رفع محرومیت با نفت یا تسویه حساب سیاسی با وزیر؟!

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یک کارشناس حوزه نفت در
گفت و شنودی مفصل با آفتاب یزد ضمن توصیه به نمایندگان جدیدالورود به مجلس که قبل از هر اظهار نظری در هر حوزه، به قدر کافی مطالعه کنند، می گوید:« منکر کم کاری و کم لطفی و محرومیت هایی که نباید باشد و هست نیستم اما ای کاش حرفی نمی زدیم که تبدیل به کدهایی شود برای حمله به کیان جمهوری اسلامی ایران آن هم توسط گروه هایی که سال ها است دنبال
خوراک هایی اینچنینی می گردند!»
حمیدرضا شکوهی ،کارشناس مسائل حوزه نفت که سال ها است در خوزستان و دیگر مناطق نفت خیز کشور رفت و آمد دارد در ادامه به این مهم می پردازد که:«چرا مسئولیت اجتماعی را دقیق تر تعریف نکنیم؟ چرا حرفی بزنیم که نتیجه اش کدورت است و تفرقه؟ چرا وقتی ابزاری به نام قانون در اختیار ما است سعی می کنیم مشکلات را دچار حاشیه و در نهایت انحراف از اصل کنیم؟!»


>غیزانیه و آب؛ از اصل تا حاشیه!
«بی‌آبی عمدی غیزانیه به‌نفع شرکت‌های نفتی؟»، این تنها یکی از تیترهایی است که برخی رسانه های اصولگرا با موضوع غیزانیه و سفر نمایندگان به این منطقه برگزیده اند و اما همین تیتر کافی است تا حساب کار دست مان بیاید.
پایگاه اطلاع رسانی«مشرق» ـ نزدیک به اصولگرایان ـ در گزارشی با تیتر: «بی‌آبی عمدی غیزانیه به‌نفع شرکت‌های نفتی؟»، به واکاوی مسائل این حوزه و این منطقه پرداخته اما نوع نگاه و چینش گزارش به گونه ای است که باید عمیق تر و با حواسی جمع تر به موضوع ورود پیدا کرد:«چند وقت پیش بود که مردم تعدادی از روستاهای بخش غیزانیه (بزرگ‌ترین بخش ایران) در خوزستان در طلب آب، در نزدیکی پرآب‌ترین‌ها و بزرگ‌ترین رودخانه‌های کشور به ستوه آمدند و معترض شدند. به هر شکل اعتراض‌ها به سمت‌وسویی رفت که نهایتا به جای آب، فعلا گلوله ساچمه‌ای عاید مردم این مناطق شد. ماجرا بیخ پیدا کرد و رسانه‌ها برای مدت نسبتا طولانی این مساله را پیگیری کردند و ماجرا از سرخط اخبار نیفتاد، رئیس و وزیر و حتی رئیس‌جمهور هم به ماجرا ورود کردند و خواستار رفع سریع مشکل آب این منطقه شدند. قول‌هایی به قول‌های سابق اضافه و قرار شد به‌زودی مساله حل شود، اما روراست که بگوییم، غیزانیه مشتی از خروار مناطق و شهرها و بخش‌هایی در استان خوزستان است که با چنین مصائب ابتدایی سال‌هاست دست‌وپنجه نرم می‌کند. کسی نیست که نداند خوزستان با چنین ثروت سرشاری، سال‌ها و دهه‌ها است با چه مشکلاتی مواجه است. آنقدر مشکل که نوشتن از آن ها از توان نگارنده خارج است. مثلا نمی‌دانم از فقر بنویسم یا از بیکاری، از مشکل آب بنویسم یا فاضلاب، از نبود شبکه آبرسانی یا نبود تصفیه‌خانه، از طرح‌های انتقال آب به سایر استان‌ها و شهرهای کشور یا خشکسالی و شورشدن آب شهرهای خوزستان، از گردوغبارها که نفس مردم استان را به شماره انداخته یا از مهاجرت و ترجیح فرار به قرار در این استان، واقعا نمی‌دانم از کدام اینها بنویسم، از غیزانیه یا از حصیرآباد، از اهواز یا از سوسنگرد، از خرمشهر یا از شوش یا... . بعد از ماجرای غیزانیه و اعتراضاتی که خیلی زود رسانه‌ای شد و همه توجهات را به خود جلب کرد، اظهارات و اتفاقات مختلفی گفته شد و از سر گذشت. اما این اواخر نقل‌قول‌های جدیدی از این منطقه و مردمانش به گوش می‌رسد.»
آفتاب یزد پیشتر نیز در سلسله گزارش هایی ضمن پرداختن به معضلاتِ مردمان خوب و خونگرم خوزستان و حصیرآباد و غیزانیه، این هشدار را به نمایندگان داده بود که حرفی نزنند یا آن چنان
جبهه گیری نکنند که موجبات تکدر و تفرقه در بین مردمان منطقه درست شود اما برخی انگار نان خود را در حاشیه و به راه انداختن جوی غبارآلود می جویند.
با این مقدمه که، کسی نمی تواند منکر محرومیت، کم کاری و حتی کم لطفی به مردمان مناطق نفت خیز باشد به دنبال کشف این حقیقت هستیم که در کنار رفع معضلات و مشکلات موجود در خوزستان، اهداف دیگری که ممکن است مد نظر باشد
چیست؟
>بوی تسویه حساب سیاسی می آید!؟
حمیدرضا شکوهی که سال ها است در حوزه ی نفت فعالیت دارد
می گوید:«این گونه نیست که شرکت های نفتی نسبت به آن چه در این مناطق می گذرد بی خیال باشند زیرا؛ مسئولیت اجتماعی آنان ایجاب می کند تا به بسیاری مسائل ورود پیدا کنند.»
وی ادامه می دهد:« ضمن آن که گلایه های مردم خوزستان و دیگر مناطق نفت خیز از جمله گچساران ـ بام نفت ایران ـ را به حق و به جا
می دانم چون آن چنان که باید و شاید رسیدگی نشده است باید
خاطرنشان کرد؛ با فشار به شرکت های نفتی به دنبال تبرئه ی دیگر دستگاه ها یا غفلت از کم کاری دیگر مسئولان نیز نباید بود.»
شکوهی می افزاید:« نه تنها عملکرد شرکت های نفتی در رفع محرومیت و رسیدگی به برخی مناطق خاص که عملکرد استاندار خوزستان و مجموعه دستگاه های این استان و بالاتر یعنی دولت و همین مجلس نیز قابل نقد است پس اگر قرار است مسئله ای بررسی و کنکاش شود ضمن آن که باید به شدت از حاشیه سازی و متشنج کردن اوضاع خودداری کرد باید با درک صحیح از آن
مناطق، آسیب هایی که می تواند به وجود آید و مطالعه ی
همه جانبه، به اظهار نظر پرداخت زیرا در همین موضوع آب غیزانیه آن چنان برخورد شد که گویی مسئله ی جدیدی است یا تنها مسئله است اما خوزستان در بسیاری از بخش ها دچار کمبود است از آب گرفته تا فاضلاب و بسیاری از زیر ساخت های دیگر اما وقتی انگشت اتهام به سمت شرکت های نفتی روانه می شود آن گاه باید با
دیده ی تردید نگریست که شاید پای برخی تسویه حساب های سیاسی در میان باشد!»
>فرصتی به نام غیزانیه را به تهدید تبدیل نکنیم!
حمیدرضا شکوهی معتقد است حالا که همه ی نگاه ها به سمت خوزستان سوق داده شده چه بهتر که به دور از حاشیه سازی و سیاسی پردازی، فکری بکر و راه حلی اساسی انتخاب شود ادامه می دهد:
«تا آن جا که من می دانم برای مثال شرکت مناطق نفت خیز جنوب در همین حوزه ی آبرسانی تاکنون 5 میلیارد تومان کمک کرده است اما این کمک ها کافی نیست و دیگر بخش ها نیز باید به کمک بیایند.»
این کارشناس حوزه نفت با اشاره به این موضوع که نباید انتظار داشت شرکت های نفتی به صورت موضعی به رفع مشکلات بپردازند و نیز نباید همه ی بار بر دوش شرکت های نفتی گذاشته شود ادامه
می دهد:«شرکت های نفتی باید کمک کنند، کمک کرده اند و
باز هم می کنند اما مجلس مگر ابزار قانونی در دست ندارد که لازم
می داند مباحث را احساسی و چالشی دنبال کند؟ همان
نماینده ای که می گوید:«من اگر جای استاندار بودم در استان را تخته می کردم» اگر «بند الف ماده 26 قانون برنامه ششم توسعه» را مطالعه کرده بود یا اگر در جریان اقدامات شرکت های نفتی بود به این سادگی جو سازی نمی کرد منتها عادت کرده ایم و یاد گرفته ایم حرف بزنیم بی آن که به تبعات آن فکر کنیم یا اصلاً بدانیم ثمره و نتیجه ی حرفی که می زنیم چیست؟»
>در سیل خوزستان هم نسبت به مجموعه ی نفت بی انصافی شد
شکوهی گریزی به دوران سخت سیل خوزستان زده می گوید:
«آن وقت ها نیز عده ای به دلیل اختلافاتی که با وزیر نفت داشتند حرف هایی می زدند که تا مدت ها مردم منطقه را مکدر و متعجب کرده بود! مواردی چون برای محافظت از تاسیسات نفتی آب را روانه ی شهرها کرده اند و برای سیل کاری نکرده اند و غیره... در حالی که از نزدیک شاهد بودم تمامی امکانات وزارتخانه و شرکت های فعال در حوزه حفاری و ... با تمام توان در خدمت مردم سیلزده ی خوزستان بودند اما برخی اتهام زنی ها و تهمت ها به گونه ای اذهان را مشوش کرده بود که شاید هیچ وقت درست نشود.»
این کارشناس ادامه می دهد:«شرکت های نفتی اگرچه باید کمک کنند اما نه این که باید بسته ی غذایی بدهند یا کمک های
بی ثمر و مسکنی ـ به اصطلاح ـ باشد بلکه با تبعیت از قانون باید هم
به زیر ساخت ها توجه داشته باشند و هم به مصلحت مردم منطقه بودن واگرنه اشاعه ی این توقع که چون شرکت های نفتی هستند پس تمامی مشکلات را این ها باید حل کنند، به نوعی انحراف در مسیر ایجاد کردن و راه را به بیراهه کشانیدن است.»
>محرومیت حق خوزستانی ها نیست
شکوهی خاطر نشان می کند:«چه کسی منکر رفع محرومیت است اما مگر نمی دانند از دو سال قبل اوضاع نفت، صادرات نفت و قیمت های
نفت چگونه است؟ تصویب کرده اند سه درصد از محل فروش
نفت و میعانات گازی صرف مناطقی شود که از آن جا نفت استخراج می شود مثل خوزستان و گچساران، حال که درآمدهای نفتی به صفر رسیده آیا می شود بازهم انتظار داشت از درآمد صفر بازهم سه درصد پرداخت شود؟»
شکوهی ضمن مخرب دانستن تلفیق مسائل و معضلات با مسائل سیاسی خاطر نشان می کند:«اگر به حوزه ی نفت و محرومیت، سیاسی نگریسته شود آن گاه باید گفت به دنبال حل مشکل نیستند بلکه آمده اند با وزیر نفت تسویه حساب کنند واگرنه آسیبی که سیاسی نگری به حوزه نفت وارد می کند را اگر درست ارزیابی کنیم آن گاه خواهیم فهمید چقدر نگاه به این حوزه ظریف و حساس است.»
>ای کاش بنزین صادر شده به ونزوئلا را نیز می دیدند!
حمیدرضا شکوهی با اشاره ای گذرا به صادرات 5 کشتی بنزین به ونزوئلا خاطر نشان می کند: ای کاش در کنار این همه فشار و حمله و حاشیه سازی، کمی هم به این مهم می اندیشیدیم که در این اوضاع تحریمی، این 5 کشتی بنزین حاصل چیست و نتیجه کدام عملکرد است؟» این کارشناس حوزه نفت در پایان تاکید می کند:
«بازهم می گویم حق با مردم خوزستان است. اصلا درست نیست استان ثروتمندی چون خوزستان با فقر و محرومیت دست و پنجه نرم کند اما محرومیت یک شبه به وجود نیامده و برای رفع آن نیز نیازی به غبارآلود کردن فضای کشور، ایجاد حس بدبینی و خوراک به بیگانه دادن نیست. باید کمک شود، باید محرومیت ها از بین برود اما در کنار این بایدها باید به امنیت و مسائل کلان سیاسی نیز توجه داشته باشیم ضمن آن که هنوز هیچ مشکلی با حاشیه سازی و جار و جنجال حل نشده که مشکل آب آشامیدنی غیزانیه دومینِ آن باشد.»
شکوهی تاکید می کند:«نماینده هایی که اکثراً جدیدالورود نیز هستند با چند دقیقه مطالعه و کنکاش به پاسخ بسیاری از ایرادات و انتقادات خود خواهند رسید اگر مسئله حل مشکلات
مردم باشد.»