در جستجوی مدیرانی برای روزهای سخت

علی صوفی: بخشی از این بحران‌ها بیش از توانایی به عدم هماهنگی‌هایی که بین بخش‌ها و نهادها وجود دارد برمی‌گردد. در حال حاضر مقامات دولتی سرمایه‌های اجتماعی را که باید پشتیبان آنها از سیاست‌ها باشند از دست داده‌اند. اکنون اختلاف و تضادها در بین مسئولین دولتی و غیردولتی گسترش یافته است در حدی که مثلا عده‌ای برجام را یک خدمت الهی می‌دانند و عده‌ای آن را خیانت قلمداد می‌کنند
آفتاب یزد- گروه سیاسی: بی تردید وضعیتی که امروز در کشور می‌گذرد با شرایط عادی فاصله دارد. شرایطی که باعث شده تا حسن روحانی رئیس جمهور در مورد آن بگوید وعده‌هایی که در سال 96 به مردم میداد، برای شرایط عادی و پیش از جنگ اقتصادی و... بود که امروز در آن گرفتاریم. این روزها چه در داخل و چه در خارج وضع عجیبی حاکم است. در حوزه سیاست خارجی از برجام تنها یک نام مانده، تقریبا اروپا همگام با تحریم‌های آمریکا مکانیسم ماشه خود را نیز علیه کشورمان فعال کرده است و ایران در عوض، وعده خروج از NPT را به تلافی اتحاد قاره سبز و ایالات متحده علیه خود می‌دهد. در حالیکه نه تنها اکنون احتمال ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و بازگشت تحریم‌های سابق به کشورمان مطرح می‌شود بلکه مسائلی بسیار فراتر علیه ایران مطرح شده است. از سویی کشورمان از نظر اقتصادی نیز در شرایطی بسر می‌برد که تاکنون سابقه نداشته است. هر چند مقاومت مردم دشمن را ناامید ساخته است.
طبعا شرایط خاص، مدیریت خاص هم می‌خواهد و مدیریت خاص مدیران خاص، مدیرانی که توان ایستادگی در برابر سختی‌ها را دارند و عبور از بحران‌ها. اما آیا اکنون آنانی که در دولت می‌بینیم همان‌هایی هستند که برای این روزها می‌توانند دست به کار شوند و بهترین‌ها را برگزینند و وضعیت را به سمت شرایط معمول سوق دهند؟ چه کسانی که در کابینه روحانی هستند و چه در لایه‌های زیرین‌کابینه اش، مردان و زنان بحران‌ها هستند؟ و یا اساسا دولت می‌تواند نقش اصلی را در چنین شرایطی در وضعیت کنونی به خوبی و به تنهایی بازی کند؟
>همه به واسطه دولت نیست اما ...


ابراهیم نکو نماینده سابق مجلس دراینباره به آفتاب‌یزد می‌گوید: هرچند تمام اتفاقات امروز را نباید به واسطه دولت دانست و قدرت دولت را درکشورمان نباید طوری ارزیابی کردکه اکنون توقع حل بحران را نیز تنها از این قوه و این ارگان داشت، اما باید گفت به هر حال دولت دارای قدرت‌ها و اختیاراتی نیز هست که نمی‌توان به راحتی از آن گذشت. به عبارت دیگر دولت با امکانات و تجهیزات و بودجه‌های کلانی که در اختیار دارد در تمامی حوزه‌ها باید دارای برنامه منظم بوده و آینده نگری داشته باشد. این وظیفه دولت است که در تمامی حوزه‌ها علاوه بر مسائل جاریه در باره آینده‌های بعضا غیر قابل پیش بینی نیز برنامه تعیین کند. چنین موضوعی در سطح کلان و گسترده برعهده دولت است. اما این بدان معنا نیست که نافی نقش سایر نهادها در این زمینه باشیم و بحران‌ها را به واسطه آن نهادها ندانیم. ولی در هرصورت متاسفانه باید گفت که دولت نشان داده فاقد برنامه‌های محکم و قابل دفاع به ویژه در بحران‌ها است.
وی ادامه می‌دهد: نمونه این عدم توانایی در مدیریت بحران را در حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله طی چند سال اخیر به خوبی شاهد بودیم. حتی دراین مواقع نیز دولت نتوانسته است به نحو احسن و ضروری از عهده این مسائل بربیاید. این مطلب نشان می‌دهد که دولت دارای کاستی‌هایی به ویژه در موضوع مدیریت بحران حتی در حوادث طبیعی است چه برسد به مسائل خاص اقتصادی و...
نکو گفت: اما این ضعف بدان معنا نیست که ما از وجود مدیران شایسته برخوردار نیستیم. بی‌تردید در کشورهم مدیران شایسته‌ای هستند و هم دولت می‌تواند از کمک کارشناسان و اساتید دراین زمینه‌ها کمک بگیرد، مثلا همین موضوع ویروس کرونا، می‌تواند یک آزمون خوب برای وزارت بهداشت باشد آن‌ها می‌توانند توانایی خود را در مدیریت بحران در این زمینه به خوبی نشان دهند.
این نماینده سابق مجلس بیان داشت: امروز کشور در همه زمینه‌ها در شرایط خاصی است و آزمون‌ها ی حساسی درمقابل مدیران مختلف ارگان‌های متفاوت کشور وجود دارد. یکی از این آزمون‌ها مطمئنا بحث تحریم‌ها، گستردگی آن و فروش بسیار کم نفت ما برای تامین منابع درآمدی است و یا تامین نیازهای برخی حوزه‌ها مثل درمان بیماری‌هایی که در بحث دارو باید صورت بگیرد. مسائل مختلف دیگری وجود دارد که نشان میدهد ما در شرایط حساس و ویژه‌ای قرارداریم و باید یک برنامه ریزی کارشناسی داشته باشیم.
>عدم هماهنگی‌ها
علی صوفی فعال سیاسی اصلاح طلب نیز با بیان اینکه شرایط موجود ناشی از چالش‌هایی است که از قبل بروز کرده، کنترلی بر آن‌ها صورت نگرفته و برای حلش تدبیر نشده است به آفتاب یزد گفت: چالش‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و درگیری‌های ریزو درشتی وجود دارد که جا داشت در هریک، دستگاه‌های ذیربط وارد عمل بشوند تا بایک برنامه ریزی این موضوع را مهار کنند. این چالش‌ها تلنبار و تبدیل به یکسری مطالبات اجتماعی شد، چون به مطالبات اجتماعی پاسخ داده نشد، مردم تلاش کردند ابتدا با فرصت‌هایی که دارند و نقشی که می‌توانند در بخشی از ساختار حاکمیت بازی کنند این مشکلات را از پیش پا بردارند و به‌ویژه در عرصه اقتصادی و معیشتی شان گشایشی ایجاد کنند، اما آن‌ها علی رغم حضور در انتخابات و تغییرات جدی که در مجلس و دولت ایجاد کردند موفق نشدند به آنچه که می‌خواهند برسند. تا جایی این کار پیش رفت که در اثر ناکارآمدی‌ها و تداوم آن، مردم دچار یاس و سرخوردگی شدند. مطمئنا تمام این‌ها نشان می‌دهد که عدم مدیریت بحران چه در دولت و چه در سایر بخش‌ها وجود داشته که کار تا بدینجا پیش رفته است.
وی درباره اینکه آیا مدیران دولتی کنونی توانایی حل بحران و مشکلات فعلی کشور را دارند؟ پاسخ داد: بخشی از این بحران‌ها بیش از توانایی به عدم هماهنگی‌هایی که بین بخش‌ها و نهادها وجود دارد برمی‌گردد. در حال حاضر مقامات دولتی سرمایه‌های اجتماعی را که باید پشتیبان آنها از سیاست‌ها باشند از دست داده‌اند. اکنون اختلاف و تضادها در بین مسئولین دولتی و غیردولتی گسترش یافته است در حدی که مثلا عده‌ای برجام را یک خدمت الهی می‌دانند و عده‌ای آن را خیانت قلمداد می‌کنند.
صوفی می‌گوید: البته پیشتر تلاش‌هایی در راستای اتحاد صورت گرفته بود و دستاوردهایی در سایه همدلی و وفاق و اتفاق نظر به دست آمد. درهمین برجام با هماهنگی دربین حاکمیت توانستیم دستاورد بین المللی خوبی به جا بگذاریم و از آن بحرانی که در آن زمان دچارش شده بودیم، خارج شویم، به هر حال قطعنامه‌هایی علیه ایران صادر شده بود. در سایه همدلی و هماهنگی و عزم راسخ برای خروج از بحران بالاخره پشت میز مذاکره نشستیم. اما برخی مخالفت‌ها، اجازه پیشرفت این همدلی را نداد، تا اکنون این چالش‌ها به وجود بیاید. با این اوصاف با تضاد منافع و اختلاف عمیق دیدگاهی که دربدنه حاکم است از توان یک قوه مثل دولت خارج است که بتواند برای شرایط خاص کنونی کاری کند.
این فعال سیاسی اضافه می‌کند: از سویی انتخاب‌های دولت دربین مدیران و کابینه‌اش انجام انتخاب‌های بهینه و اصلاحی نبوده است. مدیرانی که وجود دارند نیز مدیران کارآمد و قوی نیستند که بتوانند در شرایط عادی امور را اداره کنند چه برسد به شرایط بحرانی کنونی. اما این موضوع مختص دولت نیست بلکه مجلس ما نیز از افراد توانمندی برخوردار نیست.
صوفی می‌گوید: در حال حاضر دولت در پایان کار خود است و دیگر بعید است که بتواند کاری برای مشکلات امروز انجام دهد. در صورت کلی باید گفت اولا مشکلات کنونی مختص به دولت نیست که فقط دولت را مسئول حل آن بدانیم، ثانیا مدیران دولتی نیز مدیران روزهای سخت نیستند، ثالثا ضعف مدیران و مسئولان مقامات ما تنها در دولت نیست.