این شبکه فرسوده هدر می‌رود.
هدایت فهمی، معاون سابق منابع آب وزارت نیرو به «شهروند» می‌گوید: «در تمام سال‌های گذشته مدیران کلان بیشتر از آنکه دغدغه نوسازی و نگهداری زیرساخت‌ها را داشته باشند، به فکر روبان قیچی‌کردن برای سازه‌های بزرگی مانند سدها بوده‌اند که به چشم مردم بیاید.»
نیمی از شبکه فاضلاب اهواز پوسیده است


سیلاب فاضلاب خوزستان را به حالت بحرانی درآورد. بارش‌هایی که بخش زیادی از مناطق کوت عبدالله و شهر اهواز همچون علوی، ملاشیه، عین دو و حصیرآباد را درگیر کرد و آب به همراه فاضلاب وارد خانه‌ها و مراکز تجاری و بیمارستان‌ها و... شد.
این موضوع درحالی رخ می‌دهد که رضا اردکانیان، وزیر نیرو دیروز به صراحت اعلام کرد که برای جمع‌آوری آب‌های سطحی اهواز هیچ کاری انجام نشده است. اردکانیان با اشاره به دست‌خالی این وزارتخانه گفته است که 25‌سال تأخیر برای تأمین مالی شبکه فاضلاب اهواز وجود دارد. او در این‌باره به صداوسیما توضیح داد: «زیرِتهران ۵۰۰کیلومتر تونل و لوله‌گذاری برای جمع‌آوری آب‌های سطحی انجام شده، اما در اهواز اقدامی انجام نشده است.» اردکانیان تأکید کرده است که به علت مسطح‌بودن شهر اهواز، در این شهر مشکل جمع‌آوری آب‌های سطحی وجود دارد و شبکه آبرسانی آن فرسوده است. او همچنین توضیح داده است که شبکه آبرسانی اهواز ۲‌هزار و ۴۰۰ کیلومتر طول دارد که ‌هزار و ۱۵۰ کیلومتر آن لوله بتنی و مربوط به ۵۰‌سال پیش است که قابل استفاده نیست.
 با این حساب چیزی حدود نیمی از شبکه فاضلاب اهواز پوسیده و منسوخ است. غلامرضا شریعتی، استاندار اهواز هم به دست‌خالی این استان و کمبود اعتبار برای بازسازی شبکه فاضلاب اهواز تأکید کرده و گفته است که اگر اعتبارات تأمین شود، در دو سه‌سال آینده مسأله فاضلاب اهواز حل خواهد شد، زیرا اکنون حدود ۲۲ پیمانکار روی خطوط فاضلاب کار می‌کنند. اگر اعتبارات تخصیص نیابد، کارها به تعویق خواهد افتاد.
معضل کشوری پوسیدگی شبکه آبرسانی
مشکل پوسیدگی شبکه‌های آبرسانی به اهواز محدود نمی‌شود و تقریبا تمام شهرهای ایران از این اتفاق جان سالم به در نمی‌برند.
طول شبکه توزیع آب در ایران حدود 180‌هزار کیلومتر تخمین زده شده که بنا به اعلام شرکت آب و فاضلاب کشور حدود 30‌درصد این شبکه یعنی چیزی به اندازه 54‌هزار کیلومتر فرسوده است. شرکت آب و فاضلاب هزینه بازسازی هرکیلومتر شبکه آب و فاضلاب را نزدیک به 300 تا 500‌میلیون تومان برآورد کرده است. البته هدایت فهمی، معاون سابق منابع وزارت نیرو به «شهروند» می‌گوید که هزینه کاهش هریک‌ درصد اتلاف آب در شبکه آبرسانی پوسیده حدود 10هزار‌میلیارد تومان است که با احتساب 30درصد پوسیدگی این رقم حدود 300هزار‌میلیارد تومان تمام می‌شود.
این شبکه فرسوده آبرسانی در ایران بنا به اعلام وزارت نیرو موجب اتلاف 30‌درصدی آب آشامیدنی درکشور می‌شود. مصرف آب شرب در ایران حدود 7.5‌میلیارد مترمکعب برآورد شده است. در واقع عددی حدود 2.2‌میلیارد مترمکعب آب در ایران به دلیل پوسیدگی شبکه آبرسانی از بین می‌رود.
صرف‌نظر از ارزش غیرقابل شمارش منابع آب در ایران، شرکت آب و فاضلاب برای تولید هر مترمکعب آب بهداشتی و تصفیه‌شده 2500 تومان هزینه می‌کند. با احتساب هدررفت 2.2‌میلیارد مترمکعب آب آشامیدنی در شبکه آبرسانی پوسیده می‌توان گفت که رقمی حدود 5.5‌هزار‌میلیارد تومان سرمایه با نشت آب در شبکه آبرسانی پوسیده هدر می‌رود.
مدیران فقط به فکر روبان قیچی‌کردن هستند
هدایت فهمی، معاون سابق منابع آب وزارت نیرو به «شهروند» می‌گوید که تعمیر و نگهداری و بازسازی شبکه آبرسانی باید به صورت مداوم باشد اما نبود اعتبارات باعث می‌شود که این روند به تعویق بیفتد و درحال حاضر در تهران لوله‌هایی در شبکه آبرسانی وجود دارد که قدمت‌شان به 80 تا 90‌سال هم می‌رسد.
او ادامه می‌دهد: «به جز کمبود اعتبارات مدیران ایرانی در سال‌های گذشته ترجیح داده‌اند به جای انجام پروژه‌های زیرساختی سرمایه‌ها و اعتبارات را برای پروژه‌هایی هزینه کنند که بتوانند برای آن روبان قیچی کنند و بگویند که سازه‌ای بزرگ مثل سد را افتتاح کرده‌اند. بودجه وزارت نیرو در ‌سال99 تنها 9‌هزار‌میلیارد تومان است و بودجه این وزارتخانه امسال حدود 7.8‌هزار‌میلیارد تومان بوده است. طبیعی است که با این اعداد و ارقام آن هم برای وزارتخانه‌ای عریض و طویل به‌راحتی نمی‌توان هزینه نوسازی شبکه آبرسانی کشور را تأمین کرد.»