امتحان اصولگرایان

محمدرضا خباز‪-‬ مشارکت حداکثری که مورد تاکید بزرگان نظام است نیازمند برخی لوازم است که اولین مورد آن امید مردم به آینده مجلس است به طوری که مردم احساس کنند مجلسی کارآمد و کارگشا تشکیل خواهد شد، اگر این احساس به وجود بیاید مردم خودشان می آیند اما اگر احساس کنند مجلس مدنظر کارآمد نیست و از همه نیروهای انقلاب در آن حضور نخواهند داشت، همه ذائقه‌های انقلابی که درون نظام هستند، فرصت کاندیداتوری در آن را نداشتند و اکثریت با یک جریان سیاسی است در چنین شرایطی طبیعی است که مشارکت حداکثری با چالش‌های بسیاری مواجه خواهد شد. موضع‌گیری و سخنان چند روز اخیر برخی اصولگرایان که باید آنها را اصولگرایان منصف بنامیم، نشان داد درون این طیف نیز نیروهای مختلفی هستند،
عده ای به سربلندی نظام فکر می‌کنند، به منافع
ملی کشور می‌اندیشند و به همین دلیل نیز در راستای بهبود کیفیت حضور کاندیداها با توجه به توان خود تلاش‌هایی می‌کنند. اما عده دیگری نیز هستند که با ردصلاحیت اصلاح طلبان
خوشحال می‌شوند و قند در دلشان آب می‌شود، در واقع برخی حاضرند برای یک دستمال، قیصریه را به آتش بکشند. آنها حاضرند مجلسی با مشارکت حداقلی تشکیل شود تا بر کرسی خانه ملت بنشینند! اما درنظر نمی‌گیرند که چنین انتخاباتی موجب امید دشمن خواهد شد، اما برخی منافع نظامی که هر چه ما داریم از آن است را درنظر نمی‌گیرند و فقط نگاه فردی دارند. این امتحان خوبی بود برای اصولگرایان وقتی مشاهده کردند رقبای آنها حذف و شرایط برای پیروزی فراهم شد خوشحال شدند یا با کلان نگری و عقلانی برای دستیابی به شرایط مشارکت حداکثری تلاش کردند. برخی نامه نوشتند، رایزنی‌هایی کردند برای عده‌ای از نامزدها که صلاحیت آنها قابلیت احزار دارد به کارزار برگردند تا شرایط رقابت متعادل شود. باید فضایی فراهم شود تا به مردم این فرصت را بدهیم با انتخاب خود آن گفتمان و چهره‌هایی را که علاقه دارند به عنوان وکلای خود به مجلس بفرستند. بنابراین آنچه در روزهای اخیر رخ داد
امتحان اصولگرایان بود که برخی با سکوت خود خوشحالی کردند، برخی آشکارا خوشحال شدند اما برخی تصمیم گرفتند متفاوت باشند و خواستار تجدیدنظر در روند موجود شدند.